تاریخ انتشار :چهارشنبه ۲۳ مرداد ۱۳۹۲ ساعت ۱۳:۵۷
گلشیفته فراهانی می گوید: وقتی پائولو این ایده را مطرح کرد با خودم گفتم اگر این عکس ها را پائولو نگیرد،کدام عکاس خواهد گرفت؟ گویی که پائولو از من عبور کند و روح من را عکاسی کند.
ماجرای اصرار گلشیفته فراهانی از عکاس معروف برای .../ عکس
به گزارش عصر هامون، به بهانه نمایش فیلم«سنگ صبور» ساخته عتیق رحیمی که گلشیفته فراهانی نقش اصلی آن را ایفا می کرد و نقش او برای هموطنانش تابو شکنانه بود، نیویورک تایمز گفت وگویی را با این بازیگر ایرانی تبار انجام داده که بخش هایی از این گفت وگو را کافه سینما منتشر می کند.



نیویورک تایمز گلشیفته را این طوری معرفی می کند:
گلشیفته که در ایران بزرگ شده، یک شورشی بود. او همکلاسی های خود را به اعتصاب واداشت چراکه مدرسه شان سرویس گرمایشی نداشت. او به والدینش دروغ می گفت تا خواهرش بتواند با نامزد خود بیرون برود.


او در اعتراض به روسری سرکردن(حجاب) سرش را تراشید، نشانه های زنانگی خود را پنهان کرد مانند پسران لباس برتن کرد و اطراف تهران را با موتورسیکلت گشت. در سن هفده سالگی آرزوی والدنیش را نقش برآب کرد که در پایتخت اتریش وین پیانو بخواند و در عوض بازیگری را پی گرفت.


او در گفت وگوی خود با خبرنگار نیویورک تایمز که به زبان انگلیسی پاسخ می داد،چنین گفت:«اصطلاحی در فارسی است با این مضمون با دم شیر بازی کردن، و من آنچه جامعه ایران می خواست باشم، یک دختر خوب نبودم. من با دم شیر بازی کردم.»...


فیلم جدید من که سنگ صبورنام دارد هم بیان ی شورشی است، شاید برخی آن را با مناقشه ای مقایسه کنند که امسال به محکومیت من در ایران انجامد.


نقش آفرینی من در سنگ صبور با تحسین منتقدان روبه رو شد. منتقد هالیوود ریپرتر نقش آفرینی من را ستود و منتقد ورایتی بازی من را یک «تور دوفورس/ استثنایی» خواند.


من در ۱۴ سالگی نخستین نقش خود را بازی کردم، در سن ۲۰ سالگی ازدواج کردم و در سال ۲۰۰۸ ایران را با همسرم ترک کردم و به پاریس رفتم. آنجا از همسرم جدا شدم. من بیش ازبیست و پنج فیلم در کارنامه ام دارم. من در سال گذشته در استودیوی کوچکی در طبقه پایین خانه ای در شهر پاریس زندگی کردم که به ژان-کلود کریر(نویسنده و فیلمنامه نویس) و همسر ایرانی اش نهال تجدد(رمان نویس) تعلق دارد.


عتیق رحیمی نخستین بار من را برای ایفای نقش اصلی فیلمش رد کرد.


"رحیمی فکر می کرد من زیادی جوان زیبا وشادمان هستم." اما من پافشاری کردم و به رحیمی گفتم که اگر نقش را به من ندهد با دلم نقش را یاد خواهم گرفت و در خیابان های پاریس آن را اجرا خواهم کرد. ولی دو سال و نیم طول کشید که عتیق رحیمی سرمایه ساختن فیلم را جمع کند و آن را بسازد.


من اخیرا برای یک عکاس مشهور دنیای مد پائولو رورسی برهنه شدم. این عکس ها به زودی منتشر می شود.


"وقتی پائولو این ایده را مطرح کرد. به حرف های او گوش دادم اما مشکلات زیادی داشته ام. پس نخواستم این کار را انجام بدهم. ولی بعد با خودم گفتم اگر این عکس ها را پائولو نگیرد،کدام عکاس خواهد گرفت؟ گویی که پائولو از من عبور کند و روح من را عکاسی کند.»


خروج من از ایران کامل شده است. من با زندگی جدیدم کنار آمده ام. ایرانی که من در رویای خود دارم شاید دیگر اصلا وجود نداشته باشد.


در واقع دو نوع آدم تبعیدی وجود دارد.کسانی که قربانی اند و خودشان را در رود سن می اندازند و خودشان را می کشند و افرادی که سلحشور می شوند، از غم های خود استفاده می کنند تا موتوری با دوبال برای پرواز بسازند...تبعید قدرت من است.



آنچه خواندید خلاصه ای از مصاحبه نیویورک تایمز با گلشیفته فراهانی بود.
انتهای پیام/۵۰۸۲ https://www.asrehamoon.ir/vdce.v8nbjh8vw9bij.html
منبع : جام نیوز
نام شما
آدرس ايميل شما