کمبود سرویس بهداشتی در شهرها و جاده های کشور نه تنها این روزها به یک بحران در سفرها تبدیل شده بلکه فقر بهداشتی را بر پیشانی گردشگری کشور زده است.
به گزارش خبرنگار اجتماعی عصرهامون، با پایان یافتن سفرهای نوروزی یکی از خاطراتی که در بسیاری از گردشگران مشترک می باشد معضل کمبود سرویس بهداشتی در جاده های کشور است، شاید برای شما هم اتفاق افتاده باشد که در سفرها یا سرویسی در دسترس نیست و یا اگر هست توالتهای کثیف با نور کم و لامپ سوخته و بوی بد و شیر آب خراب و صف طولانی و آخر سرکسی که میز کوچکی برای خودش دست و پا کرده و دقیقاً جلو در ورودی گذاشته و پول میخواهد و تا پول ندهید حق خروج ندارید! پولی که به نظر خیلیها پول زور است چرا که در مقابل مکانی تمیز و درخور شأن یک شهروند استفاده نکردهاند.
البته راه دوری نرویم سرویسهای بهداشتی درون شهری هم دستکمی از توالتهای بینشهری ندارد یا شیلنگ و شیر آب و لامپش را معتادان به یغما بردهاند، یا تهویه نمیشود و دیوارهایش کبره بسته است.
سرویس بهداشتی، بحران شرم آور جاده های کشور
بر اساس نظرسنجی یک تیم تحقیقاتی از 200 مسافر بینراهی درباره وضعیت سرویسهای بهداشتی، 86 درصد پاسخدهندگان به علت وضعیت نابسامان موجود، حاضر به استفاده از سرویس بهداشتی بینراهی تا رسیدن به مقصد نبوده و 31 درصد از کسانی که از این سرویسها استفاده کردهاند، دستکم دچار یک مورد بیماری عفونی شدهاند.
با این حال معضل توالت های بین راهی صدای مجلسی ها را هم در آورد به طوری که علي لاريجاني رسما در خصوص كمبود اقامتگاههاي بين راهي يا به سخني ديگر كمبود سرويسهاي بهداشتي به زبان بيايد و ضرورت ساخت و توسعه اقامتگاههاي بين راهي را به رئيس سازمان ميراث فرهنگي يادآور شود مي تواند يا نشان دهنده تجربه ناخوشايندي باشد كه خود رئيس مجلس در ايام سفرش از سر گذرانده و يا به گوش خريدن انتقاداتي در اين باره از سوي دوستان ، اَشنايان و اقوامش در خلال سفرهاي نوروزي باشد ؛ به هر ترتيب اين مشكل ساليان سال است كه وجود دارد ؛ سالها است كه رسانه ها فرياد مي زنند كه بايد در خصوص بحراني به نام كمبود سرويسهاي بهداشتي چه در داخل شهرها و چه در فواصل ميان شهرها فكري كرد اما گويا اين بحران طلسم شده است كه راه حلي كارگشا برايش در نظر گرفته نمي شود.
هر چند كمبود سرويسهاي بهداشتي و اقامتگاههاي بين راهي در كشوري كه مي خواهد درآمدهاي قابل توجهي از گردشگري را كسب كند يكي از پيش پا افتاده ترين نوع مشكلات است .
سهم سیستان و بلوچستان 21 مجتمع گردشگری بین راهی
حمید رضا کمالی رئیس گروه مراکز و خدمات گردشگری سیستان و بلوچستان در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی عصر هامون، دراین خصوص با بیان اینکه 21 واحد بین راهی زیر نظر میراث فرهنگی در حال فعالیت است، اظهار داشت: بیشتر این مجتمع ها در جنوب استان قرار دارند.
وی ادامه داد: هر واحد گردشگری شامل رستوران، سفره خانه، سرویس بهداشتی و نمازخانه است که پروانه بهره برداری این اماکن با نظارت میراث فرهنگی دریافت می شود.
کمالی تصریح کرد: شاید اکثر این واحد ها سرویس بهداشتی مناسب ندارند ولی دارای سرویس بهداشتی هستند.
به گفته رئيس مجلس شوراي اسلامي ، ساخت چنین اقامت گاه هایی توسط بخش خصوصی می تواند ضمن درآمدزایی و ایجاد اشتغال، تسهیلات فراوانی برای مسافران نیز فراهم کند. توسعه چنین اماکن و اقامت گاه هایی به ویژه برای شهرهای کم تردد می تواند باعث جذب مردم و تنوع مقاصد سفر و گردشگری در کشور شود، ضمن اینکه چنین کاری می تواند یک امکان و خدمت ماندگار برای جمهوری اسلامی تلقی شود.
با این وجود مسئولان استان اگر بخواهند مسافرین بین راهی در جاده های استان سرگردان نشوند و خدمات تعریف شده به آن ها ارائه شود، باید به فکر احداث مجتمع های خدماتی رفاهی استاندارد باشند و سابق مجتمع ها نشان داده که ساخت و رونق مجتمع های بین راهی نیز در گرو اقتصادی بودن آن هاست و وقتی یک مجتمع داری توجیه اقتصادی است، که بر فروش یک یا چند محصول محلی تکیه کرده باشد.
یکی از مهمترین خدماتی که مجتمع های بین راهی می توانند به مردم منطقه دهند، مسئله اشتغال زایی و فروش محصولات و صنایع دستی محلی است که نباید نقش این مکان ها را در زمینه اشتغال و مسائل اقتصادی فراموش کرد.