مشاور جوانان وزیر ورزش و جوانان با ارسال نامه‌ای به رئیس سازمان صدا و سیما از تولید و پخش سریال «پرده‌نشین» قدردانی کرد.
تاریخ انتشار :چهارشنبه ۱۰ دی ۱۳۹۳ ساعت ۰۸:۴۶
محمدرضا رستمی در این نامه از پخش سریال پرده نشین به علت ویژگی های مثبت آن در تاثیر بر جوانان و خانواده ایرانی قدردانی كرده و این ویژگی ها را برشمرده است.
متن نامه مشاور وزیر ورزش به رئیس سازمان صدا و سیما به شرح زیر است:
جناب آقای دكتر سرافراز
ریاست محترم صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران
سلام علیكم
احتراما؛ با عنایت به اتمام پخش سریال تلویزیونی «پرده نشین» كه در نوع خود یك اثر تلویزیونی كم نظیر از نظر پرداختن به «سبك زندگی ایرانی و اسلامی» است، بر خود لازم دانستم از جنابعالی و مسئولان مرتبط با این سریال «تشكر ویژه و سرگشاده» داشته باشم.
سرگشاده بودن این تقدیر و تشكرنامه از آن روست كه خداوند تاكید فرمودند كه از خوبی‌ها یاد و تشكر كنید تا باعث فزونی و رشد آنها شوید. لذا با عمومی و رسانه‌ای كردن این تقدیر به عنوان روش موثری برای «امر به معروف» تلاش دارم تا مشوقی بر ادامه چنین مسیر روشنی باشم.
لذا با طرح دو سوال زیر به موارد برجسته‌ای از این سریال اشاره می‌كنم:
- دلیل اینكه این سریال در بین سایر برنامه‌های نمایشی تلویزیون شایسته قدردانی است چیست؟
- ارتباط موضوع فیلم با حوزه جوانان كه بزرگترین سرمایه ملی ایران هستند، چیست؟
1. نزدیكی بازنمایی تلویزیونی زندگی و خانواده ایرانی با واقعیت بیرونی: سبك زندگی به تصویر درآمده و خانواده‌های ایرانی نمایش داده شده، كمترین فاصله‌ای با زندگی و خانواده‌ای كه مخاطب تلویزیون هر روزه با آن سر و كار دارد، نداشته و این احساس نزدیكی و یكی بودن با سوژه موجب جلب توجه بیشتر به سریال می‌شد.
2. به تصویر كشیدن واقعیت‌های اجتماعی: به نمایش گذاشتن «سبك زندگی ایرانی و اسلامی» در پردازش دقیق خانه‌ها، پوشش بازیگران، روابط اعضای خانواده، روابط اجتماعی، روحانیت در بیرون و درون خانه، زن و مرد، كودك و كهنسال، جوان و بزرگ، باورها و اعتقادات غلط و درست، دینداری اصیل و ظاهری، مفاهیم دینی توسل و توكل و ایمان ...، روابط اقتصادی و .... با ظرافت و هوشمندی انجام شده است؛ به طوری كه مخاطب نه تنها مقاومتی در برابر آن ندارد بلكه خود را در چنین زندگی‌ای می‌یابد و نسبت خود را با نقش ها می‌تواند محك زده و به قیاس بگذارد.
3. ایجاد احساس همنوایی و ترویج تفكر انتقادی در مخاطبان: این سریال با پرداختن به حقایقی كه در سالیان گذشته به تلخی در بدنه جامعه تكرار و تجربه شده و به دین و هویت مردم ایران زمین خدشه وارد كرده است، تلاش می‌كند تا احساس همنوایی با مخاطب فراهم سازد و با فاصله گذاری میان رفتار برخی از صاحب منصبان و افراد شاخص جامعه، رفتار درست و اصیل دینی و اعتقادی را نشان دهد در این راستا نه تنها از نشان دادن اختلاس و زمین خواری و سوءاستفاده از عقاید دینی مردم، وابستگی به روحانیت و اعمال دینی و مذهبی پرهیز نمی‌كند بلكه سعی می‌كند مخاطب را به سوی تفكر انتقادی و رفتار آگاهانه با این وقایع دعوت كند.
4. توجه به سرشت انسانی از ویژگی‌های برجسته این سریال است، با زمین و زمانه مردم و مخاطبش ارتباط برقرار می‌سازد و خود را در موضع خداوند و پیامبران و بزرگان قرار نمی‌دهد تا همگان را گمراه شمرده و به موعظه و نصیحت و اصلاح آنها بپردازد. بلكه بر عكس روحانی این سریال خود را در معرض خطا و اشتباه می‌پندارد و با آرامش و توكل به خداوند، ضمن انجام تمامی تلاش‌های ممكن و منطقی، به بازشناسی و بازنگری در خود می‌پردازد و به خود و جامعه فرصت شناخت حق از باطل را می‌دهد تا قدرت و جایگاه اجتماعی‌اش سبب برخورد متكبرانه و حذفی دیگران و تطهیر خود نگردد.
5. نمایش تجربه زیسته روحانیت و كاستن از تمایزها: این سریال با نمایش واقعیت زندگی روحانیت در بین طلبه های جوان و خانواده روحانی میانسال و یا روحانی برجسته و خانواده اش، ساحت قدسی و دیگری بودن آنها را شكسته و به ساحت عمومی نزدیك كرده است. به طوری كه مخاطب احساس تفاوت و فاصله ای بین خود و آنها نمی‌كند و باورپذیری بیشتری برای ارتباط با این جنس روحانیت دارد. طلبه‌هایی كه مشكلاتی مثل ترس و عدم اعتماد به نفس و ... مانند بقیه مردم دارند و یا طلبه‌ای كه در سوز عشق می‌سوزد و حاضر به هر تغییری برای دستیابی به عشق خود هست و یا روحانی مجربی كه در تلویزیون برای روابط خانوادگی به مردم آموزش می‌دهد و اما در خانواده خود با مشكلاتی حتی تا مرز جدایی دارد و .... همه و همه نشان می‌دهد كه بی‌تدبیری گذشته در مصون و معصوم نشان دادن این قشر اجتماعی پایان یافته و نگاه واقع بینانه به آن آغاز شده تا زمینه دوستی و ارتباط عمیق تر گذشته بین روحانیت و جامعه را فراهم سازد. این نوع روحانی و طلبه به نمایش درآمده در این سریال دیگر «روحانی درباری و حكومتی» نیست كه نتوان هیچ نقد و ایراد و اشكالی به او وارد دانست و با او برخورد اجتماعی و قانونی كرد بلكه «روحانی اجتماعی» است كه از دل مردم برآمده و با آن در تعامل سازنده است.
6. تكریم آزادی برای انتخاب راه زندگی: در حالی كه آزادی به عنوان یك ارزش انسانی و دینی شناخته می شود با این حال در بیشتر نمایش‌های تلویزیونی قدرت انتخاب آزادانه زندگی سلب شده و راهی كه ایدئولوژی رسانه ای بر آن تاكید می ورزید به عنوان تنها راه اجباری تحمیل می شد. در حالی كه در این سریال به صراحت و شفافیت آزادی در انتخاب راه زندگی به عنوان یك ارزش محوری نمایش داده می شود و روحانی بزرگ شهر بی آنكه تلاشی بر تحمیل یا تقدیس راه خود كند، در حد تذكر(فذكر ان ذكر تنفع الامور) باقی می‌ماند و ارزش‌های زندگی الهی را در زندگی خویش پیاده می‌سازد تا دیگران نه از زبان كه از عمل او سبك زندگی او را دریابند و انتخاب كنند كه به سبك او پیش روند یا به سبك خود. این چنین است كه بازیگر نقش اول زن سریال در تلاطم و پارادكسی از تجربه زیسته خود و آن روحانی، به سر می برد و تلاش بر اثبات راه خود می‌كند و در كشاكش زندگی و وقایع آن به سوی سبك زندگی آن روحانی متمایل می‌شود. این نوع ترویج سبك زندگی ایرانی - اسلامی در گذشته رسانه ملی بی نظیر و ستودنی است.
7. نگاه مثبت به توانمندی‌ها و ظرفیت‌های جوانان : بر خلاف بیشتر فیلم و سریال‌های ایرانی كه در آن «جوانان» به عنوان گروهی ناتوان، سرشار از آسیب‌های فردی و اجتماعی، دارای مشكلات فرهنگی و عقیدتی، ارتباطات ناسالم و .... نشان داده می‌شوند این سریال با ساختارشكنی چشمگیری «جامعه جوان» را كوشا، فعال، دلسوز، توانمند، دیندار، اخلاقی، خانواده محور، حامی و خیر اجتماعی، عقلانی، بازی خورده بزرگترها، .... نمایش می‌دهد. در این سریال جوانان ایرانی «دیده شده اند» و واقعیتی ملموس از آنها نشان داده شده است.
8. پرداختن به ظرفیت ها و قابلیت‌های جوانان: نقش بارز «جوانان» در این سریال به حدی است كه جوان روستایی، جوان طلبه، جوان تحصیلكرده، جوان سرمایه‌گذار، جوان كارگر و جوان خانه‌دار همگی از یك ویژگی واحد برخورداند و آن «فطرت پاك» و «صداقت در رفتار و گفتار». هیچ عاملی مانع از رفتار پاكدلانه و صادقانه آنها نمی‌شود و در برابر پدر و مادر، كارفرما، استاد و .... بر اساس فطرت الهی خود ظاهر می‌شوند و به جای منافع شخصی و فردی به منافع عمومی و گروهی توجه می‌كنند. منافعی كه گاها ممكن است منفعت شخصی را هم تحت الشعاع خود قرار دهد. این سریال به خوبی نشان می‌دهد كه در صورت احترام و اعتماد به جامعه جوان می‌توان به سلامت اجتماعی و توسعه كشور راحت‌تر دست یافت. جمع‌گرایی و توجه به دیگران كه از آداب ارزشمند دینی است بطور غیر مستقیم به خوبی در جامعه جوان این سریال دیده می‌شود در حالی كه در بزرگترهای جامعه توجه به منفعت فردی و شخصی بیشتر نشان داده می‌شود كه خود آموزشی غیر مستقیم برای جوان امروز است تا در آینده فقط به فكر منافع زودگذر فردی باشد.
وی در پایان این نامه نیز پیشنهاداتی برای در نظر داشتن اوقات فراغت جوانان در تولید برنامه ها و پرداخت بیشتر به این موضوع در تولیدات رسانه ملی ارائه كرده است.
انتهای پیام/4030 https://www.asrehamoon.ir/vdccssqe.2bq1i8laa2.html
asrehamoon.ir/vdccssqe.2bq1i8laa2.html
