سونامی مهاجرت از سیستان همچنان ادامه دارد که اگر امروز تدبیری در زمینه رفع مشکلات صورت نگیرد قطعا فردا دیر است و با کوچ اجباری مرزداران و خالی از سکنه شدن سیستان، امنیت کشور تهدید خواهد شد. سیستان مانند بیماری است که نیاز عاجل به احیا دارد تا فرصت درمان آن فراهم شود. احیای سیستان تنها با تبدیل آن به منطقهی آزاد تجاری-صنعتی و گرفتن حق آبه تالاب بین المللی هامون امکانپذیر است که کسبوکار خُرد مردم به راه افتد و امکان سرمایهگذاریهای کلان تجاری و صنعتی، از جمله انرژیهای نو فراهم شود.
نیک می دانید که سیستان، منطقه ویژه و خاصی در کشور است که بنا بر فرمایش مقام معظم رهبری(مد ظله العالی)، به مثابه تنگه احد جمهوری اسلامی ایران تعبیر شده است. این سخن، سخن بسیار حکیمانه ای است زیرا اگر این منطقه استراتژیک رها شود،خاکریز خط اول جبهه هجوم دشمن را از دست داده ایم و قطعا امنیت ملی دچار چالش خواهد شد، متاسفانه مردم سیستان با همه این اوصاف مظلوم واقع شده اند و در شرایط سختی به سر می برند. خشکسالی های ۱7ساله سیستان و شرایط بحرانی تالاب خشکیده بین المللی هامون زندگی را بر ساکنان آن بسیار سخت نموده است.
بیست و هفتم فروردین 1393 مردم مظلوم و رنجدیده سیستان با آرزو و امیدهای فراوان در حالی به استقبال رئیس جمهور رفتند که از چند روز قبل از سفر دکتر روحانی به سیستان مهمترین خواسته های مردم صبور سیستان ایجاد منطقه آزاد تجاری–صنعتی و گرفتن حق آبه تالاب بین المللی هامون بود و مردم در استادیوم ورزشی شهید حسینی طباطبایی ضمن نمایش گذاشتن طوماری 40 متری و پلاکاردهایی در این خصوص، یکصدا ایجاد منطقه آزاد تجاری صنعتی و گرفتن حق آبه تالاب هامون را مطالبه گری می کردند.
در کنار درخواست و مطالبه مردم طی سخنانی امام جمعه وقت زابل و فرماندار ویژه زابل نیز قبل از سخنان ریاست جمهوری ایران مطالبه مردم را مطرح نمودند اما نوبت به سخنرانی دکتر روحانی در جمع مردم سیستان رسید و زمان سخنرانی روحانی همچنان رو به اتمام بود که مردم متوجه شدند خبری از خواسته بحق آنها (منطقه آزاد تجاری – صنعتی و حق آبه هامون) نیست که در همان لحظه مردم یکصدا و در حین سخنرانی دکتر روحانی بار دیگر ایجاد منطقه آزاد و حق آبه تالاب بین المللی هامون را مطالبه گری کردند و تنها ریاست جمهوری قول پیگیری این مهم را دادند و بس...