محمدعلی ابراهیمی گفت: سیستان و بلوچستان دارای هزار و هشتصد محوطه و بنای تاریخی از دوره های مختلف ثبت شده در فهرست آثار ملی بوده و این محل از مهمترین كانونهای شكلگیری تمدن در فلات ایران است.
محمدعلی ابراهیمی، رئیس گروه سرمایه گذاری و گردشگری اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری سیستان و بلوچستان در گفت و گو با خبرنگار عصرهامون بیان کرد: بافت تاريخی، بافتی است که هريک از نهادها و سازمان های دخيل در آن همچون راه و شهرسازی، ميراث فرهنگی، استانداری و شهرداری تعريف خاص و متفاوتي از آن ارائه می دهند که اين تفاوت در تعاريف، نگهداری از اين بافت را نيز با چالش مواجه کرده است.
وی ادامه داد: بافت تاريخي علاوه بر کالبد، مسائل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را هم در بر می گيرد و بافت تاريخی فرهنگی به هسته اوليه تشکيل شهرها که داراي ارزش های معماری و اجتماعی نهفته فراوان است، اطلاق می شود.
پژوهشگر میراث فرهنگی بیان کرد: همچنين طبق مصوبه شورای عالی شهرسازی بافت فرسوده به بافت های حاشيه شهر که در اثر توسعه به شهر ملحق شده اند و فاقد هر گونه طراحی شهری هستند، اطلاق می شود.
ابراهیمی عنوان کرد: بافت تاريخی و بافت فرسوده دو مقوله متفاوت است که هر يک تعريف ويژه و خاص خود را دارد، سياست های مديريتی نيز در اين دو بافت تفاوت های زيادی دارد.
وی خاطرنشان کرد: تداخل بافت های تاریخی و فرسوده و نحوه دخالت در آنها مدت هاست که مورد بحث مدیران شهری، میراث فرهنگی و شرکت های مختلف عمران و بهسازی است.
کارشناس میراث فرهنگی گفت: در این میان بی توجهی به ارزش های کالبدی، تاریخی و هویتی برخی بافت ها از سوی بعضی شرکت های مداخله کننده در امر نوسازی و بهسازی و نیز تعلل سازمان میراث فرهنگی در تعیین محدوده های تاریخی و تدوین ضوابط و سیاست های جدید در نحوه مداخله در آن ها، بیش از پیش این عناصر ارزشمند را در انزوا فرو برده است.
ابراهیمی افزود: بناهای تاریخی را باید معرف و تصویرگر هویت، فرهنگ و تمدن اقوام و سرزمین دانست، به ویژه در میهن ما كه صاحب تمدنی غنی و كهن است، این بناها دریچه ای برای معرفی فرهنگ، هنر، معماری، علم، اقتصاد، سیاست و مذهب ایران قدیم به شمار می روند.
وی ادامه داد: محوطه باستانی یک مکان یا گروه مکانی است که در آن اسناد فعالیت گذشته انسانی (تاریخی، پیش از تاریخی، یا معاصر) حفظ شده و ممکن است توسط باستانشناسان مورد بررسی قرار گرفته و به عنوان یک سند باستانشناسی ثبت شده باشد.
پژوهشگر میراث فرهنگی گفت: محوطه باستانی میتواند از چند نشان مخروبه روی زمین تا ساختمان های بزرگ در حال استفاده را شامل شود و میتوان براساس موقعیت جغرافیایی، دوره تاریخی، یا نوع استفاده آن ها را تقسیم بندی کرد.
ثبت ۱۸۰۰ محوطه و بنای تاریخی سیستان و بلوچستان در فهرست آثار ملی
ابراهیمی گفت: سیستان و بلوچستان دارای هزار و هشتصد محوطه و بنای تاریخی از دوره های مختلف ثبت شده در فهرست آثار ملی است.
وی عنوان کرد: براساس اعتقاد باستان شناسان، این استان دارای تمدنی چندین هزار ساله بوده و وجود محوطه های پیش از تاریخ در این منطقه نشان می دهد این محل از مهم ترین كانون های شكل گیری تمدن در فلات ایران بوده است.
پژوهشگر میراث فرهنگی گفت: علاوه بر آثار تمدنی چندین هزار ساله در این محوطه ها، بناها و نشانه های مربوط به دوره های اشكانی، ساسانی و دوره اسلامی نیز كشف شده و به دست آمده است.
ابراهیمی افزود: براساس آخرین آمار هزار و سیصد و هشتاد و چهار اثر تاریخی، طبیعی و ناملموس ثبت شده از استان در فهرست آثار ملی قرار دارند كه از میان در بخش آثار و بناها ۲۳۴ مورد شامل بناهای تاریخی و هزار و سی و سه مورد نیز به تپه ها و محوطه تاریخی و همچنین چهار مورد به بافت های تاریخی اختصاص دارند.
وی عنوان کرد: وجود این بناها در حالیست كه سیستان و بلوچستان به عنوان پهناورترین استان ۱۱ و نیم درصد از مساحت كشور را در برگرفته و این نشات از پیشینه تاریخی غنی و درخشان این سرزمین دارد.