تاریخ انتشار :چهارشنبه ۲۶ دی ۱۳۹۷ ساعت ۰۹:۱۳
26 دی ماه سال 57، شاه به بهانه استراحت و بیماری از کشور گریخت .
شاه در رفت
به گزارش عصرهامون، همزمان با روی كار آمدن كارتر در سال 1977 میلادی، محمدرضا پهلوی که جلب نظر مساعد رییس جمهور جدید ایالات متحده را برای تداوم تاج و تختش تعیین کننده می دید، پس از گذشت 28 سال از آخرین سفرش به این کشور که در 23 آبان 1328 صورت گرفته بود، مجددا برای ملاقات با جیمی کارتر به آمریکا سفر کرد.

وی که تلاش داشت براي تثبيت موقعيت خود از این سفر نهایت بهره برداري لازم را بکند، قول مساعدت برای جلوگیری از افزایش قیمت نفت را کارتر داد.
 

شاه که با این سفر سلطنت خود را تضمین شده می دید، بلافاصله پس از بازگشت از سفر جنجالی اش درصدد اعمال دستوراتی که به وی ابلاغ شده بود برآمد و در اولین قدم به دولت 13ساله هویدا پایان داده و جمشید آموزگار را به نخست وزیری منصوب کرد.

این اتفاق چندان برای حکومت پهلوی میمنت نداشت؛ چرا که بی عرضگی آموزگار در پیشبرد امور از طرفی و کارشکنی هویدا که همچنان دلبسته این منصب بود از طرف دیگر باعث شده بود تا نابسامانی ها و مشکلات زیادی در کشور به وجود بیاید.

سرانجام جدال هویدا و آموزگار بر سر صندلی نخست وزیری زمانی پایان یافت که 17 دی سال 56 هویدا با انتشار مقاله توهین آمیز نسبت به امام خمینی (ره) در روزنامه اطلاعات، نسخه دولت آموزگار را برای همیشه پیچید و ناخواسته اسباب حضور شریف امامی را در این منصب فراهم آورد.

شاه با بازی دادن این مهره انگلیسی خود در شطرنج مات شده سیاسی اش تلاش داشت تا ارادت خود را به سیاست مداران این کشور نشان دهد؛ مهره ای که هیچگاه انتظارات او را بر آورده نكرد.

پس از نا امیدی شاه از شریف امامی، رژیم که گیج و سردرگم شده بود، عقبگرد ناگهانی در برابر مخالفان از خود نشان داد و در اقدامی غافلگیر کننده برای آرام کردن شرایط و استفاده سیاسی، اقدام به آزاد کردن چند تن از زندانیان سیاسی کرد.

با آزادی زندانیان رفته رفته مردم از جزییات جنایات رژیم در زندان ها مطلع شدند و اعتراضات عمومی علیه رژیم را بیشتر کرد.

حرکتی که با آزادی بیشتر مطبوعات همراه شد و منجر به گسترش فعالیت‌ها در مخالفت با رژیم شد.

گسترش دامنه اعتراضات، حکومت را به شدت سر در گم کرده بود، تا جایی که با اتخاذ تصمیمات شتاب زده و سرکوب گرایانه لحظه به لحظه آتش خشم مردم را گسترده تر می کرد.
 

سرانجام ساعت 11 و نیم صبح 26 دی ماه سال 57 بود که شاه پس از 16 سال حکومت، به بهانه درمان بیماری و استراحت با تشریفات خصوصی و غیررسمی‌، با مشایعت نخست ‌وزیر، روسای مجلس، وزیر دربار، رئیس ستاد ارتش و گروهی از مقامات وابسته به دربار و در روزی که فرودگاه مهرآباد در محاصره کامل یگان های گارد سلطنتی اش بود، برای همیشه ایران را به مقصد آمریکا ترک کرد و سقوط رژیم را حتمی کرد.
 

وی در مصاحبه كوتاهی که با خبرنگاران داشت برای آرام جلوه دادن امور گفت: مدتی است احساس خستگی می‌كنم و احتیاج به استراحت دارم؛ ضمناً گفته بودم پس از اینكه خیالم راحت شود و دولت مستقر شود، به مسافرت خواهم رفت.

همزمان با خروج شاه از کشور، مردم به خیابان‌ها آمدند و با پخش شیرینی و شاخه گل به جشن و شادی پرداختند.
 

با خروج شاه و ورود امام در دوازدهم بهمن ماه، رژيم در وضعيت نامطلوبي قرار گرفته بود و در کمتر از یک ماه، و پس از اینکه طنین شعار استقلال، آزادي، جمهوري اسلامي مدام از خیابان های شهرهای کشور به گوش می رسید، گروه هاي متعدد و‌ بخش هاي وسيعي از بدنه ارتش به صف مردم و انقلابیون پیوستند و انقلاب اسلامی ایران به پیروزی رسید.

آیت الله عباسعلی سلیمانی، نماینده مردم سیستان و بلوچستان در مجلس خبرگان رهبری در گفتگو با خبرنگار عصرهامون، گفت: باور شاه بر این بود که جریان و حرکتی که در سال 42 به رهبری حضرت امام کلید خورد، جرقه ای بود که توانسته با سرکوب و کشتار در 15 خرداد آن را از بین ببرد.

وی ادامه داد: او که خود را در اوج قدرت می دید با این خیال که هیچ قدرتی توان سرنگون کردن رژیم او را ندارد به خواسته ها و اعتراضات بی توجهی می کرد و این بی توجهی او لحظه به لحظه آتش خشم مردم را فزونی می داد؛ به گونه ای که در نهایت سیل حضور مردم در خیابان ها کار را به جایی رساند که فهمید دیگر در ایران امکان استقرار ندارد.

نماینده ولی فقیه در استان با اشاره به خروج شاه در سال 32 از ایران و بازگشت او به کشور توسط آمریکا تصریح کرد: شاه که یک مرتبه تجربه خروج و بازگشت دوباره را داشت اما اینبار قصه فرق می کرد و این از چشمان اشک بارش هنگام بالا رفتن از پله های هواپیما به خوبی مشخص بود.

وی خاطر نشان کرد: البته قدرت های غربی در حمایت از شاه از هیچ تلاشی مضایقه نکردند و با استقرار افسران خود در پادگان های ایران تا چند ماه، سعی بر آموزش نظامیان ایرانی برای سرکوب مردم را داشتند اما در نهایت به این نتیجه رسیدند که اقداماتشان در برابر اراده ملت بی فایده است و مجبور به ترک کشور شدند.

انتهای پیام/
 
https://www.asrehamoon.ir/vdcivyazut1auw2.cbct.html
نام شما
آدرس ايميل شما