سیستان وبلوچستان استان پروژه های نیمه تمامی لقب گرفته که رد کلنگ آن بر روی زمین بیخ ریش وارثانش به یادگار مانده و خاک می خورد.

به گزارش سرویس اجتماعی عصرهامون به نقل از زاهدانه، در میان استان های کشور، سیستان وبلوچستان بعنوان دومین استان پهناوری است که علی رغم وسعت و پراکندگی اش در محرومیت بسر می برد.
محرومیتی که از یک سو باید در فقدان زیر ساخت های مناسب جستجو کرد یا در عدم اتمام پروژه های نیمه تمام؛ از اینرو لقب سرزمین پروژه های نیمه تمام برپیشانی آن حک شد زیرا مردمانش عادت دارند سالها چشم انتظار پروژه هایی باشند که فقط در پس وعده و وعیدها باقی می ماند.
از پروژه بزرگراه زابل- زاهدان و پروژه گاز رسانی به استان گرفته تا احداث نخستین پارک بانوان در کلان شهر زاهدان یا پروژه نیمه تمام مسکن مهر که نشستن پای درد و دل ساکنان آن ماه ها وقت خواهد گرفت.
پروژه هایی که در نخستین روزها نشانه امیدوار کردن ملت یا لطف و مهربانی هیئت دولت به مردم در سفرهای استانی تلقی می شود اما مدت ها بعد همچون ارثیه ناخوشایند رد کلنگ آن بر روی زمین بیخ ریش وارثانش به یادگار می ماند و خاک می خورد.