کمک به نیازمندان رسم دیرینه مردم سیستان در رمضان/ "رمضونیکه" اشعار مهربانی بزرگتر ها در لحظه افطار

به گزارش عصرهامون به نقل از پایگاه خبری اوشیدا؛ ماه مبارک رمضان از گذشته تا کنون در بین اقوام سیستانی مورد توجه قرار داشته است ، سیستانیان این ماه را سرشار از خیر و برکت می دانند و در این ماه اقدام به افطاری دادن و همچنین کمک به نیازمندان می پردازند.

از طرفی همانند همه اقوام ایرانی ، سیستانیان نیز آداب و رسوم خاصی در ماه مبارک رمضان دارند که هر ساله این آداب را به جا می آورند.

رضا کیخواه آریا رئیس اداره میراث فرهنگی ، گردشگری و صنایع دستی در گفت و گو با پایگاه خبری اوشیدا گفت: رمضان در باور مردم سیستان از منزلتی یگانه برخوردار است.

وی افزود: در سیستان این رمضان است که مانند مهمانی ارجمند بر خیل و خانه مردم وارد می شود و باید به میزبانی اش ایستاد ، در باور مردم سیستان رمضان ، و خدا رمضان است و به عبارتی رمضان نام خوش خدا است.

کیخواه آریا تصریح کرد: چاوشی و یا سحرخوانی از آداب گذشته سیستانیان در هنگام فرا رسیدن ماه مبارک رمضان است که در آن پس از حلول ماه در هنگام سحر افراد با ابزار خاصی که در دست داشتند اقدام به ایجاد سر و صدا می کردند تا رسیدن ماه مهمانی خدا را اطلاع دهند.

وی ادامه داد: به دلیل عدم وجود رسانه ، این شیوه تا سال ها ادامه داشت، این حرکت معمولا به صورت گروهی انجام می شد و یک نفر به عنوان سر گروه اشعار را با صدای بلند می خواند و افراد گروه آن را تکرار می کردند.

رئیس اداره میراث فرهنگی ، گردشگری و صنایع دستی زابل خاطرنشان کرد: رمضونیکه از دیگر رسوم و آداب سیستانیان است که معمولا در شب های ۱۴ و ۱۵ ماه مبارک رمضان مصادف با ولادت حضرت امام حسن مجتبی (ع) اجرا می شود.




وی بیان داشت: در رمضونیکه گروهی از جوانان ویا افراد مسن در روستا گردهم می آیند ودرب منازل اهل روستا حاضر می شوند واشعاری خاص وگاها" در وصف صاحب خانه با اطلاعاتی که در اختیار داشتند را می خواندند .

کیخواه آریا گفت: خواندن تا زمان حضور صاحب خانه به درب منزل و اهداء هدایایی از انواع مواد خوراکی شامل (قند ، چای ، گندم ، جو ، خرما ، ماش ، عدس ، کشمش ، تخم مرغ ، جوجه محلی و ...) و یا پول نقد ادامه می یافت و به همین ترتیب به اکثر منازل روستا یا محله سرکشی می کردند و هدایایی دریافت می کردند که در نهایت این اقلام بین نیازمندان تقسیم می شود.

وی با بیان اینکه رمضونیکه به نوعی یک شادی در روستاها عنوان می شد گفت: آنچه در خواندن رمضونیکه مورد توجه بوده است اینکه رمضان خوانی تا قبل از شب نوزدهم ماه مبارک و مصادف با ضربت خوردن حضرت علی (ع) پایان می یافت .


انتهای پیام/