سیستان و بلوچستان به علت دارا بودن متفاوت ترین اماکن زیارتی، مذهبی و بقاع متبرکه بی شمار ظرفیت منحصر به فردی در جذب توریست مذهبی دارد.
تاریخ انتشار :يکشنبه ۵ مهر ۱۳۹۴ ساعت ۱۰:۵۹
گزارش عصر هامون از زمینه های جذب توریست در سیستان و بلوچستان؛
گردشگری مذهبی، فرصتی که از دست می رود/بی بی دوست، زیارتگاهی که مردان اجازه ورود ندارند!
از روزی که مردم ایران و از جمله سیستان و بلوچستان، اسلام را پذیرفتند و شیفته و مرید خاندان رسالت و ولایت شدند، اکثر نقاط این سرزمین پر از قدمگاه ها و زیارتگاه های این بزرگان شده است.گرچه این استان از لحاظ وجود امام زادگان بلافصل با معصومین بی بهره است اما به واسطه ارادت قلبی و علاقه شدید مردم این خطه اعم از بلوچ و سیستانی به نبی مکرم اسلام (ص) و ائمه اطهار (ع)، بقعه ها و اماکن متبرکه بی شماری را در خود جای داده است که یا به واسطه مدفون بودن سادات جلیل القدری مانند سید باقر (ره) در زابل و یا اشخاص مهم و محترمی مانند سید غلامرسول در چابهار از اهمیت و احترام بالایی برخوردار شده است.
وجود 100 امامزاده، بقعه متبرکه و مراکز مذهبی در سیستان و بلوچستان ظرفیت بسیار مناسبی برای توسعه صنعت توریسم و جذب گردشگران مذهبی داخلی و خارجی محسوب می شود بطوریکه به راحتی می توان با برنامه ریزی ، ارائه کمی امکانات ، تسهیلات و سرمایه گذاری زمینه توسعه صنعت گردشگری و جذب توریست مذهبی به استان را فراهم کرد.
بر اساس تحقیقات انجام شده هم اکنون بسیاری از مردم کشورهای مسلمان و عربی و مردم کشور، زیارت هدف اول سفر آنان است بنابراین می توان از این امکان استفاده کرد و با تبلیغات در این کشورها و استان ها زمینه ورود گردشگران مذهبی و توسعه توریسم زیارتی را فراهم کرد البته این در شرایطی است که ابتدا زیر ساختهای مورد نیاز ورود گردشگران فراهم باشد.
به گفته مدیر کل اوقاف و امور خیریه سیستان و بلوچستان در مجموع افزون بر 70 بقعه، نظرگاه و قدمگاه و آرامگاه در این استان وجود دارد که مردم از شهرها و روستاهای مختلف به این مکانها مراجعه می کنند.
حجت الاسلام اسماعیل تدینی اظهار داشت: از مهمترین این اماکن بقعه سید مهدی ایرانشهر، بقعه مسجد حضرت ابوالفضل (ع) بزمان، بقعه سید غلامرسول چابهار، بقعه سید باقر (ره) زابل، بقعه بی بی دوست زابل، بقعه حضرت ابوالفضل (ع) شیب آب زابل، بقعه حضرت ابوالفضل (ع) روستای واصلان زابل، بقعه متبرکه خواجه مهدی کوه خواجه و بقعه حضرت ابوالفضل (ع) روستای ملک حیدری زابل است.
زیارتگاهی که ورود مردان به آن ممنوع است و مزار 'بی بی دوست' نامیده می شود.
این مزار در خاور شهر زابل و در دشتی گرم و خشک و روی تپه های باستانی قرار گرفته و بنا به عقیده برخی افراد و سوابق موجود متعلق به عصر اشکانیان است.
گفته می شود این مزار متعلق به خواهر سید اقبال است که مزارش در سیستان قدیم و افغانستان کنونی واقع شده است و به گفته مولف رساله چهل مجلس، سیداقبال از شاگردان شیخ احمد جامی شاعر معروف ایرانی است. عده ای نیز او را از نوادگان دختر امام حسن علیه السلام می دانند و عامه مردم نیز چنین اعتقاد دارند که در روزگاران گذشته سیده ای با برادر خود سرگرم شبانی بوده که مردی قصد آزار او را می کند، دختر می گریزد تا به جایگاه کنونی زیارتگاه می رسد و از فرط خستگی از رفتن باز می ماند و در این هنگام دعا می کند که ای زمین مرا دریاب و زمین نیز به خاطر پاکی و صداقت او، دهان می گشاید و او درون خاک ناپدید می شود. در حالی که گوشه ای از چادر او بیرون می ماند. از آن زمان به بعد جایگاه فرورفتن او در زمین، به زیارتگاه تبدیل می شود و پاکی و نجابت آن دختر سیده، زبانزد همگان می گردد.
هم اکنون روی مقبره این دوشیزه سیده با پارچه سبز رنگی پوشیده شده است و زنان و دختران نیز به قصد نذر و تبرک قطعه ای از این پارچه را بریده و با خود می برند و در صورت اجابت درخواستشان، به جای آن شال سبز رنگ دیگری پهن می کنند.
یک درخت کهنسال 'گز' در کنار مقبره چنان ریشه دارد که گویی مقبره را در بر گرفته است و مردم برای این درخت نیز احترام بسیار زیادی قائل هستند و کسی اجازه ندارد به این درخت آسیب رساند و یا شاخه ای از آن را جدا کند زیرا معتقدند اگر فردی چنین کاری انجام دهد، حتما به او ضرر و زیان خواهد رسید و سزای بی احترامی خود را خواهد دید.
بنا به اعتقادات موجود، مردان حق ورود به محوطه مقبره را ندارند و این در حالی است که مردان نیز به این زیارتگاه اعتقاد بسیاری دارند و نه تنها حرمت آن را حفظ می کنند بلکه حاجت های خود را بوسیله زنان و دختران به 'بی بی' می رسانند. عروس و دامادها نیز به رسم محلی، روز سوم پس از ازدواج، برای دعا و درخواست خوشبختی در زندگی به زیارت این مکان می روند و چنانچه نذری داشته باشند ادا می کنند و برای تداوم خوشبختی در زندگی، در مکانی در نزدیکی مقبره، شمع روشن می کنند که تقریبا همیشه شمع های بسیاری در زیارتگاه بی بی دوست در حال سوختن است.
آرامگاه بی بی دوست در بین مردم سیستان و استان خراسان و نیز عده ای از مردم افغانستان، دارای اهمیت خاصی است و معتقدان زیادی دارد.
در هر حال استان سیستان و بلوچستان علاوه بر دارا بودن جاذبه های تاریخی ، فرهنگی و طبیعی منحصر به فرد اماکن مذهبی و زیارتی زیادی نیز دارد که به طور حتم در صورت فراهم بودن امکانات و زیر ساختها مورد استفاده گردشگران از استان ها و کشورهای مختلف قرار خواهد گرفت اما این بخش از ظرفیت ها نیز همانند پتانسیلهای دیگر تاکنون مورد استفاده قرار نگرفته بطوریکه نتوانسته ایم زمینه جذب توریستها را فراهم کنیم .
در شرایطی که رونق صنعت گردشگری می تواند موجب تحول اقتصادی، کسب درآمد و همچنین اشتغالزایی در استان شود آیا بهتر نیست مسئولان سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و برنامه ریزان استان توجه ویژه ای به ظرفیتهای موجود بخصوص در بخش زیارتی و مذهبی داشته باشند و از این طریق شاید بتوانیم در آینده ای نه چندان دور شاهد رونق صنعت توریست و جذب توریسم زیارتی به استان باشیم.
انتهای پیام/9031 https://www.asrehamoon.ir/vdcbf8bz.rhbs0piuur.html
asrehamoon.ir/vdcbf8bz.rhbs0piuur.html
