ریسک سرمایه گذاری در سیستان و بلوچستان بالاست/ تحقق اقتصاد مقاومتی حمایت همه دستگاه ها را می طلبد

به گزارش خبرنگار اقتصادی عصرهامون، زهرا رهدار یکی از فارغ التحصیلان رشته زراعت است که همانند بسیاری از فارغ التحصیلان که در خانه نشستند تا کار پشت میز نشینی به سراغش برود ، نبوده بلکه او  پس از فارغ التحصیلی کمر همت بست و اکنون صاحب یک گلخانه 4 هزار متری در زاهدان است. 

به سراغ زهرا می رویم ، وی با بیان اینکه از سال 88 شروع به کار کرده است، می گوید: سرمایه اولیه ام 40 میلیون تومان بود که 10 میلیون آن را جهاد کشاورزی با سود بالا به فارغ التحصیلان رشته های کشاورزی و مبلغ 30 تا 40 میلیون تومان هم از هزینه خودم جهت بهره برداری از طرحم کردم.

وی دلیل خود از روی آوردن به این کار را اشتغال خواند و افزود: شغل مناسب و پایدار با رشته تحصیلی ام نبود لذا به دنبال یک کار مناسب رفتم و اکنون صاحب یک گلخانه و 10  کارگر پاره وقت و تمام وقت هستم.

این کارآفرین زاهدانی با بیان اینکه 50 گلخانه دار دیگر هم در زاهدان مشغول به کار هستند،  تصریح کرد: همه گلخانه داران مشکلات زیادی دارند یکی از مشکلات بنده از همان ابتدای کار نبود آب بود که پس از احداث گلخانه متوجه شدیم که چاه های اطراف خشک است و از همان سال شروع به خرید روزانه 70 هزار تومان آب به صورت تانکری کردم.

وی کارآفرینی در استان سیستان و بلوچستان را ریسک خواند و خاطر نشان کرد: با توجه به شرایط اقلیمی و آب و هوایی در استان، نبود صنایع تبدیلی و کارخانه جات باعث نا امیدی بسیاری از کار آفرینان شده است که اگراستقامت و پشتکار  و تحقیق در خصوص محصولاتی که نیاز به آب کمتری دارد نبود تا کنون بسیاری از این کارگاه های تولیدی تعطیل شده بود.

وی با بیان اینکه 2 کارگر  تمام وقت و بیمه شده در گلخانه دارم، اضافه کرد: برای کارهای کوچک نیز کارگر فصلی به کارگیری می کنم و حتی بارها شده که برای تعمیرات گلخانه 5 تا 6 کارگر به کار گرفته ام.

زهرا رهدار با بیان اینکه جهاد کشاورزی 4 هزار متر زمین به بنده داده، گفت: 2 هزار متر از این زمین را گلخانه ایجاد کرده و ما بقی را به صورت انبار ، خانه کارگری و مقداری از آن را نهال کاشته ام.

این کارآفرین یکی از مشکلات خود را نبود آب و خرید آزاد آن عنوان کرد و گفت: روزانه برای خرید 14 هزار لیتر آب مجبور به پرداخت 70 هزار تومان هستم از سوی دیگر نیز چند سال است که یارانه هدفمند شده و قیمت نهاده های سوختی مثل گازوئیل هم آزاد شده است.

وی اضافه کرد: سایر استان ها نه تنها پول آب نمی دهند بلکه از گاز به جای گازوئیل در سوخت گلخانه استفاده می کنند.

رهدار از دیگر مشکلات خرید بذر و بازار فروش خواند و بیان کرد: برخی استان ها همچون یزد، اصفهان  و مشهد که از گاز استفاده می کنند و محصولشان را در شهرهایی چون تهران به فروش می رسانند صرفه اقتصادی بیشتری دارد اما بنده به عنوان یک کارآفرین هزینه ای هم باید از جیب خودم کنم.

وی  بیان کرد: به دلیل مصرف آب بالا در محصولی چون گوجه فرنگی برخی گلخانه داران استان مجبور شدند به کشت آلوئه ورا رو آوردند که متاسفانه به دلیل نبود صنایع تبدیلی چون صابون ، شامپو ، کرم و کمپوت و عصاره ، مجبور به حذف این محصول شدند. 

این کارآفرین بیان کرد: از سوی دیگر پس از تولید محصول خیار و گوجه وقتی جهت فروش به میدان میوه و تره بار زاهدان می رویم  شاهد حضور محصول مازاد سایر استان ها با قیمت های ارزان تر به استان هستیم.

وی با بیان اینکه سایر کارآفرینان هم از نبود صنایع تبدیلی و بازار خرید گلایه مند هستند ، گفت: چرا باید وقتی خود ما در استان محصولی کشت یا پرورش می دهیم محصولات سایر استان ها در سیستان و بلوچستان به فروش رود؟ ما اکنون 12 مرغداری صنعتی در زاهدان داریم که می توانند مرغ سراسر استان را تامین کنند اما حمایت نمی شوند .

وی به مشکلات محصولات صنایع دستی استان اشاره کرد و افزود: متاسفانه هنوز صنایع دستی استان شناخته شده نیست  که ارگان هایی همچون بازرگانی، وزارت صنعت  و معدن و میراث فرهنگی و صنایع دستی باید در یک راستا حرکت کنند تا مشکلات کارآفرینان حل شود.

وی با بیان اینکه مبالغ واگذار شده به کارآفرینان سرمایه ملی است و باید اینقدر سود دهد تا نه تنها هزینه بانک ها پرداخت شود بلکه باعث اشتغال چندین تن نیز شود.

این کارآفرین با اشاره به وعده استاندار گفت: استاندار یک جلسه جهت بازدید به محل کار ما آمدند و وعده بهبود وضعیت موجود را دادند امیدواریم که  هر چه سریعتر قبل از مرگ سهراب نوشدارو را برسانند.

رهدار با بیان اینکه تا کنون به چندین زن بی سرپرست نحوه تولید سیفی جات و پرورش مرغ را یاد داده ام، افزود: حتما که نباید همه در ادارت مشغول به کار شوند بلکه همین که قدمی برای رفع یکی از مشکلات کشور انجام دهند بهترین اقدام را انجام داده اند.

وی با بیان اینکه اقتصاد مقاومتی هنوز در جامعه به دلیل عدم همکاری سازمان ها با هم نتوانسته آن چنان که باید نمود پیدا کند، اظهار داشت: هر منطقه از سیستان و بلوچستان صنایع دستی خاص خود را دارد که حتی می تواند صرفه اقتصادی داشته باشد اگر مسئولین حمایت نمایند مردم استان اقتصاد مقاومتی خود را با کلیه مواد داخل استان می توانند تهیه و حتی به خارج از کشور صادر نمایند مثلا یکی از صنایع دستی زابل فرش سیستان است که وقتی فرش می بافند می توانند از پشم گوسفندان خود برای تهیه آن استفاده نمایند.
 

رهدار با بیان اینکه همین پروژه دانشجویان می تواند درآمدزا باشد، گفت: مثلا همین طراحان و دانشجویان رشته طراحی فرش دانشگاه سیستان و بلوچستان به جای اینکه پروژه هایشان فقط برای گرفتن نمره باشد، پروژه هایشان باید درآمد زا باشد یعنی طرح بدهند با طرح های جدید و رنگ های شادتر که بازار پسندی هم در ایران هم در خارج داشته باشد، بیایند طرح بدهند تا این بافنده ها آنها راببافند ، وقتی ببافند میرسد به پله ی فروش، برای فروش هم سازمان میراث فرهنگی و صنعت و معدن کمک کند چرا که گردشگران صنایع دستی دوست دارند.

این کارآفرین با بیان اینکه ما باید روی اقتصاد مقاومتی کار کنیم که پایدار شود، ادامه داد: کشوری مثل کره جنوبی یا ژاپن را در نظر بگیرید، آنها چه صادر می کنند؟ آن ها چیزی از منابع تجدید ناپذیر خودشان استفاده می کنند یعنی نیامده اند از منابع معدنی، از منابع آبی از چیزی که مختص کشور خودشان است استفاده نکرده اند، فکرشان را تبدیل کرده اند به یک وسیله و آن وسیله را به فروش می رسانند که این یک اقتصاد پایدار می شود.

وی با بیان اینکه تا زمانی که همه ارگان ها و سازمان ها در یک خط حرکت نکنند اقتصاد مقاومتی شکل نمی گیرد، افزود: چندی پیش اداره آب منطقه ای برای آبرسانی به بنده 100 میلیون تومان هزینه کرد و اما چند روز بعد از آن اداره آب و فاضلاب آمد و لوله را خارج کرد اینها اتلاف سرمایه است و اقتصاد مقاومتی را زیر سوال می برد مسئولین باید دانشگاه ها را به صنعت وصل کنند تا دانشگاه محلی برای ایده پردازی برای کار آفرینان شود.

انتهای پیام/9031