تیترخوانی رایگان شهروندان برای خرید بسته‌‌ای سیگار/ دکه‌‌های مطبوعات بوی پفک و خاکشیر می‌‌دهند!

از این‌‌ها که بگذریم همه شاهد فروش اجناسی در این دکه‌‌‌ها هستیم که اصلا ربطی با عنوان روزنامه‌‌فروش ندارد؛ مشتری‌‌‌های پرو پاقرصی که چند لحظه‌‌‌ای به تیتر اول روزنامه‌‌ها نگاهی می‌‌‌‌اندازند و بعد طلب سیگار می‌‌‌کنند، جالب این جاست که همان جا هم امکان دود کردن سیگار مهیاست!
ایننجا یکی از دکه‌‌های روزنامه فروشی در یکی از خیابان‌‌‌های پر رفت و آمد تبریز می‌‌باشد، کافی است دقایقی جلوی این دکه منتظر شوید تا خود شاهد همه چیز باشید و ببینید دکه‌‌های روزنامه‌‌فروشی به محل خرید و فروش دخانیات مبدل شده‌‌اند. همه عقیده دارند که آمار مصرف خیلی چیزها در ایران دقیق نیست، برخی هم اعتقاد بر دروغی بودن این آمارها دارند اما انگار این یک مورد درست از آب درآمده، آن هم سیگار بر لب جوانان و نوجوانانی که هنوز دهنشان بوی شیر می‌‌‌دهد.

برای روشن شدن این موضوع و بازاری که در سایه مطبوعات برای خود باز کرده‌‌‌اند به سراغ یکی از دکه‌‌‌های مطبوعاتی رفتم تا از زبان خودش همه چیز را بشنوم. خودمانی پای حرف را با مالک دکه باز کردم و او صراحتاً گفت: بیش‌‌ترین درآمد بنده و هم‌‌صنفانم از فروش سیگار و سایر اقلام به دست می‌‌آید، اولاً فروش روزنامه سودی ندارند و ثانیاً چه کسی الان روزنامه می‌‌خواند؟
وی عنوان کرد: به ندرت کسی برای خریدن روزنامه سراغ دکه‌‌ها می‌‌آید، فروش سیگار هم قانونی باشد یا خیر، امری است که عادی شده و اگر از بنده هم نخرند از سایر دکه‌‌ها و مغازه‌‌ها به آن می‌‌رسند.
به نظر می‌‌رسد قانون دیگر معنی ندارد و هرکس در پی منفعت خود است، حتی مهم نیست که نباید به یک نوجوان سیگار فروخت. قانون‌‌ها شکسته و شکسته‌‌تر می‌‌شوند حیف این فضا که نامش را دکه مطبوعاتی نام نهاده‌‌اند ولی خبری از مطبوعات نیست! وجود چند روزنامه در آن دلمان را خوش می‌‌کند که ما هم در شهر و دیار خودمان دکه مطبوعاتی داریم.
این دکه‌‌ها فقط حق فروش مطبوعات اعم از روزنامه و مجله را دارند ولی متاسفانه این دکه‌‌ها به مغازه سوپری تبدیل شده‌‌اند که تنقلاتی مانند چیپس، پفک، انواع نوشیدنی‌‌ها، سیگار و حتی خاکشیر و سیب زمینی و تخم مرغ آب‌‌پز هم به مشتریان خویش عرضه می‌‌کنند.
محمدرضا باقرپور، فعال فرهنگی و روزنامه‌‌نگار تبریزی در گفت‌‌وگو با خبرنگار گروه اجتماعی آناج در رابطه با کاهش یافتن روزنامه خوانی ابراز کرد: انسان امروزی و هم چنین اکثر مطبوعات به لحاظ کمی با انبوه اطلاعات مواجه هستند، بدین صورت است که متاسفانه اکثر آن‌‌‌ها کپی از یکدیگر می‌‌باشد با این تفاوت که یکی مطلبی را در تیتر اول منتشر می‌‌کند و دیگری در صفحات بعدی، لذا هیچ‌‌گونه تازگی در مطبوعات مشاهده نمی‌‌گردد.

وی ادامه داد: بیشتر مطبوعات استان برای خود کانالی تهیه کرده‌‌اند و حضور آن‌‌ها در فضای مجازی باعث گردیده است تا مردم به اخبار دست یابند و دیگر لزومی به خرید روزنامه نمی‌‌‌بینند؛ تمام این‌‌ها دلایلی است که باعث می‌‌شود در دکه‌‌ها به جای روزنامه، آبمیوه، کلوچه، پفک و حتی در دکه‌‌های نزدیک بیمارستان‌‌ها گل نیز به فروش رسد.
این کارشناس فرهنگی اذعان داشت: روز نامه‌‌ها بایداز عملکرد و رویکرد جدیدی استفاده کنند، مثلا داستانک و پیام رسانی به شرطی که حوصله خواننده را سر نبرند.
وی افزود: گرانی روزنامه‌‌ها دلیل خوبی برای توجیه این مسئله نیست، روزنامه‌‌هایی با قیمت مناسب توزیع می‌‌گردد که در مقابل هزینه‌‌های جوانان برای خرید تنقلات بسیار ناچیز می‌‌باشد، دلیل عمده این است که روزنامه‌‌ها و نشریات جذابیت خود را از دست داده‌‌اند؛ بیشتر دکه داران تنها از فروش روزنامه نمی‌‌توانند امرار معاش کنند و روزنامه‌‌ای هم که در این دکه‌‌ها به فروش نمی‌‌رسد دو طرف را متزلزل می‌‌کند.
باقرپور خاطرنشان ساخت: خرید روزنامه از دکه‌‌ها ناچیز است و شهروندان بیشتر سیگار و اجناس موجود در دکه‌‌ها را خریداری می‌‌کنند و افرادی هم که برای چند دقیقه به مطالعه روزنامه از پیشخوان دکه می‌‌پردازند با تنش و برخورد صاحب دکه مواجه می‌‌گردند.
کاملا مشخص است که مشتریان دکه‌‌‌ها، خوانندگان روزنامه نیستند و اکثراً مصرف کنندگان سیگار یاسایر تنقلات هستند که بیشترشان هم با قرار گرفتن در مکان‌‌‌های پررفت و آمد و کنار خیابان‌‌‌ها، بازارشان به خوبی رونق گرفته و به هیچ عنوان حاضر به جمع آوری سیگار از دکه‌‌هایشان نیستند.
اگر هر صاحب دکه به نوبه خود احساس مسئولیت کند و درک نماید که فضای مطبوعاتی را به فضای دیگری تبدیل کرده است، حتی اگر هم کسی قصد خرید روزنامه داشته باشد حاضر نیست به دکه‌‌‌ای بیاید که دود و دم جلوی آن برقرار است، متاسفانه مسئولی هم به این وضع رسیدگی نمی‌‌کند و دکه داران هم با خیالی آسوده به کار خود ادامه می‌‌دهند.
گزارش از: آناهیتا رحیمی
انتهای پیام/