صادق سوری؛مسئولین استان دغدغه فرهنگی ندارندحتی کودکان هم از نقاشی اسلحه روی دیوار می ترسند

به گزارش سرویس فرهنگ و هنر عصر هامون، صادق سوری، هنرمند زاهدانی، عکاس و تصویربردار مستند ایران، در سال 1364 در نهاوند همدان در خانواده ای تحصیلکرده که با هنر فاصله داشت متولد شد.
وی از کودکی در این استان رشد کرد و نخبه تصویر برداری و عکاسی سیستان وبلوچستان درسال 1384 نام گرفت که از جمله موفقیت های وی در جشنواره های عکاسی می توان به :کسب مقام دوم در جشنواره عکس خبری در سال 1387، کسب مقام اول جشنواره خزر تا خلیج فارس در سال 1390 ،کسب مقام اول جشنواره عکس ناصرخسرو در سال 1391 ،کسب مقام دوم جشنواره عکس استانی در سال 1391 ،نخبه تصویربرداری ،فیلمسازی در جشنواره حضرت علی اکبر استان سیستان وبلوچستان در سال1392 ،تقدیر هیئت داوران جشنواره عکس زنان وزندگی شهری در سال 1392 ،روبان افتخار جشنواره PSA INTERNATIONAL EXHIBITION PHOTOJOURNALISM ، 2013 امریکا ، مدال طلای psaامریکا در جشنواره نورث جرسی 2013، مدال طلای آساهی شیمبون ژاپن 2013 ،برگزیده جشنواره عکس خانه دوست ،مدال نقره صلح جهانی ایتالیا 2014برای مجموعه عکس "سکوت بعد از بمب گزاری" اشاره کرد.
همچنین وی افتخارات زیادی در جشنواره های سینمایی کسب کرد که کسب مقام اول تصویربرداری مستند در جشنواره جوان ملی ایرانی، برای فیلم سچکان -1388، جایزه بهترین تصویربرداری در جشنواره سکانس بیداری، برای فیلم اس باد- 1390، جایزه بهترین تصویربرداری جشنواره استانی برای فیلم مستند گواتر، به کارگردانی یاسین خوش آمدزهی، 1391 را از آن دست دانست.
موفقیت های پی در پی و همچنین سبک این هنرمند جوان باعث شد تا با وی به گفت و گو بنشینیم و نظرات او را در رابطه با موضوعات مختلف جویا شویم.

تبلیغات سینما جوان مرا وارد عرصه تصویر برداری کرد
عصر هامون: چه گونه وارد حرفه عکاسی شدید؟
سال 80 به دلایلی قصد داشتم ترک تحصیل کنم پدرم مخالفتی نکرد ولی گفتند در صورتی که ترک تحصیل کنی باید در یک شغل فنی آموزش ببینی.
به دنبال شغل فنی بودم که روزی بیلبوردهای تبلیغات انجمن سینمای جوان جهت برگزاری دوره یکساله فیلمسازی توجهم را به خود جلب کرد و پس از مراجعه به سینما جوان مسئول آنجا استاد مرحوم شهری عنوان کردند که باید درس بخوانی.
سال 82 بود که وارد سینما جوان شدم و کارم را در سینما جوان آغاز و سپس در رشته فیلم سازی وارد دانشگاه شدم.
پس از آن مستند "سواس" را به کارگردانی محمد علی هاشمزهی ساختیم که این مستند توانست مجوز 5 فستیوال بین المللی دنیا را از آن خود کند و جز بهترین مستند های سال 84 شود. پس از آن تا سال 88 در استان مشغول به کار بودم که به خاطر برخی مسائل به تهران مهاجرت کردم، پس از ورود به تهران با یکی از فیلمبرداران خوب ایران "سعید پور اسماعیل" فیلم سینمایی" کلاس پنجم الف" به کارگردانی " غلامرضا رمضانی" را ساختیم که در این مستند دستیار اول کارگردان بودم و سپس وارد کار مستند شدم و بعنوان تصویر بردار مستقل کارم را آغازکردم .

سال 91 پرکارترین تصویر بردار مستند ایران شناخته شدم
از سال 88 که وارد تهران و شروع به فعالیت کردم در سال 91 بعنوان پرکارترین تصویر بردار مستند ساز ایران شناخته شدم.
یکی از موفق ترین مستند ها "مستند راننده و روباه " ساخته آرش لاهوتی که پُرتره ای از محمود کیانی فلاورجانی راننده کامیون و فیلمساز تجربی سینمای ایران، بوده که در 25 فستیوال بین المللی دنیا حضور و موفق به کسب 10 جایزه بین المللی دنیا شد که معتبرترین جایزه، جایزه هوگوی طلایی جشنواره شیکاگو آمریکا بود که طی سال های گذشته هیچ فیلم ایرانی موفق به دریافت این جایزه نشده بود ولی در چهل و دومین دوره از این جشنواره "مستند راننده و روباه" موفق به کسب جایزه این جشنواره شد.
تنها 40 سال پیش فیلم گاو عزت الله انتظامی جایزه بهترین بازیگر شیکاگو را از آن خود کرده بود.

اولین عکس دوربین های عکاسی ام را از پدر و مادرم گرفتم
عصر هامون: اولین دوربین عکاسی شما چه دوربینی بود و اولین عکس را از چه گرفتید؟
سال دوم هنرستان بودم که از پدرم خواستم تا برایم دوربین زنیت 122 بگیرد و این برایم آرزو شده بود تا اینکه یک روز غروب وقتی به خانه آمدم دیدم پدرم برایم دوربین زنیت 122 که قیمتش در آن زمان 31 هزار تومان بود خریده است و اولین عکسم را با آن گرفتم. اولین عکسی که با اولین دوربین تا تمام دوربین هایی که در این سال ها گرفته ام عکس از پدر و مادرم بوده است.

عصر هامون: به نظر شما بهترین دوربین عکاسی برای عکسبرادری چی می تواند باشد؟
برای عکسبرداری دوربین عکاسی مهم نیست بلکه مهم دید عکاس است .
در امارات هر ساله جشنواره ای برگزار می شود که عکاسی با موبایل است و به برنده 250 هزار دلار جایزه میدهند مسئولین آنجا دارند کار فرهنگی انجام می دهند ولی مسئولین اینجا با داشتن عکاسان بزرگی از این استان تنها به عنوان یک جاسوس به عکاس نگاه می کنند.

عصر هامون: چرا بیشتر کار تصویریتان از استان سیستان و بلوچستان است و از نهاوند نیست؟
علاقه زیادی به استان سیستان و بلوچستان دارم لذا بیشترین کار عکاسی را در این استان انجام داده ام و نهاوند تنها برایم بخشی از شناسنامه ام است.

عصر هامون: مجموعه عکس "سکوت بعد از بمب گذاری" که توانست مدال نقره صلح جهانی را کسب کند در کجا و چگونه عکاسی شد ؟
سال 88 که در مسجد علی بن ابی طالب زاهدان بمب گذاری شد عبدالحسین رضوانی عکاس خبرگزاری مهر در بندر عباس طی تماسی به من گفت در یکی از مساجد زاهدان بمب گذاری شده است و اگر می توانی برو و عکس بگیر، پس از اینکه من موافقت کردم من را به حسن سربخشیان نماینده آشیوتدپرس در ایران معرفی کرد و کلید آن از آنجا خورد.
در مجموعه عکس سکوت بعد از بمب گذاری؛ تصاویر از مرز مشترک افغانستان و پاکستان و ایران و نیرو های مرزبانی ایران شروع می شود که در آن نشان میدهد مرز باز است و همه رفت و آمد می کنند بعد تصاویر بمب گذاری سپس وارد زندگی خانواده شهدا، مراسم تشییع و وداع خانواده شهدا با عزیزانشان ،اشک های مادر برای فرزند و برادر برای برادر عکس ها به گونه ای تم غم را دارند و دوباره تا مدتی در شهر سکوت می شود و مرزها بسته می شود و وضعیت سخت امنیتی در مرز حاکم می شود سپس بعداز 1 تا 2 ماه سکوت شکسته می شود .

عکس "ترس"

عصر هامون: در خصوص عکسهایتان که موفق به دریافت جوایز جشنواره عکس آساهی شیمبون 2013، جشنواره فوتوژورنالیسم «نورث جرسی» آمریکا و حقوق بشر 2014 و جشنواره نگاه خلاقانه به جنگ شد توضیح دهید و بفرمایید از چه چیز الهام گرفته شده است؟
برای عکاسی به سراوان رفته بودم که نقاشی یک اسلحه را روی دیوار دیدم و پدر و پسر مرزنشینی که با لباس محلی از آنجا عبور می کردند به صورت جداگانه از آنها در کنار این تصویر نقاشی شده عکس گرفتم ،در عکس پسر بچه تصویر اسلحه نقاشی شده مستقیم روی شقیقه اش بود و ترس عجیبی در چهره اش نمایان بود، من هم نام این عکس را "ترس" گذاشتم و برای جشنواره های مختلف ارسال کردم چندی پیش مسئولان برگزاری جایزه عکس حقوق بشر ۲۰۱۴ از طریق ایمیل به من اطلاع دادند که رتبه دوم این دوره از مسابقه را به دست آورده ام که من چهار عکس برای آن مسابقه ارسال کرده بودم که از میان این چهار عکس تنها یک عکس انتخاب و رتبه دوم این مسابقه را از آن خود کرد و ان همین عکس "ترس" بود که در پایین عکس توضیح داده بودم که "جنگ چیز خوبی نیست حتی کودکان هم از نقاشی اسلحه روی دیوار می ترسند".

درسیستان و بلوچستان به عکاس به چشم جاسوس نگاه می کنند
عصر هامون: عکاسی را در استان چگونه می بینید؟
در استان به عکاس به جرم جاسوس نگاه می کنند مسلما کسی که جاسوس است هیچ وقت چند عدد دوربین را روی دوشش نمی اندازد سطح شهر راه بیفتد و عکاسی کند، کسی که جاسوس باشد با یک دوربین گوشی هم کارش را انجام می دهد متاسفانه در این زمینه فرهنگ سازی نشده است.
عکاسی فقط جاسوسی نیست فرهنگ و آداب و رسوم یک مکان و واقعیت ها را نشانه می دهد در واقعه زلزله بم عکس ها بود که با شفاف سازی که صورت گرفت سبب ارسال کمک های مردمی سراسر جهان به بم شد ولی متاسفانه در استان ما به عکاس فقط به چشم جاسوس نگاه می کنند.
شهرداری که یکی از مسئولین فرهنگی است متاسفانه در این زمینه اقدامی نکرده است. شهرداری های تبریز ، مشهد و بیرجند هر ساله جشنواره های مختلف عکاسی برگزار می کنند و از تمام کشور عکاسان را دعوت و سوژه می دهند تا از سطح شهر عکسبرداری کنند بعد عکس ها را در سطح شهر به نمایش می گذارند خوب به این شکل فرهنگ سازی می شود.

عصر هامون: آیا شما تا کنون از مسئولین فرهنگی استان دراین خصوص در خواستی داشته اید؟
هر بار نمایشگاهی برگزار کردم از مسئولین شورای شهر، شهرداری، استاندار و... دعوت کردم ولی متاسفانه هیچ کدام از این مسئولین فرهنگی در نمایشگاه حضور نیافتند.
از سال 92 دیگر نمایشگاه برگزار نکردم ولی برای کمک به کانون عکاسان جهت برگزاری ورکشاپ در استان نزد 5 مسئول سازمان های فرهنگی استان رفتم و تنها سازمانی که تا کنون موافقت کرده فرهنگ و ارشاد اسلامی بوده است.
متاسفانه در بزرگترین استان کشور، سینما و گالری وجود ندارد گالری هایی هم که موجود است استاندارد های کافی را ندارند نه محیط مناسب و نه نور پردازی مناسبی دارند. مسئولین اینجا دغدغه فرهنگی ندارند با اینکه هزینه های فرهنگی دست مسئولین است ولی به تازگی برخی دانشجویان تو خیابان دانشگاه با هزینه شخصی خود گالری راه اندازی کردند.

ادارات استان همکاری نمی کنند
عصر هامون: هزینه برگزاری یک ورکشاپ در استان چقدر است؟
هزینه برگزاری یک دوره سه روزه ورکشاپ در استان دو و نیم میلیون تومان است که مدیران استان باید سالانه برنامه ریزی کنند 5 تا دوره در استان برگزار کنیم.
یکی از بزرگترین عکاسای جهان عباس عطار است که اصالتا متولد خاش و بومی استان سیستان و بلوچستان است چند دوره رییس آژانس مگنوم بوده و به اسم عباس در دنیا معروف است و در حال حاضر در خارج از کشور زندگی می کند.
بهترین عکس هایی که از روی دقت اوایل انقلاب گرفته شده توسط عباس عطار عکاسی شده است.
متاسفانه استان ما با داشتن چنین پیشینه ای در عکاسی، با کوتاهی مسئولین این حرفه در جایگاه فقط جاسوسی قرار گرفته است.
برای نمونه میتوانم مثال بزنم برای گرفتن عکس از کودکان بی سرپرست به بهزیستی مراجعه کردم ولی متاسفانه مسئولین بهزیستی استان اجازه ندادند اما وقتی به بهزیستی مشهد مراجعه کردم نه تنها به من اجازه این کار را دادند بلکه اجازه عکسبرداری از قسمت دخترانه این سازمان را به من دادند.

به عکاسی به عنوان منبع در آمد نگاه نمی کنم
عصر هامون: در آمد یک عکاس چقدر است؟
در عکاسی هر چقدر کار کنیم همان قدر در آمد داریم اگه حتی یک لحظه در این حرفه مکث داشته باشیم خارج می شویم.
مجموعه عکسی که در حال حاضر روی آن کار می کنم تا کنون 12 میلیون هزینه داشته است که اگر به پایان برسانم 70 تا 80 میلیون می توانم از آن در آمد زایی کنم.
من به عکاسی به عنوان منبع در آمد نگاه نمی کنم. یک آرشیو از کل ساختمان های زاهدان دارم ، هر سال که ساختمانی خراب و ساختمان جدیدی آنجا ساخته می شود مجددا عکس می گیرم چنین آرشیوی باید شهرداری شهرمان می داشت چون این جزیی از تاریخ شهر ماست.
عصر هامون: در پایان چه خواسته ای از مسئولین دارید؟
مسئولین در کار فرهنگی سنگ اندازی نکنند ما چیز دیگری نمی خواهیم.
جهت مشاهده آثار منتخب این هنرمند اینجا کلیک کنید.
انتهای پیام/9031
https://www.asrehamoon.ir/vdchqwnm.23nimdftt2.html

صادق سوری؛مسئولین استان دغدغه فرهنگی ندارند/حتی کودکان هم از نقاشی اسلحه روی دیوار می ترسند