تاریخ انتشار :يکشنبه ۲۰ مرداد ۱۳۹۲ ساعت ۰۸:۵۹
۱۷مرداد ماه در تقویم ایران بنام خبرنگاران خدوم و زحمتکش به ثبت رسیده است که موجب میشود مسئولان تنها یک ساعت در سال را با خبرنگاران سپری کنند و ضمن شنیدن درد دل های آنان از زحمات و تلاشهایی که در طول یکسال کاری متحمل شده اند تقدیر و تشکر کنند.
تقدیر یا اطعام خبرنگاران؟!!! هر سال بدتر از پارسال
به گزارش عصر هامون، وبلاگ اینجا زاهدان، دروازه شهادت نوشت:امسال در سیستان و بلوچستان نیز تقدیر از خبرنگاران در این روز با دعوت از فعالان عرصه رسانه در هتلی چهار ستاره در زاهدان کلید خورد که مکان برگزاری جلسه نویدبخش حضوری پررنگ از مسئولان استانی بود ولیکن، خبرنگارانی که بر حسب تعداد اندک مشخص شده از سوی فرهنگ و ارشاد اسلامی استان، در این مراسم حضور یافتند تنها طعم مراسم اطعام را چشیدند و خبری از گوش شنوا و مسئول و مدیری نبود.

مدیران مسئول،سردبیران نشریات و خبرگزاری ها خود را آماده سخنرانی و درد دل با مسئولان کرده بودند و یا امید داشتند همچون سالهای گذشته یک نفر به عنوان نماینده، حرف دل آنها را به گوش مسئولان برساند و به نوعی مشکل گشایی کنند که متأسفانه به دلیل عدم حضور مسئولان، جز مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی که بانی این جلسه بود خبری از استاندار و مسئول دیگری نبود و حرف ها و گفته ها، جای خود را با ناگفته ها عوض کرد و در کُنج قلب آنها مَسکن گزید.

به هرحال ۱۷مرداد ماه و روز خبرنگار، بدون حضور مسئولان ارشد استانی و بدون استماع آلام و درد دل و نظرات صاحبان اصلی مراسم برگزار شد و ماحصل آن، تنها ثبت کارنامه ای درخشان برای مدیران اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی به جهت برگزاری مراسم در هتلی چهار ستاره و ارسال گزارش عملکردی مثبت به مرکز، با ثبت حضور خبرنگاران تنها به عنوان سیاهه لشکر در قاب دوربین های عکاسی و فیلمبرداری بود و آنچه نصیب خبرنگاران خواهد شد لوح های تقدیری است که به دلیل عدم هماهنگی مسئولان به امضای استاندار محترم نرسیده بود و شاید بعد از انتشار این مطلب و قرائت توسط مسئولان محترم هرگز به امضاء نرسد!!!

کلام آخر: شکسته باد قلم هایی که ننویسند و ثبت نکنند تحقیر و اجحاف هایی که بر سر همسنگران شهید صارمی عزیز در این استان روا داشته می شود.
انتهای پیام/۹۰۳۱ https://www.asrehamoon.ir/vdcd.f0k2yt09za26y.html
منبع : اینجا زاهدان، دروازه شهادت
نام شما
آدرس ايميل شما

مرسی از اینکه حرف دل من رو زدید
به نظرم این دعوت یک توهین به خبرنگاران بود. چون نه حرفی زده شد و نه حرفی شنیده شد