چهار سال از شهادت فاتح قلاویزان، سردار حاج محبعلی فارسی زمان می گذرد، اسطوره ای ناشناخته که در وحدت و صبر و بصیرت آزادگان در برابر فشار شکنجههای سخت و طاقتفرسای دشمن نقش آفرینی کرد.
به گزارش عصرهامون، همرزمانش او را با نام «حاج محب» میشناسند، یکی از اسطورههای شناختهنشده دوران دفاع مقدس که عمری را در گمنامی مجاهدت کرد.
از همان دورانی که از روستاهای سیستان و بلوچستان به جبهههای دفاع مقدس پای نهاد و در لشکر ۴۱ ثارالله (ع) در کنار سردار شهید حاج قاسم سلیمانی حماسه آفرید، تا زمانی که در اسارت زیر شکنجههای دشمن قرار گرفت و سپس تا پایان عمر خود، با تحمل عوارض ناشی از شکنجههای دوران اسارت و همچنین اثرات گازهای شیمیایی غربیها که به صدام هدیه داده بودند، استقامت کرد و سرانجام سال ۱۳۹۶ همزمان با روز ولادت جانباز دشت کربلا، چشم از دنیای فانی فرو بست و آسمانی شد.
سردار «محبعلی فارسی» درعملیاتهای مختلف جنگ از سال ۱۳۶۰ در کنار «حاج قاسم سلیمانی» و شهید «حاج قاسم میرحسینی»، قائم مقام لشکر۴۱ ثارالله در دوران دفاع مقدس نقش بیبدیلی را ایفا کردند.
وی از سال 1364به عنوان فرمانده گردان مستقل409 استان سیستان و بلوچستان منصوب و با درایت و فرماندهی ممتازی که درعملیاتهای مختلف از وی دیده میشد، همواره از یاران صدیق فرماندهی لشگر41 ثارالله محسوب و سخت ترین ماموریتها بر دوش وی و نیروهای تحت امرشان گذاشته می شد.
محبعلی در تاریخ 31تیرماه 1367درحالیکه فرماندهی گردان 405 لشکر41 ثارالله را برعهده داشت، در محور اهواز خرمشهر با هوش و ذکاوت خویش درجریان عقبراندن نیروهای بعثی و جلوگیری از اسارت هزاران نفر و درحال دفاع جانانه در ایستگاه حسینیه، در شرایطی که بالگردهای دشمن از یک سو و نفربرهای نیروهای بعثی از سویی دیگر بچههای گردان را به محاصره خویش درآورده بودند، پس از ساعتها مقاومت به اسارت دشمن درآمد.
وی در دوران اسارت در اردوگاه 17و 18 تکریت، مدیریت و رهبری بچههای لشکر 41 ثارالله را به نحو خردمندانهای برعهده داشتند و در وحدت و صبر و بصیرت آزادگان در برابر فشار شکنجههای سخت و طاقتفرسای دشمن نقش آفرینی کرد.
مدیریت، تدبیر و کنترل حاجمحب در عملیاتی هایی که حضور داشت مثال زدنی بود، همچنین غیرت، دلاوری، شجاعت و تعصب این والا مقام شهید و شهدایی همچون میرحسینی در کربلای ۵ بود که کمر دشمن را شکست.