دیپلماسی اقتصادی،مهم ترین وظیفه سفیر ایران در افغانستان

به گزارش عصرهامون به نقل از  پایگاه خبری اوشیدا ؛ عباس نورزائی کارشناس ارشد مدیریت روستایی طی یادداشتی نوشت:
در خبرها شنیدیم که سفیر ایران در کشور افغانستان، از مرزها و ظرفیت‌های منطقه‌ی سیستان بازدید داشته و جلساتی مجزا نیز با دولتی ها و بازرگانان ایرانی برگزار کرده است ، همینکه مقامی در این سطح، از نزدیک منطقه را دیده است، برای ما امیدبخش است و باید قدردان بود.
اما وی در سخنانی خطاب به بخش خصوصی در اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی استان گفته است: «من تخصصم سیاسی است، شما که با اقتصاد سر و کار دارید، راهکارها را بگویید تا من پیگیری کنم.»
امروزه وزارتخانه‌های امورخارجه به طور کلی بخش مهم کارشان، تدابیر شطرنجی اقتصادی است، به گونه‌ای که تفکیک سیاست از اقتصاد، امری بسیار سخت و پیچیده می باشد.
شما به عنوان سفیر ایران، مأموریت اصلی تان ، رهایی دادن کشور از تنش‌ها و چالش‌های سیاسی است، اما تحقق این امر جز از مسیر راهکارهای اقتصادی میسر نیست.
با این مقدمه در یک جمع بندی ساده، در تعاملی نظام مند، دستگاه امورخارجه و مقامات عالی دولتی در این استان باید به سرتیترهای اقتصادی استان به شرح ذیل بپردازند و هر کدام را به نتیجه رساندند، به مردم گزارش کنند:
۱- سهم ما از رژیم آبی هیرمند و حقابه ی تالاب بین المللی هامون به سرانجام برسد و از روزمرگی و حرکت لاک پشتی و پشت گوشی بدرآید.
۲- برای توسعه ی گمرک میلک، احداث پل دوم ابریشم ضروری است، ۱۰ هکتار توسعه ی بازارچه لازم، اما رسیدن به آن مقصود، باید ظرفیت تردد از طریق شبانه روزی کردن بازارچه، افزایش یابد.
۲- بهترین، روان ترین و در دسترس ترین مرز نسبت به نقاط مختلف افغانستان، مرز میلک است، این مرز در کریدور جنوب شمال، مکمل بندر چابهار است، بندرخشک میلک باید با تصویب سریع «منطقه ی آزاد سیستان» جهش پیدا کند و نقش خود را در برون رفت این منطقه از انزوای اقتصادی و همینطور کمک به رفع بحران های اقتصادی، ایفا نماید.
۳- برای تحقق مبادلات ۵۰ میلیون دلاری این مرز که بخش خصوصی توافق داشته است، یا تعرفه ی ترجیحی یا معافیت های لازم منظور شود.
۴- صدور ویزای افغانستان برای ایرانیان به کندی و سختی صورت می گیرد، در عین حال کشور ما مرکز تکثیر ویزا برای افغانستانی ها شده است، عوارض خروجی هر ایرانی به مقصد افغانستان، ۴۲۰ هزار تومان می باشد، که رقم زیادی است.
۵- ضمن تمهید مسائل امنیتی، روادید برای مرزنشینان استان، برداشته شود تا به راحتی برای مراودات قومی و تجارت چمدانی اقدام کنند.
۶- با تأسیس شهرک صنعتی، زمینه‌ی تشکیل شرکت های مشترک ایرانی-افغانستانی، تولید و فرآوری محصولات خام وارداتی یا صادراتی در سیستان صورت گیرد تا اشتغال رونق یابد، مناسبات مالی تجار نیز سامان مناسبی پیدا کند.
۷- در حال حاضر به گفته ی مسئولین حمل و نقل استان، قریب به ۸۰ درصد کامیون هایی که از مرز میلک کالا جابجا می کنند، افغانستانی هستند و سهم کامیون‌های ایرانی کمتر از ۲۰ درصد است. برای افزایش این سهم، ضروری است ۱۰۰۰ دستگاه کامیون پلاک موقت چابهار مجوز داده شود تا ۲۰۰۰ شغل نیز ایجاد شود.
۸- توقیف کامیون‌های سوخت ایرانی، به صورت غیرمنطقی و غیرقانونی صورت می گیرد و خسارات زیادی به تجار ایرانی وارد می شود و کسی نیز جوابگو نیست.
۹- ترتیبی داده شود تا مجوز ترانزیت دام زنده ی پاکستانی از افغانستان به میلک از کشور افغانستان گرفته شود.
۱۰- مجوز واردات انار، کنجد و برنج از افغانستان به تجار ایرانی داده شود.
۱۱- با وجود تعداد ۱۰ کارخانه‌ی آرد در مسیر چابهار به میلک و یک کارخانه در شهرستان نیمروز، ترانزیت گندم افغانستان، صورت می گیرد، این ظرفیت، توان تولید آرد افغانستان را دارد، توافق طرف افغانستانی گرفته شود تا گندم های شان در ایران آرد شود و از مزیت آن، مردم کشور و استان ما بهره مند شود.
۱۲- پارکینگ لجستیکی در میلک پیش بینی و احداث شود. در حال حاضر هر ماشین ایرانی، در ماه یک نوبت وارد افغانستان می شود.
۱۳- در حال حاضر در داخل افغانستان، از هر تانکر سوخت، به طور غیررسمی یک میلیون و سیصد هزار تومان، عوارض دریافت می شود و افغانستان، تعداد ۲۵۰ تانکر فعال ایرانی را به ۵۰ تانکر کاهش داده است که باید جناب سفیر، رایزنی های لازم بنماید.
۱۴- با بهره گیری از روش ترانشیپ منت، هزینه‌های حمل و نقل به نصف کاهش می یابد. این تکنیک بازرگانی خارجی، بکار گرفته شود. سازمان حمل و نقل نیز در این خصوص باید مساعدت کند. گفته می شود به دلیل منافع سازمانی اش این دستگاه، خود مانع این روان‌سازی است.

انتهای پیام/