تجرد ابدی؛ برزخ بی انتهای تنهایی/ وقتی زندگی های تک نفره در سایه مشکلات اقتصادی رونق می یابد

به گزارش عصرهامون؛ تجرد سبکی از زندگی است که این روزها در میان اطرافیانمان بسیار رواج پیدا کرده است، با نگاه به خانواده هایی که در همسایگی ما هستند یا نسبت فامیلی دارند افرادی دیده می شوند که سن آن ها بیشتر از ۳۵ سال است و هنوز ازدواج نکرده اند.

برخی از آن ها دلایلی برای این کار دارند و تنهایی را انتخاب کردند و تجرد را بر تعهدهای زندگی متاهلی ترجیح می دهند، در حالیکه دختران و پسران مجردی هم هستند که تمایل به ازدواج دارند اما موانع زیادی سرراه آن هاست.

این افراد تجرد اجباری را پذیرفته اند، دختری ۴۰ ساله که به دلیل نداشتن تحصیلات دانشگاهی و شغل نتوانسته هنوز زندگی مشترک تشکیل دهد و با وجود اینکه در خانه داری یک بانوی تمام عیار است، اما نتوانسته مانند خواهران خود شاغل باشد و همین موضوع مانعی برای ازدواج او شده است.

همینطور پسرانی وجود دارند که بیشتر از ۳۵ سال سن دارند، اما هنوز نتوانسته اند شرایط مادی لازم برای تشکیل زندگی مشترک را فراهم کنند، به همین دلیل تجرد را بر ازدواج ترجیح داده اند، افرادی که به دهه شصتی معروف هستند و حالا با ورود به دهه چهارم زندگی راهی برای تاهل ندارند.

۵۰ سالگی؛ سن تجرد قطعی

بنابر اظهار کارشناسان، تجرد طولانی یا قطعی پدیده است که در آن فرد شرایط مناسب سنی برای ازدواج را از دست می‌دهد.

البته شاید امکان ازدواج داشته باشد، اما دیگر امکان باروری وجود ندارد، سن تجرد قطعی برای دختران بین ۴۰ تا ۵۰ سالگی یا سنی است که قدرت باروری از دست می‌رود.

این پدیده، در انواع خانواده‌های سنتی، مدرن، مرفه، کم‌درآمد، شهری و روستایی مشاهده می‌شود، پس به‌طور قطع نمی‌توان گفت در کدام نوع از خانواده بیشتر یا کمتر است.

با نگاه به اظهارات کارشناسانه مشخص می شود منظور از مجرد قطعی فردی است که تا سن ۵۰ سالگی هرگز ازدواج نکرده باشد و اگر کسی تا این سن ازدواج نکند، بعد از آن نیز ازدواج نخواهد کرد یا به عبارتی شانس ازدواج او نزدیک به صفر در نظر گرفته می‌شود.

بر مبنای همین تعریف، معمولاً کارشناسان جمعیتی، سن تجرد قطعی را ۵۰ سالگی در نظر گرفته و تمام کسانی که تا این سن ازدواج نکرده‌اند را جزو آمار تجرد قطعی محاسبه می‌کنند.

تجرد قطعی، چه انتخاب خود فرد باشد و چه به اجبار، مشکلات زیادی از جمله تنهایی در سنین پیری، کاهش میزان فرزندآوری و پیر شدن جامعه، بیماری های روحی و افسردگی را برای فرد مجرد به همراه دارد و لازم است نهادهای مسئول برای ترویج ازدواج آسان و کاهش مشکلات اقتصادی اقدامات لازم را انجام دهند. 

سهم مشکلات اقتصادی در تجردگرایی

عادله صفت گل، روانشناس بالینی در این زمینه به خبرنگار ما بیان کرد: تجرد در جامعه ما به شکل چشمگیری در حال افزایش است و جوانان شاید به دلیل مشکلات اقتصادی در خود توان ازدواج نبینند و این باعث ایجاد ترس از رو به رو شدن با مسئله ازدواج در وجود آن ها می شود.

وی ادامه داد: به تبع این افراد به تجرد عادت می کنند و افراد مجرد تا بیشتر از بقیه مستعد درگیری با بیماری های روحی و روانی می شوند که این سبب افزایش هزینه های درمان می شود و هزینه های زیادی را به فرد و جامعه تحمیل می کند.

روانشناس بالینی تصریح کرد: همچنین تجردگرایی منجر به بی تفاوتی نسبت به تقدس تشکیل خانواده می شود و حرمت این کار کم کم در جامعه از بین می رود و به یک روند عادی تبدیل می شود.

صفت گل گفت: تجرد عوارضی را در جامعه بر جای می گذارد که اولین آن پیر شدن جمعیت است و این یعنی کاهش جمعیت، کاهش امنیت، کاهش سرباز و نیروی انسانی، پیر شدن کشور و کاهش نیروی کار که این موارد سبب نابودی یک جامعه خواهد شد.

وی اظهار کرد: با افزایش آمار مجردها، روحیه همکاری و مشارکت در جامعه از بین می رود، عطوفت و مهربانی میان مردان و زنان کم می شود و عشق دیگر مانند گذشته رنگ و بویی ندارد و زندگی ها تبدیل به زندگی ماشینی می شود.

ازدواج آسان راهکاری برای کاهش مجردها

روانشناس بالینی افزود: لازم است به جوان ها بها داده شود و امر ازدواج را برای آن ها تسهیل کنند، هزینه ها را کاهش دهند.

صفت گل گفت: ارگان های دولتی و غیردولتی در راستای کاهش هزینه ها همت داشته باشند و شرایط را برای ازدواج و فرزندآوری آسان سازند.

وی ادامه داد: توقع جهیزیه آنچنانی و برگزاری عروسی های مجلل از خانواده ها و جوانان نداشته باشیم تا بتوانیم با این معضل مبارزه کنیم و هیچ جوانی در سن ازدواج مجرد باقی نماند.

انتهای پیام/