در حالی این روزها تالاب هامون به قتلگاه میلیون های ماهی تبدیل شده است که قرار بود دولت یازدهم دولت محیط زیست باشد اما گویا خلف وعده های مکرر در دولت راستگویان عرف است.
به گزارش عصرهامون، تالاب هامون به عنوان هفتمین تالاب بین المللی جهان و کشور ایران این روزها با شرایط اسف باری دست و پنجه نرم می کند، کاهش ورودی آب به هامون در این روزها موجب شده بسیاری از گودالهای آب این دریاچه حکم گورهای دست جمعی را برای آبزیان داشته باشد. تصاویر حکایت از مرگ اجباری میلیون ها ماهی در بستر خشکیده هامون دارد، تالابی که در سالیان دور سفره برای مردم منطقه بود با خشک شدن خود علاوه بر بیکار کردن 15 هزار صیاد، مشکلات زیست محیطی فراوانی به مردم شمال سیستان و بلوچستان تحمیل کرده است. مرگ اجباری میلیونها بچه ماهی در هامون در خرداد ماه امسال هم نتوانست نگاه سازمانهای مردم نهاد بینالمللی را به خود جلب کند و این امر موجب شده روند مرگ ماهیان همچنان ادامه داشته باشد. هامونی که تا سال های پیش پذیرای پرندگان مهاجر بود و میلیون ها ماهی را در سفره خود برای امرار معاشجای داده بود از سال 76 گرفتار خشکسالی است و با وجود اینکه بارها محیط زیست آن به نابودی کشیده شده است اما تاکنون حرکت جدی از سوی مسئولین محیط زیست برای احقاق حق تالاب هامون و نجات جامعه انسانی و جانوری محیط پیرامون این تالاب نشده است. نوش دارو پس از مرگ سهراب اما بعد از چند روز که ماهی های هامون در تشنگی جان دادند و تلف شدند سعید محمودی مدیرکل حفاظت محیط زیست استان سیستان و بلوچستان از رهاسازی مرحله دوم حق آبه زیست محیطی تالاب هامون خبر داد و گفت: 20 میلیون متر مکعب از ذخایر چاه نیمهها اختصاص یافت و این حجم آب از روز شنبه مورخ 23 مرداد به سمت تالاب هامون صابوری و هیرمند در رودخانه سیستان در جریان است. در هر حال از اختصاص حق آب تالاب هامون چند روز پس از مرگ میلیون ها ماهی تنها می توان به عنوان نوش دارو آنهم پس از مرگ سهراب تعبیر کرد! دولت تدبیر و امید هم که از قضا، دولت گفتگو و مذاکره است نتوانسته در طول 3 سال سکانداری، مذاکرات جدی با دولت افغانستان داشته باشد تا شاید گوشه ای از مشکلات مردم تنگه احد ایران گره گشایی شود. اما آنچه عیان است اینکه محیط زیست و عملکرد ابتکار نیز در طول این سه سال با وجود وعده ای پر رنگ لعاب نتواست مشکلات منطقه را حل کند. بانوی سبز اما نیز در توجیه عملکرد خود بنا به سناریوی نخ نمای رایج مقامات و مسئولین دولت یازدهم دولت سابق و نیز رسانهها را از تخریب و حمله بینصیب نمیگذارد و میگوید « رسانه ملی تا قبل از آمدن آقای عسگری در بخش معاونت سیاسی خود، بیمهری زیادی به دولت داشت و همینطور به محیط زیست که امیدواریم در دوره جدید فضا بهتر شود. البته در عوض ما در رسانههای دیگر خیلی تلاش کردیم؛ در شبکههای اجتماعی، سازمان و خود من خیلی فعال هستیم و حضور داریم.»
دست خالی دولت در حل مشکلات سیستان و بلوچستان در بی توجهی ها مادر محیط زیست به منطقه سیستان همین بس که وی با توجه با انتقادات گسترده مردم و رسانه ها تا کنون هیچ موضعی در خصوص مرگ میلیون ها ماهی نگرفته است. علی ای حال دست روی دست گذاشتن های دیروز مشکلات زیست محیطی گسترده به مردم منطقه تحمیل کرده و موجبات کوچ مردمان تنگه احد ایران را فراهم کرده است. چندی پیش بود که ظریف برای پاسخگویی به سئوال دوتن از نمایندگان استان در خصوص اقدامات وزارت امور خارجه در مورد حق آبه جمهوری اسلامی و به ویژه استان سیستان و بلوچستان از رودخانه هیرمند در کمیسیون امنیت ملی مجلس حاضر شد و گفت: دولت یازدهم توجه ویژهای به سیستان و بلوچستان دارد و برنامههای جامعی در این زمینه دارد. از راهاندازی و احیای بنادر تا بهداشت و درمان و صنعت و کشاورزی و غیره و توجه مذکور برخواسته از توجه نظام به مناطق محروم است. وی ادامه داد: تلاشمان را هم در دولت و هم در دستگاه دیپلماسی به کار میگیریم تا حق و حقوق ملت ایران از جمله استان سیستان و بلوچستان در حوزه آب تامین شود. این همه نشان میدهد که دست دولت یازدهم علیرغم شعارهای سه سال پیش امروز خالی تر از گذشته است دولتی که قرار بود محیط زیست باشد اکنون در مقابل چشمانش محیط زیست منطقه سیستان و بلوچستان در معرض نابودی است ولی آنها ترجیح می دهند سکوت پیشه کنند.