فرهنگسازی به عنوان عامل موثری در پیشگیری از نزاعها و درگیریهای طایفهای است که سبب کاهش آسیبهای اجتماعی و در نهایت رشد شاخصهای امنیتی میشود.
به گزارش عصرهامون به نقل از صدای بلوچ، یادداشتی با عنوان «راهکاری موثر برای پیشگیری از درگیریهای طایفهای» در این پایگاه خبری منتشر شده است.
در سیستان و بلوچستان عواملی همچون وضعیت اجتماعی، اقتصادی، مرز و تاثیر همسایگان مرزی، بیکاری، عدم وجود زیرساختهای محکم اقتصادی در گذشته، مسائل تربیتی، شغلی و طرز فکر و نگرشها، تعصبات بیجا و احساسات آنی و زودگذر و بسیاری عوامل در بروز برخی ناهنجاریها که منطقه ما را دچار اشتهار موضوعی و روانی ناامن کرده است.
از مهمترین عوامل و دلایلی که برای آسیبهای اجتماعی و درگیریها و برخی نزاعهای پوچ استان میتوان بر شمرد، عدم وجود برنامهریزی درست در حوزه فعالیتهای فرهنگی بوده به نظر میرسد نهادها، دستاندرکاران و مدیران فرهنگی، که در این زمینه مشغول فعالیت بودهاند در عین علاقه و شاید تلاشهای پراکنده برای ارتقای شاخصهای اجتماعی و فرهنگی در جهت توسعه و کاهش آسیبهای جدی امنیتی ، از یک برنامه مدون و نقشه راه برای نیل به اهداف پیش رو برخوردار نبوده اند.
نبود برنامهریزی در بلندمدت ریشه حرکتهای اصیل فرهنگی و اجتماعی را خشکانده و اجازه بارور شدن و رشد حرکتهای فرهنگی خلاقانه را نیز کند کرده است باید توجه نمود کمرنگ شدن روح فرهنگ در جامعه میتواند زمینهساز رشد و بروز آسیبهای گوناگون اجتماعی باشد داشتن برنامههای هدفمند و عملی در مباحث فرهنگی ( که بارها و موکدا رهبر معظم انقلاب آن را از جامعه مطالبه فرمودهند) چشمانداز روشنی در جامعه ترسیم خواهد کرد.
در صورت وجود یک برنامه مشخص در پیشروی تمامی نهادها و دستگاههای استان در حرکت هماهنگ با سیاستهای کلان فرهنگی و اجتماعی دولت به منظور رسیدن به یک نقطهی از پیش تعیین شده در تمام زمینهها به ویژه مباحث فرهنگی، روحیه حرکت و تکاپو در جامعه تزریق میشود و این حرکت هماهنگ میتواند در کاهش آسیبهای اجتماعی و در نهایت رشد شاخصهای توسعه یافتگی و امنیتی تأثیر داشته باشد.
با توجه به کمبود فضاهای فرهنگی از جمله سینما و فرهنگسرا و موزه در سطح استان پهناورمان اما در صورت استفاده صحیح و با حداکثر ظرفیت از همین فضاهای فرهنگی موجود در سطح استان، میتوان از ایجاد بسیاری از آسیبهای اجتماعی جلوگیری کرد.
شأن فرهنگ اقتضای آن را دارد که با جدیت و بهعنوان یک بخش اولویت دار بالاخص در مناطق مرزی بدان نگریسته شود و از سویی اهمیت فرهنگ و تأثیر قابل توجه آن بر سایر بخشها حکم میکند که شأن آن را در حد یک کار تشریفاتی، موسمی و مناسبتی نبینیم و دقت داشته باشیم به روابط ریاضی مستقیم بین فرهنگ و اجتماع از یک سو و امنیت و سیاست از سوی دیگر با اعتقاد به اصل پیشگیری بهتر از درمان باید اذعان داشت ، پیشگیری فرایندی است که باید برنامه و ابزار قابل اعتماد و استواری داشته باشد، یکی از این ابزارها رسانهها هستند، رسانههای تصویری و نوشتاری و فضای مجازی در سطح استان میتوانند نقش قابل توجهی در پیشگیری از آن داشته باشند، انتقال آموزههای فرهنگی، کالبد شکافی حوادث در کنار بیان اخبار آنها و نشان دادن راهکارهای تربیتی و استفاده از ظرفیت نخبگان و معتمدین برای ایجاد بسترهای مقابله با این آسیبها یکی از نقشهای اساسی رسانهها است.
به نظر می رسد با تقویت برنامههای مبتنی بر نشاط اجتماعی و امید ، تقویت هماهنگی بخشهای مختلف دولت در راستای پیشگیری از آسیبهای اجتماعی در استان، فضازدایی در حوزه آسیب اجتماعی از طریق توسعه رویکرد مداخلات روانی- اجتماعی قبل از مداخلات قضایی- انتظامی – توجه کافی به هویت فرهنگی افراد- توسعه رویکرد اجتماعی به آسیب اجتماعی بهجای رویکرد سیاسی و امنیتی- تقویت و توسعه مشارکت سازمانهای مردمنهاد در کنترل آسیبهای اجتماعی میتواند در تعدیل اسیبهای اجتماعی و به سمت کاهش آن موثر باشد.
در هر جامعهای حتی جوامع بسیار متمدن درگیری و نزاع بین دو یا چند نفر به صورت محدود رخ میدهد و در همان حد هم باقی میماند وقتی علاوه بر طرفین اصلی درگیری، عده زیادی بدون در نظر گرفتن منافع دراز مدت خود و فقط بر اساس مناسبات قبیلهای در درگیری شرکت میکنند و آن را از حالت ساده ابتدایی به بحرانی وسیع و همه گیر تبدیل میکنند، عواقب زیانبار فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی زیادی را به کل منطقه تحمیل میکنند که وقتی بررسی و آنالیز میشود به این نتیجه میرسیم ریشه مشترک اختلافات و اینگونه نزاعها ضعف آموزشی و فرهنگی است. این خصیصه در ترکیب با روحیه ستیزه جویی، خشونت طلبی، عدم مدارا با دیگران و دسترسی به اسلحه در منطقه ما فجایع جبران ناپذیری را به وجود میآورد که در این بین شاید بهترین سرمایهها و نخبگان طرفین منازعه گرفتار و بعضا از بین میروند، همان سرمایههایی که تک تک آنان از دو طرف شهروندان و عناصر این خطهند و هر کدام میتوانند مدافعی غیور برای این خاک و ناموس و وطن در مقابل بیگانه باشند.
بدون شک یکی از مهمترین مشکلات در مناطق ما برخی تعصبات است که هر فرد خود به تنهایی در آن نقش چندانی ندارد و از طرف جامعه بر او تحمیل می شود و قربانیان اولیه و اصلی چنین نگرشی افراد همان جامعه هستند، از طرفی در چنان سیستمی فرد به بهانه اینکه در تصمیمگیریهای اصلی نقشی ندارد، مسئولیت رفتارهای نادرست و نابخردانه خود را نمیپذیرد و از طرف دیگر با اطمینانی که از حمایت قوم و طایفه از خود دارد و نیز برای نشان دادن دلاوریها و توانایی های کاذب خود دست به رفتارهای جاهلانه و سفیهی میزند که عواقب آن گاه تا چندین دهه سرنوشت یک منطقه را متاثر از خود میکند.
نمونه واضح آن دست بردن به اسلحه در هر نزاع کوچک و بزرگ توسط افرادی است که هیچ تصوری از وضعیتی که می آفرینند ندارند.
این تراژدی مشکل بزرگ امروز جامعه ماست، تحصیل کردگان و بزرگان ما که در این امور میتوانند به شدت تاثیرگذار باشند و جامعه را به سرعت از این مرحله عبور دهند، باید تلاشی برای رفع این ناهنجاریها کنند تکتک ما باید چنان رفتار کنیم که ارزشهای کاذب جایگزین اندیشهها و ارزشهای دینی امت رسول الله (ص) نشود.
انتهای پیام/ https://www.asrehamoon.ir/vdcj8yeviuqevtz.fsfu.html