تاریخ انتشار :پنجشنبه ۴ خرداد ۱۳۹۶ ساعت ۱۰:۵۰
مدتی است زمزمه رفتن عباس آرامی از کشتی سیستان به گوش می‌رسد که بالاخره در بازدید فرماندار و امام جمعه زابل از باشگاه شهید لکزایی زابل از زبان حاج حسین سرگزی رییس سابق هیئت کشتی زابل این موضوع علنی شد.
آیا آرامی ها از زابل می روند؟
به گزارش عصرهامون به نقل از  اوشیدا؛ به سراغ عباس آرامی رفتم و دلیل رفتنش را جویا شدم اما عباس می گفت هشت سال است که در سیستان مربیگری می کنم، مربی تیم ملی شده ام و همراه تیم ملی نوجوانان قهرمان جهان شدم همچنین سومین مربی برتر سال ۱۳۹۵کشور شدم.

شاگردم اولین مدال آور رشته های المپیکی در کل ورزش استان سیستان و بلوچستان است اما از همه این افتخارات حقوق ماهی سیصد هزار تومانی آن هم از باشگاه خصوصی شهید لکزایی نصیب من شده است.

اما این را هم تحمل کردم، اما حالا هیئت کشتی زابل به جای کمک کردن به روند پیشرفت کشتی شروع به انداختن سنگ جلوی پای نهال های تازه جان گرفته کشتی سیستان کرده است.

دوست ندارد دیگر صحبت کند، از نگاهش دلسردی می بارد، رفتنش را قطعی می داند، او مانده و تشک و شاگردان با استعدادش طولانی، بزی و گل سرسبدشان امید آرامی یا همان پلنگ سیستان.

از امید میپرسم و اینکه سرنوشت امید چه می‌شود؟

آیا باز هم سهراب سیستانی زیر پرچم توران زمین به میدان خواهد رفت؟

عباس می گوید اگر امید خودش و خانواده اش بخواهند می توانند با من بیاید و حتما او را تا بلندترین قله های جهان و المپیک همراهی خواهم کرد.

گفتم چه میخواهی تا بمانی؟

گفت هزینه های امید سر به فلک می گذارد، تغذیه امید کاملا با یک فرد معمولی متفاوت است بنابراین من بجای اینکه به فکر نوع تغذیه امید باشم اول باید به فکر هزینه تغذیه امید باشم و این مشتیست نشانه خروار!

گفت بارها از طرف هرکس که فکرش را بکنید قول داده شده که مشکل اشتغال من را حل کنند، حتی نامه نوشتند و دستور دادند اما یک اتاق آنطرف تر معاونشان نامه را در کشوی میزش محبوس کرد

دیگر به این عزیزان امیدی ندارم و شنبه به همراه امید آرامی سیستان را ترک خواهم کرد.

انتهای پیام/// https://www.asrehamoon.ir/vdcam0no.49nyi15kk4.html
نام شما
آدرس ايميل شما