وقتی در اکثر ادارات و نهادهای دولتی زنان شاغل با انواع پوشش های مختلف بر سر کار خود حاضر می شوند و الگوی سایر زنان در اجتماع می شوند چگونه انتظار داریم حجاب و عفاف در جامعه رعایت شود.
تاریخ انتشار :يکشنبه ۷ تير ۱۳۹۴ ساعت ۱۰:۳۹
به گزارش سرویس اجتماعی عصرهامون به نقل از زاهدانه، این روزها نه تنها در برخی خانواده ها شاهد رفتارهای هنجار شکنانه و دور از ارزش‌های اخلاقی و اسلامی هستیم که مرزهای محرم و نامحرمی در آنها از بین رفته است و متاسفانه برخی خانواده ها تحت تأثیر تبلیغات ماهواره ای و برنامه های هدفدار آن و یا به علت بی اطلاعی از مبانی اخلاقی و ارزش های اسلامی، برخورد نزدیک با نامحرم بدون هیچ قید و بندی حجاب را نوعی تجدد و روشن فکری قلمداد می کنند، تا جایی که نسل جدید در تشخیص محرم از نامحرم دچار تردید شده است.
از طرفی وقتی در اکثر ادارات و نهادهای دولتی زنان شاغل با پوشش های مختلف بر سر کار خود حاضر می شوند و الگوی سایر زنان در اجتماع می شوند چگونه انتظار داریم حجاب و عفاف در جامعه رعایت شود، وقتی چادر سرکردن در بین زنان بازیگر ایرانی که الگوی اکثریت مردم هستند جایگاهی ندارد، وقتی حتی در برنامه ها و سریال های تلویزیونی به این پوشش توجه ای نمی شود و انواع لباس های تنگ، زننده و چسبان را در معرض نمایش قرار می دهند چگونه می توان با مظاهر فساد و بدحجابی در جامعه مبارزه کرد.
اگریک رانت خواری، انفجار یا فساد مالی و... در کشور رخ دهد تمام مسئولان و دولتمردان برای رفع آن مشکل سریعا اقدام می کنند ولی چرا وقتی که بزرگترین سرمایه های کشور که نوجوانان هستند، هر روز به آتش جاذبه های شهوت در دام گناه می سوزند و از خدا، اسلام و نظام اسلامی فاصله می گیرند حرکت و تکاپویی به چشم نمی خورد؟ چرا مسئولین به فکر برنامه ریزی و اجرای هدفمندی نمی افتند؟
در این زمینه خبرنگار زاهدانه با چند تن از دختران چادری و محجبه به گفت و گومی پردازد و از آنها می خواهد که دلایل خود را از چادر سر کردن در جامعه ای که نوعی بی کلاسی قلمداد می شود، بیان کنند که در ادامه با هم می خوانیم.
از طرفی وقتی در اکثر ادارات و نهادهای دولتی زنان شاغل با پوشش های مختلف بر سر کار خود حاضر می شوند و الگوی سایر زنان در اجتماع می شوند چگونه انتظار داریم حجاب و عفاف در جامعه رعایت شود، وقتی چادر سرکردن در بین زنان بازیگر ایرانی که الگوی اکثریت مردم هستند جایگاهی ندارد، وقتی حتی در برنامه ها و سریال های تلویزیونی به این پوشش توجه ای نمی شود و انواع لباس های تنگ، زننده و چسبان را در معرض نمایش قرار می دهند چگونه می توان با مظاهر فساد و بدحجابی در جامعه مبارزه کرد.
اگریک رانت خواری، انفجار یا فساد مالی و... در کشور رخ دهد تمام مسئولان و دولتمردان برای رفع آن مشکل سریعا اقدام می کنند ولی چرا وقتی که بزرگترین سرمایه های کشور که نوجوانان هستند، هر روز به آتش جاذبه های شهوت در دام گناه می سوزند و از خدا، اسلام و نظام اسلامی فاصله می گیرند حرکت و تکاپویی به چشم نمی خورد؟ چرا مسئولین به فکر برنامه ریزی و اجرای هدفمندی نمی افتند؟
در این زمینه خبرنگار زاهدانه با چند تن از دختران چادری و محجبه به گفت و گومی پردازد و از آنها می خواهد که دلایل خود را از چادر سر کردن در جامعه ای که نوعی بی کلاسی قلمداد می شود، بیان کنند که در ادامه با هم می خوانیم.
زهرا نوجوانی 19 ساله زاهدانی در گفت و گو با خبرنگار زاهدانه می گوید: از اینکه می تواند با خیال راحت بدون اینکه نگاه های هوس انگیز جوانی را به دنبال خود خیره کند در اجتماع حضور پیدا کند بسیار خوشحال است.
می گوید از وقتی خودم را شناختم چادری بودم زیرا در خانواده مذهبی متولد شده ام، یادم می آید هر موقع چادر به سر می کردم والدینم مرا تشویق می کردند و می گفتند:«با چادر زیباتر می شوی و این باعث می شد من بر حجابم مصمم تر باشم و با عشق چادرم را محکم بر سرم حفظ کنم.»
زهرا از مسئولین یک خواسته دارد و آنهم این است که به پوشش زنان ارزش دهند.
وی می گوید: اگر رعایت حجاب که چادر برترین آن است از ادارات، دانشگاه ها و نهادهای دولتی اجباری شود ما کمتر در جامعه شاهد حوادث تلخ و ناگوار از تعرض به حقوق زنان هستیم و امنیت زنان از این طریق بیشتر تامین می شود.
مبینا نیز در ادامه بیان می کند: از وقتی که کودک بودم چادر را دوست داشتم؛ هنگامی که مادرم نمازمی خواند یا برای بیرون رفتن از منزل چادر به سر می کرد این خاطره در ذهنم ماندگار شد که با حجاب زیباتر خواهیم شد و هر فردی لایق دیدن زیبایی های خدادادی ما نیست، این بود که از دوم دبیرستان چادر برایم مانند دوستی همراه شد و جدایی من و چادرم از یکدیگر تا به امروز اتفاق نیفتاده و امیدوارم در این وانفسای امروز که جامعه با آن دست و پنجه نرم می کند، نیز بتوانم از چادرم حفاظت کنم.
مبینا ادامه می دهد: در خانواده ما فقط من هستم که چادر سرم می کنم و از این بابت خوشحالم تا کنون تحت تاثیر حرفهای اطرافیانم قرار نگرفته ام و از اینکه حجابم باعث تفاوت من با آنها است خوشحالم چرا که زیبایی های من مختص خودم هست و دیگران حق تعرض به آن را ندارند.
وی بیشترین عامل بی حجابی در زنان را عملکرد ضعیف رسانه های ارتباط جمعی و تلویزیون اعلام می کند و می گوید: اگر در برنامه های صدا وسیما به ترویج فرهنگ سازی حجاب و عفاف زنان اهمیت داده شود، دشمن از اجرای نقشه شوم خود که در برنامه های ماهواره ای می خواهد زنان را به نوعی کالا برای تبلیغ و عرضه به مردان نشان دهد، جلوگیری کرد.
می گوید از وقتی خودم را شناختم چادری بودم زیرا در خانواده مذهبی متولد شده ام، یادم می آید هر موقع چادر به سر می کردم والدینم مرا تشویق می کردند و می گفتند:«با چادر زیباتر می شوی و این باعث می شد من بر حجابم مصمم تر باشم و با عشق چادرم را محکم بر سرم حفظ کنم.»
زهرا از مسئولین یک خواسته دارد و آنهم این است که به پوشش زنان ارزش دهند.
وی می گوید: اگر رعایت حجاب که چادر برترین آن است از ادارات، دانشگاه ها و نهادهای دولتی اجباری شود ما کمتر در جامعه شاهد حوادث تلخ و ناگوار از تعرض به حقوق زنان هستیم و امنیت زنان از این طریق بیشتر تامین می شود.
مبینا نیز در ادامه بیان می کند: از وقتی که کودک بودم چادر را دوست داشتم؛ هنگامی که مادرم نمازمی خواند یا برای بیرون رفتن از منزل چادر به سر می کرد این خاطره در ذهنم ماندگار شد که با حجاب زیباتر خواهیم شد و هر فردی لایق دیدن زیبایی های خدادادی ما نیست، این بود که از دوم دبیرستان چادر برایم مانند دوستی همراه شد و جدایی من و چادرم از یکدیگر تا به امروز اتفاق نیفتاده و امیدوارم در این وانفسای امروز که جامعه با آن دست و پنجه نرم می کند، نیز بتوانم از چادرم حفاظت کنم.
مبینا ادامه می دهد: در خانواده ما فقط من هستم که چادر سرم می کنم و از این بابت خوشحالم تا کنون تحت تاثیر حرفهای اطرافیانم قرار نگرفته ام و از اینکه حجابم باعث تفاوت من با آنها است خوشحالم چرا که زیبایی های من مختص خودم هست و دیگران حق تعرض به آن را ندارند.
وی بیشترین عامل بی حجابی در زنان را عملکرد ضعیف رسانه های ارتباط جمعی و تلویزیون اعلام می کند و می گوید: اگر در برنامه های صدا وسیما به ترویج فرهنگ سازی حجاب و عفاف زنان اهمیت داده شود، دشمن از اجرای نقشه شوم خود که در برنامه های ماهواره ای می خواهد زنان را به نوعی کالا برای تبلیغ و عرضه به مردان نشان دهد، جلوگیری کرد.
سعیده یکی دیگر از دختران چادری است که در ادامه به خبرنگار زاهدانه اظهار می کند: وقتی با مادرم بیرون می رفتم، خانم های مانتویی و بی حجابی را می دیدم که با بدحجابی، چهره خود را بسیار زشت می کردند آن زمان بسیار کوچک بودم و وقتی در ذهنم آن ها را با چادر تصور می کردم می فهمیدم که چقدر زیباتر می شوند. من از علاقه ی زیادی که به چادر داشتم از کلاس دوم دبستان چادر سرم می کردم، یک آرزو هم داشتم و آن آرزو این بود که زود به سن تکلیف برسم تا چادربرایم مانند نمازبه تکلیفی واجب مبدل شود تا همیشه آنرا با افتخار به سر کنم والان از این امر بسیار خوشحال هستم که چادر سر کردنم باعث شد در تمام عرصه ها با خیال راحت حضور پیدا کنم و از دید نگاه های زهرآلود جنس مخالف در امان باشم.
عاطفه 12 سال سن دارد، با این سن کمی که دارد می گوید: برای کسی که از اول چادری نبوده و تازه می خواهد چادری شود خیلی سخت است؛ شاید خجالت بکشد یا شاید مورد تمسخر دوستان بدحجاب خود قرار بگیرد. یکی از رسومات خانوادگی ما برگزاری دعای توسل هفتگی است که هر هفته در خانه یکی از فامیل برپا می شد، یادم می آید یک شب که مراسم دعا در خانه ما بود من چادرم را بر سر کردم، بعد از آن شب انگار عادت کردم و علی رغم اینکه هم سن وسالانم مرا مورد تمسخر قرار می دادند من لحظه ای چادرم را از خودم جدا نکردم.
مطهره هم در پایان می گوید: تا دوران راهنمایی مانتویی بودم وقتی از خانه بیرون می رفتم همه پسرها به من نگاه می کردند و من معذب بودم از اینکه برایم مزاحمت ایجاد می کنند به همین دلیل تصمیم گرفتم چادر سرکردن را تمرین کنم مدتی گذشت و از اینکه کسی جرات نداشت به من نگاه کند یا تیکه ای بیندازد بسیار خوشحال بودم چون ارزش خودم را با چادر سرکردن بالا برده بودم و این شد که من هم چادری شدم.
وی بیان می کند: خوشحالم در عصر حاضر توانستم به وصیت نامه شهدا عمل کنم و با حفظ حجابم ادامه دهنده راه آنان در دفاع از ولایت فقیه باشم.
امروزه بحث حجاب، یک بحث جدی است که باید هر چه سریعتر مسئولان با برنامه ریزی فرهنگی، اجرایی و ایده های نو، فراتر از شعارهای تکراری به حل این معضل اجتماعی بپردازند.
انتهای پیام/4382
https://www.asrehamoon.ir/vdciuvaq.t1a3q2bcct.htmlعاطفه 12 سال سن دارد، با این سن کمی که دارد می گوید: برای کسی که از اول چادری نبوده و تازه می خواهد چادری شود خیلی سخت است؛ شاید خجالت بکشد یا شاید مورد تمسخر دوستان بدحجاب خود قرار بگیرد. یکی از رسومات خانوادگی ما برگزاری دعای توسل هفتگی است که هر هفته در خانه یکی از فامیل برپا می شد، یادم می آید یک شب که مراسم دعا در خانه ما بود من چادرم را بر سر کردم، بعد از آن شب انگار عادت کردم و علی رغم اینکه هم سن وسالانم مرا مورد تمسخر قرار می دادند من لحظه ای چادرم را از خودم جدا نکردم.
مطهره هم در پایان می گوید: تا دوران راهنمایی مانتویی بودم وقتی از خانه بیرون می رفتم همه پسرها به من نگاه می کردند و من معذب بودم از اینکه برایم مزاحمت ایجاد می کنند به همین دلیل تصمیم گرفتم چادر سرکردن را تمرین کنم مدتی گذشت و از اینکه کسی جرات نداشت به من نگاه کند یا تیکه ای بیندازد بسیار خوشحال بودم چون ارزش خودم را با چادر سرکردن بالا برده بودم و این شد که من هم چادری شدم.
وی بیان می کند: خوشحالم در عصر حاضر توانستم به وصیت نامه شهدا عمل کنم و با حفظ حجابم ادامه دهنده راه آنان در دفاع از ولایت فقیه باشم.
امروزه بحث حجاب، یک بحث جدی است که باید هر چه سریعتر مسئولان با برنامه ریزی فرهنگی، اجرایی و ایده های نو، فراتر از شعارهای تکراری به حل این معضل اجتماعی بپردازند.
انتهای پیام/4382
asrehamoon.ir/vdciuvaq.t1a3q2bcct.html
منبع : پایگاه خبری زاهدانه
