تاریخ انتشار :شنبه ۱۱ دی ۱۳۹۵ ساعت ۱۳:۰۵
در حالی گور خوابی این روز ها پدیده تازه ای در بسیاری از شهرهاست که سیستان و بلوچستان سال هاست که با این معضل درگیر است و خبری از گرمخانه یا سرایی برای این افراد نیست.
چشمانی که به گورخوابی دیار دریا و کویر بسته ماند/ چه کسانی مانع انعکاس این معضل شدند؟
به گزارش خبرنگار اجتماعی عصرهامون، پدیده گور خوابی این روز ها به یکی از خبرهای تاپ کشور تبدیل شده و همه به نوعی آستین ها را بالا زده تا گورخواب های معتاد تهران سرپناهی برای زندگی پیدا کنند اما غافل از اینکه در دیار رستم سال هاست که معتادین در گورها می خوابند و خبری از سرپناه نیست.
روحانی  در نشست تخصصی جامعه نظارت و بازرسی دولت، وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها و استانداری‌های سراسر کشور گفت: شب گذشته نامه یکی از هنرمندان را خواندم.  کارتن خواب دیده بودیم، فقیر دیده بودیم اما "قبر خواب" ندیده بودیم علی ای حال گفته های سکاندار دولت تدبیر در حالی ست که در سال های اخیر پایگاه های بومی استان فارغ از هر جناحی خبرهای متعددی از گور خوابی معتادین و زندانی های تبعیدی استان منتشر کرده اند اما گویا باید نامه ای برای رئیس دولت یازدهم نوشته شود تا گوشه ای از مشکلات را ببینند .
16 شهریور 93 بود که پایگاه خبری اوشیدا خبری از گور خوابی در قبرستان زابل نوشت؛ 
زنی 42 ساله که 2 ماه است در قبرستان این شهر زندگی می کند به خبرنگار پایگاه خبری اوشیدا گفته بود که: از پدری افغان و مادری مشهدی متولد و تا چهار ماه قبل ساکن مشهد بودم که اتفاقات زندگی مرا به این منطقه کشاند.
به مدت 15 سال زندگی خود را با مردی افغانی آغاز کردم که ماحصل آن چهار فرزند بود اما دیری نپایید که اختلافات با همسرم بالا گرفت و او طی چندین مرتبه مرا مورد ضرب و شتم قرار می داد و در آخرین برخورد که مرا کتک زده و از خانه بیرون انداخت و من که خود را بی پناه می دیدم برای ادامه زندگی تصمیم گرفتم که به زادگاه پدری ام افغانستان عزیمت کنم که با ورود به شهر زابل مورد هجوم سارقان و افراد شرور قرار گرفتم و تمامی موجودی و طلا های همراهم را به سرقت برده و من که کسی را نمی شناختم و پولی برای سفر به افغانستان نداشتم تصمیم به تکدی گری در شهر برای تهیه غذا و گذران زندگی پرداختم و در نهایت سر از قبرستان و زندگی در یک قبر قدیمی و مخروبه روی آوردم.
زندگی نکبت باری که بر دوشم سنگینی می کرد مرا بیشتر در این مسیر قرار داد تا جائیکه در این مدت 2 ماه با مواد مخدری آشنا شدم که سنگینی و خستگی روحی و جسمی ام را به طور موقتی کاهش می داد و الان که صحبت می کنم من زنی معتاد به مواد مخدر از نوع شیشه هستم و به آینده خود امیدوار نبوده و زندگی ام را جهنمی می بینم که منشا آن را در عدم محبت و اعتماد خانواده ام می دانم.  
در حال صحبت کردن با این خانم بودیم که دو مرد دیگری که از ظاهرشان پیدا بود گرفتار به مواد مخدر بودند به این جمع اضافه شده و گفتند که هر دو آنها تبعید شدگان دیگر شهرها هستند که بدنبال اتهاماتشان به این شهرستان تبعید شدند و به دلیل نداشتن درآمد و فقر به سمت مواد مخدر و تکدی گری در خیابانها کشیده شدند.
سال گذشته نیز پایگاه خبری عصرهامون خبری مبنی بر گور خوابی یک تبعیدی در زاهدان نوشت.
علی ای حال دو سال از انتشار این خبر ها گذشته است و سکاندار دولت یازدهم خبر از بی خبری از گورخواب ها می دهد به نظر می رسد دولتمردان استان طی این سال ها خبری مبنی بر گور خوابی در قبرستان های استان به رئیس دولت یازدهم نداده اند و به دنبال بایکوت و سرپوشی بر مشکلات این خطه از کشور هستند یا شاید گور خواب های پایتخت نشین با گور خواب های سیستانی متفاوت اند که تا کنون خبری در این خصوص انعکاس نیافته است.
انتهای پیام/
https://www.asrehamoon.ir/vdcf0xd1.w6dyjagiiw.html
نام شما
آدرس ايميل شما