روستاي ابادان از توابع بخش مرکزي شهرستان ايرانشهر در 25 کيلومتري شمال ايرانشهر واقع شده و چشم انداز های طبیعی زیبا این روستا سبب شهرت آن شده است.
به گزارش خبرنگار گردشگری عصر هامون، روستاي ابادان از توابع بخش مرکزي شهرستان ايرانشهر، با مختصات جغرافيايي 60 درجه و 43 دقيقه طول شرقي و 27 درجه و 19 دقيقه عرض شمالي، در 25 کيلومتري شمال ايرانشهر قرار گرفته است. اين روستا از اطراف توسط کوهها و تپههاي بلند شني محصور شده و از سطح دريا در حدود 518 متر ارتفاع دارد. اقليم آن گرم و خشک با بهار و پاييز مطبوع و زمستانهاي سرد و تابستانهاي گرم است. قدمت روستاي ابادان به دوره قاجاريه مربوط است، ولي آثار تاريخي به جا مانده در پيرامون آن از استقرار جماعات انساني در دورههاي تاريخي بسيار دور حکايت دارد. مردم روستاي ابادان به زبان بلوچي سخن ميگويند و مسلمان و مذهب تسنن دارند. اقتصاد روستاي ابادان بر پايه فعاليتهاي زراعي، دامداري و باغداري استوار شده است. گروهي از مردم روستا در امور خدماتي و توليد صنايع دستي اشتغال دارند. مهمترين محصولات زراعي و باغي اين روستا مشتمل بر گندم، جو، ذرت و انواع ميوههاي گرمسيري مانند هندوانه، خربزه، انگور و خرما ميباشد. دامداري نيز، با پرورش گاو گوسفند و توليد انواع لبنيات رونق دارد. زنان و دختران روستايي با بافت و توليد انواع گليم، حصير و سوزندوزيهاي بسيار زيبا و ظريف، در افزايش درآمد خانوار روستايي نقش مهمي ايفا ميکنند. روستاي ابادان در ناحيه بياباني - کوهستاني استقرار يافته و بافت مسکوني متمرکزي دارد. بيشتر خانههاي روستا در يک طبقه با سقف مسطح با در و پنجره هاي کوچک ساخته شدهاند. اغلب خانهها، راهرويي دارند که بخش بيروني خانه را به محوطه دروني (هال، نشيمنگاه و اتاقها) متصل ميکند. حياط خانهها، عموماً وسيع است و در پيرامون آن انبار غله، مکاني براي قرار دادن ابزارآلات کشاورزي و بعضاً تنور خانه تعبيه شده است. خانههاي قديمي غالباً از خشت، گل، سنگ و شاخ و برگ درختان ساخته شدهاند، در ساخت خانههاي نوساز از آجر، آهن، سنگ و مانند آن نيز استفاده ميشود. ابادان، از روستاهاي دشتي و بياباني است، که چشماندازهاي طبيعي زيبا و قابل توجهي دارد. باغات ميوه و نخلستانها، در پيرامون روستا گسترده شده و جلوهاي زيبا به آن بخشيدهاند. چشمانداز بياباني روستا همراه با تپههاي شني نسبتاً بلند از ديگر مناظر جالب توجه اين روستا است. آثار انسان ساخت بسياري بر روي تپهها و پيرامون روستا به جا مانده است، که به احتمال زياد به دوران باستاني مربوط ميشوند. اگرچه محوطه باستاني - تاريخي ابادان، هنوز مورد گمانهزنيهاي دقيق باستانشناسي قرار نگرفته، به نظر ميرسد، در گذشته به عنوان مکاني براي برقراري ارتباط نواحي شمال شرق ايران با بندر چابهار کاربرد داشته است. مردم روستاي ابادان در اعياد بزرگ ملي و مذهبي به جشن و شادي ميپردازند. در روز عيد فطر لباس نو بر تن ميکنند، غذاهاي لذيذ و خوشمزه ميپزند و با مراسم خاصي نماز عيد و ديد و بازديد از بزرگان و مردم روستا را برگزار ميکنند. عيد قربان را نيز، با قرباني کردن گوسفند و احسان گوشت آن در ميان مردم و بازديد از حجاج روستا جشن ميگيرند و در ميلاد پيامبر (ص) به مولودي خواني و جشن و شادي ميپردازند. موسيقي آواها و ترانههاي بلوچي، با همراهي سازهاي تار و ني به محافل جشن و شادي روستا رونق ويژهاي ميبخشد. چوب بازي و رقص چوب، از جمله رقصهاي محلي رايج روستاست که در جشنهاي سنتي و مراسم عروسي برگزار ميشود. از بازيهاي رايج اين روستا ميتوان به بازي مهيج و گروهي هفت سنگ اشاره کرد. اغلب مردم روستاي ابادان از پوشاک محلي بلوچي استفاده ميکنند. پوشاک مردان عبارتند از: دستار، سربند، شلوار گشاد، پيراهن بلندي که از دو پهلو چاک دارد، جليقه، کفش و گيوه. زنان نيز، از چادر، نقاب، پيراهن بلند، سربند، کفش و ساير پوششهاي متداول زنانه استفاده ميکنند. صنايع دستي روستاي ابادان مشتمل بر گليمبافي، حصيربافي و انواع سوزندوزيهاي ظريف و زيبا است که اغلب جنبه تزييني دارند. از معروفترين سوغاتيهاي اين روستا ميتوان به خرما و سوزندوزيهاي منحصر به فرد آن اشاره کرد. حلوا، شلو، تباهک، شيلانچ و کباب تنورچه از غذاهاي خوشطعم و لذيذ اين روستاست. انتهای پیام/9031