"ناصر حجازی دروازهبان و مربی سابق فوتبال ایران که با شدت گرفتن بیماری و به کما رفتن در بیمارستان کسری تهران بستری شده، امروز (دوم خرداد سال 1390) درگذشت."
حجازی که از ماهها پیش به دلیل بیماری ریوی بارها راهی بیمارستان شده بود، با روحیه خوب و قوای جسمانی که داشت، به سلامت به منزل بازگشت اما این بار و پس از رفتن به کما، بازگشتی به خانه نداشت و در منزل ابدیاش آرام گرفت.
حجازی مبارز خوبی بود اما اینبار انگار دست مرگ، قویتر از پنجههای قرص و محکم او بود که سالهای سال راه را بر توپ بسته بود. او نمیخواست هیچکس ضعف جسمی و درد کشیدنهایش را ببیند تا همچنان نماد جسارت و اتکا به نفس باشد و کسی هم این روزها را ندید.
به گزارش فارس، ناصر حجازی، گلر افسانهای تیم ملی و باشگاه استقلال 3 سال پیش در چنین روزهایی دیده از جهان فرو بست و هواداران و دوستدارانش را برای همیشه تنها گذاشت.
پزشکان از ناصر فوتبال ایران قطع امید کردهاند و تقریباً خانواده او از این موضوع مطلع هستند. عقاب در حال پرکشیدن است و هوادارانش با چشم گریان و نگران در پشت درهای بیمارستان کسری مشغول راز و نیاز و عبادت با خداوند. در این بین عدهای نیز خود را تا پشت در اتاق او در ICU رساندهاند تا با چشمان خود شاهد آخرین نفسهای اسطوره سالهای دور قفس توری استقلال باشند.
برخی هوادارانش با دیدن حجازی که حالا دیگر حتی هوش و حواس هم ندارد و در زیر انبوهی از وسایل بیمارستانی و با چسبی بر چشمانش در حال جان دادن است، چنان از خود بیخود میشوند که گویی عاشقی در حال از دست دادن معشوقه خویش است؛ حجازی همچون شمعی میسوزد و هواداران دل سوختهاش همچون پروانه گرد او میچرخند و آب شدن شمع وجود اسطورهای که سالها برایشان افتخارآفرین بود را از نزدیک میبینند.
مردم فوج فوج برای ملاقات میآیند و گویی میدانند که دیگر خبری از بازگشت ناصرخان حجازی از بیمارستان نیست؛ مردمی که در بین آنها از همه قشری دیده میشود، از مردم عادی تا ورزشکار و هنرمند و مردان سیاست و ... پرستاران و خدمه بیمارستان در چنین وضعیتی برای کنترل اوضاع، کار بسیار سختی در پیش دارند، البته آنها یک بار دیگر در روز بستری عقابی دیگر (عابدزاده) در سالهای قبل تجربه چنین اوضاعی را دارند، با این تفاوت که احمدرضا دوباره از تخت بلند شد و این بار برای ناصرخان بازگشتی در کار نبود.
دروازهبان اسبق تیم ملی ایران افتخاراتش را با حضور در جام جهانی تکمیل کرد. او در اولین حضور تیم ملی در جام جهانی 3 بار درون دروازه تیم ملی کشورمان ایستاد و با اینکه 2 شکست و یک تساوی در اولین حضور تاریخ ایران در جامهای جهانی به ثبت رسید اما حجازی بدون شک یکی از ستارگان تیم ملی در آرژانتین بود و بارها با درخشش خود دروازه تیم ملی را از بیشتر باز شدن نجات داد. البته او در عرصه ملی قهرمانی با تیم ملی در قاره کهن را هم تجربه کرد.
حجازی حتی میتوانست حضور در یکی از بزرگترین تیمهای باشگاهی جهان یعنی منچستر یونایتد را نیز تجربه کند که البته این اتفاق هرگز رخ نداد تا در عرصه باشگاهی بدشانسی نصیب عقاب سالهای دور فوتبال ایران شود.