ms']['section_id'] =0; ?>ms']['section_id'] =0; ?> رد پای یک آلمانی در آزادی خودورکوفسکی خلبان هایی که بدون روادید به روسیه سفر کردند | عصر هامون
تاریخ انتشار :سه شنبه ۳ دی ۱۳۹۲ ساعت ۰۸:۳۳
روزنامه لوفیگارو نوشت : وزیر سابق امور خارجه آلمان تلاش بسیاری در زمینه آزادی میخائیل خودورکوفسکی، مخالف دولت روسیه انجام داده است.
رد پای یک آلمانی در آزادی خودورکوفسکی / خلبان هایی که بدون روادید به روسیه سفر کردند
رد پای یک آلمانی در آزادی خودورکوفسکی / خلبان هایی که بدون روادید به روسیه سفر کردند
به گزارش عصر هامون،این روزنامه فرانسوی در تحلیلی به قلم لوک آندر در اینترنت می نویسد، اولین شخصیتی که میخائیل خودورکوفسکی روز یک شنبه در کنفرانس خبری خود شدیداً از آن تشکر کرد، آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان نبود ، بلکه هانس دیتریش گنشر، وزیر اسبق امور خارجه آلمان بود. چرا که آزادی معروف‌ترین زندانی روس تا حد بسیار زیادی مرهون مردم‌داری این وزیر سابق آلمانی است.

وزیر خارجه همیشه در صحنه آلمان (۱۹۹۲-۱۹۷۴) بیش از دو سال در پشت صحنه مشغول تلاش برای متقاعد کردن ولادیمیر پوتین بوده است. البته این اولین تلاش اینچنینی معمار روابط حسنه میان آلمان شرقی و غربی و مسبب فروپاشی دیوار برلین نبوده است. یکی از شاهکارهای او انجام مذاکرات انتقال هزاران شهروند آلمان شرقی به جمهوری فدرال آلمان (آلمان غربی) بود که در اواخر سپتامبر سال ۱۹۸۹ در سفارت آلمان در پراگ پناهنده شده بودند.

هانس دیتریش گنشر، در سال های آغازین دهه ۲۰۰۰، زمانی که انجمن سیاست خارجی آلمان (دی‌جی‌ای‌پی) را رهبری می کرد، با میخائیل خودورکوفسکی، سرمایه دار روس دیدار کرده بود. میخائیل خودورکوفسکی، در بسیاری از اجلاس و کنفرانس های این موسسه تحقیقاتی شرکت کرده بود. خودورکوفسکی در آخرین کنفرانس در سال ۲۰۰۳، در هتل آلدون برلین که اولین شب پس از آزادی خود را هم در آن گذراند، فساد مالی و اداری روسیه ولادیمیر پوتین را به شدت مورد انتقاد قرار داد و خواستار اصلاحات نهادی در آن شد. به گفته روزنامه دی ولت، در سالن فردی از او می پرسد، نگران دستگیر شدن نیست؟ او هم به گنشر گفته بود در این زمینه احساس بدی دارد. و چند روز بعد بازداشت شد.

تماس میخائیل خودورکوفسکی با هانس دیتریش گنشر از طریق وکلایش انجام شده بود. دیپلمات سابق آلمانی که زبان روسی نمی داند، برای این مأموریت حساس و ظریف، از یک متخصص روس در زمینه علوم سیاسی به نام الکساندر رار بهره می گیرد. این شخص همان نفر سومی است که در عکس مربوط به پیاده شدن خودورکوفسکی از هواپیما در روز جمعه دیده می شود. پژوهشگر انجمن سیاست خارجی آلمان و نویسنده زندگی نامه رئیس جمهور روسیه که او را از سال های اول دهه ۱۹۹۰ می شناسد، شبکه های خود را در خفای کامل به کار می گیرد. او در سایت اشپیگل با ابراز خرسندی می گوید: «آلمان در مسکو کانال هایی در اختیار دارد که نه انگلیسی ها و نه آمریکایی ها چنین امکانی ندارند».

همه ما می دانیم که گنشر دو مرتبه به صورت مستقیم با رئیس جمهور روسیه ملاقات کرده است. یک بار در ژوئن سال ۲۰۱۲، در فرودگاه تـژل برلین، در حاشیه سفر ولادیمیر پوتین و سپس در اوایل سال ۲۰۱۳ در مسکو. آنگلا مرکل، صدر اعظم آلمان نیز که رابطه گرمی با مرد قدرتمند کرملین دارد، از اقدامات وزیر سابق لیبرال آلمانی حمایت کرده است.هانس دیتریش گنشر، علاوه بر ایفای نقش دیپلماتیک در آزادی خودورکوفسکی، برخی تدارکات پشتیانی را هم انجام داده است.

هنگامی که فرمان عفو خودورکوفسکی صادر شد، او از یکی از معتمدان خود به نام اولریش بترمان که یک مقاطعه کار است، خواست که یک فروند هواپیمای جت اختصاصی را به سن پترزبورگ بفرستد تا خودورکوفسکی را به برلین انتقال دهد. یک بار دیگر هم، این وزیر سابق مجبور شد از نفوذ خود برای هموار کردن کارهای انتقال خودورکوفسکی استفاده کند. آن طور که روزنامه آلمانی فرانکفورتر روایت می کند، او با تماس تلفنی با کرملین اجازه می گیرد که خلبان ها بدون روادید لازم در روسیه به زمین بنشینند.

انتهای پیام / ۵۰۸۲ https://www.asrehamoon.ir/vdcd5o0o.yt09s6a22y.html
نام شما
آدرس ايميل شما