بازی با روح و روان مردم، به خطر انداختن سلامت جسمانی افراد، سوءاستفاده از اعتماد مردم استان، حاصل خدمت رسانی آزمایشگاهی است که برای خودش در میان مردم استان اسم و رسمی درست کرده است.
تاریخ انتشار :يکشنبه ۱۷ اسفند ۱۳۹۳ ساعت ۰۸:۰۶
گزارشی از 72 ساعت اضطراب مرگ آور؛
تشخیص اشتباه در یک آزمایشگاه/ رییس دانشگاه علوم پزشکی: احتمال خطا در آزمایشگاه وجود دارد
در این گزارش آمده بود: حالا دیگر این نتیجه آزمایش های تشخیص طبی است که چگونگی درمان بیماران را مشخص می کند اما گاهی اشتباه آزمایشگاه ها به مشکلات بزرگی برای بیماران ختم می شود. ماجرایی که برای شما گزارش می کنیم واقعی است و ۷۲ ساعت اضطراب مرگ آور را برای یک بیمار به همراه داشته است.
ساعت ۱۲ ظهر روز پنجشنبه، یکی از آزمایشگاه های تشخیص طبی زاهدان
اینجا مملو از انسان های نگرانی است که در صف انتظار نمونه گیری نشسته و هنوز آزمایش نداده اند، در فکر دریافت جواب آن هستند. اینجا از اقشار مختلف مراجعه دارد؛ غنی، نیازمند، پیر، جوان و حتی کودک سه ساله. این آزمایشگاه در میان مردم نام و نشانی پیدا کرده است، مراجعان زیاد آزمایشگاه این تصور را برایم ایجاد می کند که حتماً احساس مسئولیت پذیری و دقت مسئولان آزمایشگاهی این مکان بسیار بالاست و من آزمایشگاه خوبی را برای چکاپم انتخاب کردم. در کمال ناباوری در اولین گام، مسئول خون گیری این آزمایشگاه بعد از فرو بردن سوزن در دستم با به حرکت درآوردن آن به اطراف به دنبال رگی مناسب برای خون گیری می گردد و انگار نه انگار زیر دستش انسانی زنده نشسته است.
«ساعت ۱۹ روز شنبه»
امروز برای دریافت جواب آزمایش در آزمایشگاه حاضر شدم جواب را دریافت کردم و برای تایید نهایی نزد پزشک بردم. پزشک بعد از دیدن برگه آزمایش شروع به نوشتن طوماری از ویزیت های مختلف با داروهای خارجی کرد، او گفت: یکی از هورمون های بسیار خطرناک غده هیپوفیز در شما بسیار بالاست و احتمال تومور مغزی ، نابینایی ، اختلال در کار کبد و کلیه برای شما بسیار است. مات و مبهوت در حالی که دنیایی از استرس بر وجودم غلبه کرده بود دفترچه را گرفتم و بدون بیان کلمه ای بلند شدم. در حالی که قدرت راه رفتن هم از پاهایم ساقط شده بود خود را به خانه رساندم. احتمال تومور مغزی، اختلال در بینایی، نارسایی های کلیوی، کبد و … . همه اصواتی بودند که تمام شب خواب را برچشم من و خانواده ام حرام کرد. هنوز نتوانسته بودم جوابم را بیابم که چرا ؟؟! من که ظاهراً سالم بودم و فقط برای چکاپ رفته بودم… اگر من تومور مغزی داشته باشم؟ اگرمن….
روز بعد با تمام ناامیدی هایی که بر من غلبه کرده بود به همراه جواب آزمایش به چندین پزشک دیگر مراجعه کردم و بازهم متأسفانه همین جملات و حرف ها را شنیدم. کلمات و جملات پزشکان پتکی شده بود بر ذهن و روح آزرده من.
تکرار آزمایش های مربوط به این بیماری در آزمایشگاه های مختلف، توصیه پزشکی بود که دیدن برگه جواب آزمایش و نبود علائم این بیماری در جسم من او را به خطای آزمایشگاه مشکوک کرده بود.
مطابق دستور پزشکم این آزمایش را در آزمایشگاه های مختلف در طول روزهای هفته انجام دادم تا به این جواب قطعی رسیدم که آزمایشگاه به دلایلی نامعلوم در بررسی جواب آزمایش من اشتباه کرده است.
طبق پاسخ این آزمایشگاه میزان یکی از هورمون های غده هیپوفیز من ۲۴۱ مورد بالاتر بود در حالی که در تمام آزمایش های انجام شده چنین چیزی دیده نمی شد و این هورمون حتی در محدوده خطر هم وجود نداشت.
احتمال خطا در آزمایشگاه وجود دارد/ این موضوع را پیگیری می کنم
در تماسی که پایگاه خبری عصر هامون دراین خصوص با محمود رضا میری رییس دانشگاه علوم پزشکی زاهدان داشت، وی ضمن رد گفته های سلیمی مدیر هماهنگی و نظارت بر شبکه آزمایشگاه های دانشگاه علوم پزشکی زاهدان که عنوان کرده بود خطا در آزمایشگاه ها طبیعی است، گفت: احتمال خطا در آزمایشگاه ها وجود دارد اما امری طبیعی نیست.
وی ادامه داد: تعبیر دکتر سلیمی این بوده که امکان اشتباه و تشخیص غلط در آزمایشگاه وجود دارد.
میری در خصوص آن آزمایشگاه افزود: اشخاصی که آزمایش آن ها در این آزمایشگاه اشتباه شده است حضوری به بنده مراجعه نمایند تا خود این موضوع را بررسی و پیگیری نمایم.
رییس دانشگاه علوم پزشکی زاهدان اضافه کرد: آزمایشگاه های استان همواره مورد کنترل، بررسی و ارزیابی قرار می گیرند.
وی در پاسخ به اینکه آیا جابه جا شدن نمونه ها در آزمایشگاه امری طبیعی است، گفت: احتمال جابه جا شدن نمونه ها وجود دارد اما امری طبیعی نیست.
بازی با روح و روان مردم، به خطر انداختن سلامت جسمانی افراد، سوءاستفاده از اعتماد مردم استان، حاصل خدمت رسانی آزمایشگاهی است که برای خودش در میان مردم اسم و رسمی درست کرده است و چندین و چند سال است که در حال خدمت رسانی به مردم می باشد. پیرزنی بی سواد از دورافتاده ترین نقطه استان برای گرفتن آزمایشی به اینجا می آید، پدر و مادری کودک ۴-۳ ساله خود را برای تشخیص بیماری اش به این آزمایشگاه می آورند. فردی برای چکاپ می آید و در عین ناباوری به دلیل کم کاری و بی دقتی مسئولان آزمایشگاه به او درباره بیماری خطرناکی هشدار داده می شود و داستان هایی که شاید نگفتنشان بهتر باشد. چرا باید اینگونه باشد؟ چرا کسی نباید در قبال هزینه ای که می کند به جواب دقیق امید داشته باشد؟
متاسفانه برخی پزشکان هم مطابق جواب آزمایش های نادرست، برای این افراد دارو تجویز می کنند و آن ها ممکن است به دلیل بی مسئولیتی پرسنل آزمایشگاه سلامتی شان به خطر بیفتد و ضررهای جانی و روحی سختی را متحمل شوند. چه زمانی وجدان کاری مان بیدار می شود. چرا باید در چنین حرفه هایی که با سلامت روح و جسم مردم در ارتباط است چنین سهل انگاری هایی رخ دهد؟
حال سوال اینجاست که چرا باید اتفاقی رخ دهد که ما نتوانیم به آزمایشگاه های شهرمان اعتماد کنیم و هر بار برای تایید جواب آزمایش هایمان هزینه های گزاف را متحمل شویم و صدمات روحی و جسمی را پذیرا باشیم.
انتهای پیام/9031 https://www.asrehamoon.ir/vdcew78p.jh8pzi9bbj.html
asrehamoon.ir/vdcew78p.jh8pzi9bbj.html
