ده سال پیش در چنین روزی بود که اعضای گروهک تروریستی مالک ریگی با پوشش ماموران انتظامی راه را بر مردم بستند و شماری از شهروندان سیستانی و بلوچ را به گلوله بستند.
به گزارش عصرهامون، 25 اسفند 1384 گروه تروریستی جند الشيطان نزدیک ساعت ۹ شب، در جاده زاهدان - زابل در فاصله نزدیک به ۱۰ کیلومتری پاسگاه تاسوكي با لباس مأموران انتظامی و نظامی ایستگاه ایست و بازرسی ایجاد کرده و با متوقف ساختن خودروهای حامل مسئولان محلی و مردم عادی، سرنشینان آنها را پیاده و تعدادی را در همان منطقه بصورت دست بسته به گلوله بستند و شماری را به گروگان گرفتند.
اغلب قربانیان افراد معمولی بودهاند که برای تعطیلات آخر هفته و ایام عید در حال مسافرت بودند.
از دیرباز یکی از راه کارهای دشمنان ایران اسلامی، تحریک مردم مناطق مرزی علیه حکومت بوده است. حاشیههای مرزی، محل تجمع گروههای نژادی و مذهبی است و از این نظر استان سیسستان و بلوچستان از جایگاه ویژهای برخوردار است.
حضور قابل توجه فرق مختلف اهل سنت در این استان، همجواری با پاکستان و شیخنشینان خلیخ فارس و مواجه با تبلیغات وسیع وهابیت عواملی است که میتواند برای دشمنان نظام جمهوری اسلامی برای اختلافافکنی جذاب باشد؛ اما علیرغم تبلیغات گسترده غرب در این مناطق، تاکنون نتایج رضایتبخشی برای عناصر تفرقهافکن حاصل نشده است.
بعد از پیروزی انقلاب، غرب که همواره از ایران اسلامی به عنوان یک تهدید یاد میکرد، برای ایجاد اغتشاش و ناامنی در داخل کشور تلاش گستردهای را برای بهرهگیری از تفاوتهای فرهنگی و نژادی بکار گرفت. از همان روزهای آغازین پیروزی انقلاب اسلامی، ردپای غرب و در راس آن ایالات متحده در بسیاری از آشوبهای داخلی که عمدتاً رنگی قومی و قبیلگی داشت، هویدا و مشهود بود و در طول سه دهه گذشته نیز مستنداً میتوان دستهای عوامل بیگانه را در بسیاری از تحریکاتی که مربوط به اقلیتها است پیدا کرد.
از گروهک هایی که با کمک های کشورهای خارجی در این منطقه تشکیل شده اند می توان به حزب الفرقان و گروهک ریگی اشاره نمود. این گروهک ها به دلیل اینکه مقبولیت چندانی در منطقه سیستان و بلوچستان نداشتند اقدام به فعالیت های خرابکارانه، گروگانگیری، اخاذی و تجارت مواد مخدر روی می آورند تا اینگونه بتوانند نام خود را در این منطقه مطرح نمایند. این گروهک ها به حمایت برخی کشورهای منطقه و کشورهای غربی پشت گرم بودند و برای ترساندن و ارعاب مردم به وحشیانه ترین اعمال روی می آورند.
در کارنامه گروهک تروریستی ریگی حتی یک عمل وحدتبخش و وحدتآفرین نیز مشاهده نمیشود، اگرچه گروهک ریگی خود را همیشه حامی حقوق بلوچهای اهل تسنن میدانست و عبدالمالک ریگی در گفتوگوهایش با برخی از شبکهها( ازجمله صدای آمریکا) تاکید کرده بود که قصد جدایی طلبی از ایران ندارد اما اقدامات تروریستی این گروهک موجب به شهادت رسیدن بسیاری از هموطنان ما اعم از نظامی و غیر نظامی شد.
بعد این حادثه بود که انتقاداتی از دستگاه های اطلاعاتی و امنیتی مطرح شد، محسنی اژه ای که برای پاسخ به نمایندگان به مجلس آمده بود با اشاره به حوادث شرق كشور خاطرنشان كرد: این اتفاق در اواخر سال 84 رخ داد و در حدود 2 ماه قبل از آن خبرهایی به ما رسید كه یك گروه از اشرار خود را برای كاری آماده میكنند. وزارت اطلاعات با تحلیلی كه داشت متوجه شد امكان دارد این موضوع مواد مخدر نباشد، بنابراین به محض رسیدن این خبر طی نامه رسمی به استاندار و اعضای شورای تامین اعلام شد و در تاریخ 17 بهمن 84 تحقیقات پیرامون خبر انجام شد و هشدارهای لازم به نیروهای خودمان و سایر نهادها داده شد.
وی از نمایندگان خواست تا اطلاعات و اخبار مربوط به ماههای اواخر سال 84 و طول سال 85 را در جلسهای غیرعلنی توضیح دهد تا نمایندگان از وسعت برنامههای خنثی شده دشمن اطلاع یابند.
ناگفتههايي از جنايات ريگي توسط يكي از اسرا
رضا لکزایی یکی يكي از اسراي واقعه تاسوكي كه توسط گروه ريگي به اسارت در آمده بود بعد از آزادی گفت: عبدالمالك با ملا كمال كه تنها يكي از جنايتهايش به شهادت رساندن بيش از 30 نفر از سربازان نيروي انتظامي در يك كمين بوده نيز ارتباط داشت.
لكزايي ادامه داد: وقتي من با برخي از آنها صحبت ميكردم، ميگفتند كه ما براي عملياتهاي انتحاري ثبتنام كرديم و زماني كه من به آنها ميگفتم حيف نيست كه خود را به كشتن ميدهيد، ميگفتند نه و زماني كه من براي اينكه بفهمم كجا قرار است توسط آنها منفجر شود از آنها پرسيدم مگر جايي است كه بخواهيد منفجر كنيد، ميگفتند بله و آن مصلاي تهران است.
با وجود اینکه 10 سال از این حادثه تروریستی می گذرد اما هر سال که سالگرد شهادت مردم فرا می رسید حزن و اندوه قلب های مردمان پهناورترین استان کشور را فرا می گیرد.