دست خالی مصرف کننده واقعی از سیمان/ مداخله دولتی‌ها و قصور صنف بر مشکلات دامن می‌زند

به گزارش عصرهامون، سیمان را هم باید به جمع کالاهایی اضافه کرد که چند وقتی است در جنوب شرق کشور نایاب شده، در کنار کالاهایی همچون روغن، مرغ، آرد، نان و ... که در ماه های اخیر کمیاب شده بود سیمان هم به همین سرنوشت دچار است.

کمبود سیمان در سیستان و بلوچستان مصرف کننده واقعی را با مشکل روبه رو کرده، این استان 2 کارخانه سیمان در خاش و زابل دارد و اگرچه تولیدکننده سیمان است اما مصرف کنندگان به زحمت می توانند سیمان مورد نیاز خود را به دست بیاورند.

مصرف کنندگان می گویند سیمان از مرز خارج یا به شهرهای دیگر صادر می شود، به همین دلیل تهیه سیمان در استان با مشکل روبه رو شده است.

برخی از مصرف کنندگان هم اعلام می کنند سیمان به مصرف کننده واقعی نمی رسد، از کارخانه تا مقصد نظارت درستی وجود ندارد و همین موضوع سبب می شود سیمان به دست مصرف کننده نرسد.

در این میان به نظر می رسد اقداماتی از جمله اعطای کد سیمان به افرادی که مصرف کننده واقعی نیستند، سبب ورود سیمان به خارج از چرخه مصرف شده است.

مصرف کنندگان باید کارگاه داشته باشند تا سیمان دریافتی در آن مصرف شود، اما برخی از افرادی که کد دریافت سیمان دارند کارگاهی ندارند و با توجه به هم مرز بودن سیستان و بلوچستان با کشورهای همسایه، سیمان تولید شده با قیمت های بالاتر به صورت قاچاق به فروش می رسد.

این اقدام دست مصرف کنندگان واقعی داخلی را از سیمان کوتاه می کند و سود آن در جیب کسانی می رود که مصرف کننده نیستند.

مداخله کارکنان دولت؛ قصور وزارت صمت و مجموعه امور صنفی

اسماعیل حسین زهی، عضو کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی در این زمینه به خبرنگار ما بیان کرد: در سیستان و بلوچستان دو کارخانه سیمان وجود دارد، اما با این حال یک پاکت آن در شهرستان دیده نمی شود.

وی ادامه داد: در شهرستان هایی که سیمان تولید می شود نظارتی وجود ندارد و از در کارخانه تا محل کارگاه معلوم نیست سیمان به کجا می رود، این وضعیت برای مرغ و آرد هم به همین سبک است که باید توزیع و نظارت بیشتری شود.

نماینده مردم خاش، میرجاوه و تفتان در مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: سیمانی که در حوزه انتخابیه من است به درستی توزیع نمی شود، با توجه به اینکه سامانه ای تعبیه شده و قرار بر آن است که در هر شهرستان سهمیه سیمان مشخص باشد.

حسین زهی ادامه داد: در این زمینه قصوری از سوی وزارت صمت و مجموعه امور صنفی شده، به طوری که منع مداخله کارکنان دولت صورت نگرفته است و هر فرد برای خود کدی دریافت کرده و با آن سیمان می گیرد.

وی اظهار کرد: نیاز است در این زمینه هم سازمان امور مالیاتی و هم سازمان تامین اجتماعی ورود داشته باشند، زیرا فردی که کد دریافت کرده باید کارگاهی هم داشته باشد که سیمان را در آن مصرف کند.

عضو کمیسیون عمران مجلس شوراس اسلامی بیان کرد: اما در این قصور هم سازمان تامین اجتماعی دخیل است و امیدوارم دستگاه های نظارتی و امنیتی به جد در این زمینه ورود کنند تا رانت هایی که در این 2 سال اخیر در حوزه سیمان بوده پیگیری شود.

حسین زهی گفت: سیمان به نام افراد و با کد از کارخانه بیرون آمده، اما در شهرستان توزیع نشده و مشخص نیست به کدام مقصد رفته است.

وی عنوان کرد: این قصور مربوط به کارخانه نیست و مربوط به کسانی است که کد دریافت کرده اند، امور صنفی و صمت و تامین اجتماعی و امور مالیاتی باید کدهایی که مربوط به دریافت سیمان است پیگیری کنند.

نماینده مردم خاش، میرجاوه و تفتان در مجلس شوراس اسلامی ادامه داد: در آمار یک روز بیش از 300 تن سیمان از کارخانه تحویل دارندگان کد شده بود اما حتی یک پاکت ان در شهرستان توزیع نشد.

قاچاق سیمان و خروج از چرخه مصرف

حسین زهی تصریح کرد: این کیسه های سیمان از در کارخانه به شهرستان های هم جوار می رفت و قاچاق هم می شد، زیرا سیمانی که پاکتی 18 هزار تومان از کارخانه دریافت می کردند نزدیک 100 هزار تومان می فروختند.

وی افزود: بنابراین مجموعه صنفی وقتی به کسی جواز کسب و کد می دهد باید نظارتی هم باشد، بازار جایگاهی دارد نه اینکه به بسیاری از افراد کد دریافت سیمان داده شود.

عضو کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی گفت: فردی که کارمند است چرا باید کد داشته باشد و فرد بیکار فاقد کد باشد، باید دستگاه های امنیتی اطلاعاتی و نظارتی در این زمینه ورود داشته باشند و کسانی که سهم مردم را می گیرند و در جاهای دیگر با سود به فروش می رسانند شناسایی شوند.

حسین زهی بیان کرد: ما در سیستان و بلوچستان دو کارخانه سیمان داریم که یک پاکت آن در شهرستان نیست و چون در شهرستان هایی که سیمان تولید می شود نظارتی وجود ندارد و از در کارخانه تا محل کارگاه معلوم نیست سیمان به کجا می رود.

انتهای پیام/