تاریخ انتشار :شنبه ۱۲ خرداد ۱۳۹۷ ساعت ۱۲:۴۸
گلرنگ گیاهی کم آب و مقاوم به خشکی و شوری زمین می باشد که قرار است تا پایان فصل برداشت این محصول در شهرستان مرزی میرجاوه بیش از ۸۰۰ تن گیاه برداشت شود.
گلرنگ گیاهی کم آب و مقاوم به خشکی و شوری زمین/ برداشت 800تنی محصول در نقطه صفر مرزی
به گزارش عصرهامون، گلرنگ گیاهی دارویی و بومی مشرق زمین است و از نواحی عربستان برخاسته و پس از آن به سایر مناطق دنیا منتشر شده و امروزه در اغلب کشورها کاشته می شود و از نظر مصارف روغن آن و ماده رنگی گلهای آن مورد توجه است.
گلرنگ (کاجیره، کاغاله، کافشه) که در بعضی از استان های جنوبی گل خشت نیز نامیده می شود بومی ایران است و در حال حاضر در بیشتر نقاط دنیا کشت می شود.
گلرنگ گیاهی است یک ساله که ارتفاع آن به حدود 60 سانتیمتر می رسد. برگ های آن پهن، دندانه دار و بدون دمبرگ می باشد. رگبرگ ها در قسمت زیرین برگ کاملاً نمایان بوده و گلهای آن منفرد، لوله ای و به رنگ زرد مایل به قرمز است که در انتهای ساقه ظاهر می شود.
میوه آن سفید و به صورت فندقه بوده که انتهایی آن دارای دسته ای تار نازک می باشد، این گیاه به طور عمده در آب و هوای گرم و خشک رشد می کند، دانه های روغنی آن منبعی برای استخراج روغن های گیاهی است و از دیرباز غذایی کامل برای پرندگان محسوب می شود.
از گل های گلرنگ برای رنگین کردن خوراکی ها و به عنوان منبعی برای استخراج رنگ طبیعی استفاده می کنند، علاوه بر این، گل های گلرنگ در بسیاری از موارد برای مقاصد دارویی نیز به کار می رود.
در زمان های گذشته، مصریان برای رنگ کردن کتان و ابریشم از رنگ گلرنگ استفاده می کردند، همچنین نوعی پماد آیینی نیز داشتند که در مراسم مذهبی و برای چرب کردن مومیایی قبل از اتصال اجزای آن به کار می رفت که این پماد را با گلرنگ رنگین می کردند.
از روغن دانه های گلرنگ نیز برای تسکین برخی زخم ها استفاده می کردند و این نشان می دهد این روغن دارای موادی است که احتمالا خواصی شبیه مسکن داشته است، البته ماهیت روغنی این ترکیب نیز باعث شده گذشتگان از آن به عنوان منبعی برای سوخت و ایجاد روشنایی استفاده کنند.
با توجه به بررسی های مختلف به نظر می رسد در گذشته گلرنگ در خاورمیانه و هند و آفریقا نیز کاربرد داشته است و از آن به عنوان پادزهر استفاده می کردند، علاوه بر این، از روغن این ترکیب به عنوان دارو برای تحریک تعریق در درمان تب بهره می بردند.
بسیاری از گذشتگان از گلرنگ به وفور برای رنگین کردن برنج و سوپ استفاده می کردند. گاهی برای زینت دادن به خانه هایشان از گلدانی که در آن غنچه های گلرنگ رشد کرده بود، استفاده می کردند و از غنچه های آن در درمان یبوست بهره می بردند.
استفاده از رنگ استخراج شده از گلرنگ در صنعت نساجی، بویژه در صنایع فرش بافی در شرق اروپا، خاورمیانه و شبه قاره هند بسیار رایج بوده است.
حال با توجه به شرایط گفته شده گیاهی مناسب برای کشت در نقاط مختلف سیستان و بلوچستان به شمار می آید و در این زمینه کشاورزان می توانند ورود کنند که براساس گفته مدیر جهاد کشاورزی سراوان، در میرجاوه برداشت این محصول به 800 تن طی امسال خواهد رسبد.
مدیر جهاد کشاورزی میرجاوه در گفت و گو با خبرنگار لادیز بیان کرده است که کشت گلرنگ در شهرستان نسبت به سال قبل افزایش یافته و علت استقبال کشاورزان از کشت این گیاه مقاومت بالای این گیاه به شوری،پایین بودن نیاز این محصول به آب است، تغییر الگو ی کشت با هدف مقابله با پدیده خشکسالی از عوامل انتخاب گیاه روغنی گلرنگ برای کشت در شهرستان میرجاوه است.
محسن کهرازهی افزوده است که بیشترین گیاه گلرنگ در سیستان و بلوچستان در شهرستان مرزی میرجاوه کشت می شود، برداشت گلرنگ در این شهرستان از خرداد ماه آغاز و تا پایان تیرماه ادامه دارد.
وی اذعان کرده که گلرنگ برداشت شده علاوه بر خود شهرستان به مرکز استان و استان های هم جوار صادر می شود، خرید تضمینی این گیاه از کشاورزان از قرار هر کیلو هزارو 750تومان است و پیش بینی شده تا پایان فصل برداشت این گیاه بیش از ۸۰۰ تن گلرنگ برداشت شود.
کهرازهی بیان کرده است که گلرنگ گیاهی است مقاوم در برابر خشکی و شوری و علاوه بر دانه های روغنی آن برای روغن کشی، از گل های آن هم در صنایع غذایی و رنگرزی استفاده می شود ، گلرنگ پس از برداشت علاوه بر زاهدان به استانهای همجوار نیز صادر می شود.

انتهای پیام//
https://www.asrehamoon.ir/vdcaaun6i49nwi1.k5k4.html
نام شما
آدرس ايميل شما