آیین سحرخوانی و رمضان خوانی بیش از یک هزار و ۴۰۰ سال پیش یعنی از اوایل اسلام، نزد ساکنان سیستان مرسوم بوده است.
تاریخ انتشار :سه شنبه ۱ تير ۱۳۹۵ ساعت ۱۰:۲۵
آیین سحرخوانی و رمضان خوانی بیش ازیک هزار و ۴۰۰ سال پیش یعنی از اوایل اسلام، نزد ساکنان سیستان مرسوم بوده است.
از صدر اسلام با توجه به برخورداری سیستان از رصد خانه از حلول ماه رمضان خبردار می شدند و به استقبال آن می رفتند.
لذا آیین های مختلفی در ایام ماه مبارک رمضان در شهرها و روستاهای حوزه سیستان انجام می گرفت از جمله آیین سحر خوانی، رمضان خوانی، افطاری و شبهای قدر که از سنت های این ماه در منطقه سیستان است.
از جمله این آیین ها رمضان خوانی یا همان رمضونیکه وجود دارد که از سنتهای دیرینه سیستان است. این آیین در اواخر نیمه اول از هشتم تا پانزدهم ماه رمضان مرسوم است و برگزار می شود.
نحوه برگزاری آیین رمضان خوانی بدین صورت است که در شب بعد از نماز مغرب وعشاء جمع زیادی از نوجوانان و جوانان هر محله در مقابل منازل سایر مردم اجتماع کرده و اشعار محلی، رمضو آمده میمانش کنه گوو و گوساله ره قربانش کنه، رمضو الله الله رمضو، رمضو الله خوشنوم خدا...' رمضان آمده میهمانش کنید گاو و گوساله را قربانش کنید، رمضان خدا ، رمضان خوب و خوشنام خدا را میهمان کنید را با صدای رسا قرائت می‌کردند.
اجرای رمضان خوانی بدین صورت است که یک نفر شعر را می خواند و صاحبان منازل پس از خواندن این اشعار در حد وسع و توان خود گندم، حبوبات، پول، میوه و غیره می دادند.
خواننده رمضان خوانی چند بیتی به عنوان تذکر می خواند و درخواست میکند جواب یا کوزه پر آب و اگر صاحبخانه توان مالی برای کمک کردن نداشت به شوخی کاسه آبی به نشانه روشنایی روی گروه رمضان خوان می پاشد تا خداوند همواره روشنایی و شادی را به آنان هدیه کند.
در زمان‌های گذشته تعدادی از جوانان برای کمک به نیازمندان این سنت حسنه را اجرا و در‌آمد حاصل از آن را بین مستمندان تقسیم می‌کردند.
در زیر نمونه شعر رمضونیکه را بخوانید.
اول رسیدم بر در دولت خانه
نور می پاشد دانه دانه
"آ بیا محمد(ص) محمد یا علی مولا محمد"
مَلمَل آوَردَه ماهِ رِمَضو
روزَه می گیره مَع خورد و کَلو
روزَه می گیرِه لاغر مِشَوِ
روزَه مِخوارِه کافَر مِشَوِ
"آ بیا محمد(ص) محمد یا علی مولا محمد"
رِمَضو آمد مهمانش کُنِه
خروسِ یَک سالَه رَ قُربانَش کُنِه
خروسِ یَک سالَه کِه چیزِ نَمِشَه
گو و گوسالَه رَ قربانش کُنِه
"آ بیا محمد(ص) محمد یا علی مولا محمد"
ایی سِرا اَز کِنَه کِه رو وَ بادَه
یَک پِسَر دارَه کِه نو دومادَه
ایی سِرا اَز کِنَه کِه رو وَ روزَه
دو پسر داره که مخمل دوزَه
"آ بیا محمد(ص) محمد یا علی مولا محمد"
ایی سِرا اَز کِنَه که دورچِه دارَه
اَگَه فَمو صابِه یو کلوچَه دارَه
ایی سِرا اَز کِنَه قفل حیدری
دو دُختر دارَه به مانند پری
انتهای پیام/9031
https://www.asrehamoon.ir/vdcau0na.49nmo15kk4.htmlاز صدر اسلام با توجه به برخورداری سیستان از رصد خانه از حلول ماه رمضان خبردار می شدند و به استقبال آن می رفتند.
لذا آیین های مختلفی در ایام ماه مبارک رمضان در شهرها و روستاهای حوزه سیستان انجام می گرفت از جمله آیین سحر خوانی، رمضان خوانی، افطاری و شبهای قدر که از سنت های این ماه در منطقه سیستان است.
از جمله این آیین ها رمضان خوانی یا همان رمضونیکه وجود دارد که از سنتهای دیرینه سیستان است. این آیین در اواخر نیمه اول از هشتم تا پانزدهم ماه رمضان مرسوم است و برگزار می شود.
نحوه برگزاری آیین رمضان خوانی بدین صورت است که در شب بعد از نماز مغرب وعشاء جمع زیادی از نوجوانان و جوانان هر محله در مقابل منازل سایر مردم اجتماع کرده و اشعار محلی، رمضو آمده میمانش کنه گوو و گوساله ره قربانش کنه، رمضو الله الله رمضو، رمضو الله خوشنوم خدا...' رمضان آمده میهمانش کنید گاو و گوساله را قربانش کنید، رمضان خدا ، رمضان خوب و خوشنام خدا را میهمان کنید را با صدای رسا قرائت می‌کردند.
اجرای رمضان خوانی بدین صورت است که یک نفر شعر را می خواند و صاحبان منازل پس از خواندن این اشعار در حد وسع و توان خود گندم، حبوبات، پول، میوه و غیره می دادند.
خواننده رمضان خوانی چند بیتی به عنوان تذکر می خواند و درخواست میکند جواب یا کوزه پر آب و اگر صاحبخانه توان مالی برای کمک کردن نداشت به شوخی کاسه آبی به نشانه روشنایی روی گروه رمضان خوان می پاشد تا خداوند همواره روشنایی و شادی را به آنان هدیه کند.
در زمان‌های گذشته تعدادی از جوانان برای کمک به نیازمندان این سنت حسنه را اجرا و در‌آمد حاصل از آن را بین مستمندان تقسیم می‌کردند.
در زیر نمونه شعر رمضونیکه را بخوانید.
اول رسیدم بر در دولت خانه
نور می پاشد دانه دانه
"آ بیا محمد(ص) محمد یا علی مولا محمد"
مَلمَل آوَردَه ماهِ رِمَضو
روزَه می گیره مَع خورد و کَلو
روزَه می گیرِه لاغر مِشَوِ
روزَه مِخوارِه کافَر مِشَوِ
"آ بیا محمد(ص) محمد یا علی مولا محمد"
رِمَضو آمد مهمانش کُنِه
خروسِ یَک سالَه رَ قُربانَش کُنِه
خروسِ یَک سالَه کِه چیزِ نَمِشَه
گو و گوسالَه رَ قربانش کُنِه
"آ بیا محمد(ص) محمد یا علی مولا محمد"
ایی سِرا اَز کِنَه کِه رو وَ بادَه
یَک پِسَر دارَه کِه نو دومادَه
ایی سِرا اَز کِنَه کِه رو وَ روزَه
دو پسر داره که مخمل دوزَه
"آ بیا محمد(ص) محمد یا علی مولا محمد"
ایی سِرا اَز کِنَه که دورچِه دارَه
اَگَه فَمو صابِه یو کلوچَه دارَه
ایی سِرا اَز کِنَه قفل حیدری
دو دُختر دارَه به مانند پری
انتهای پیام/9031
asrehamoon.ir/vdcau0na.49nmo15kk4.html
منبع : خبرنیمروز
