هیت کلیر بالا روستایی فراموش شده در جنوب سیستان و بلوچستان اهالی منطقه محروم از حداقل امکانات زندگی + عکس

به گزارش عصرهامون به نقل از دلگان پرس، هیت کلیر بالا، روستایی با دوازده خانوار که در 20 کیلومتری که در شمال غرب بخش مرکزی در شهرستان دلگان استان سیستان وبلوچستان واقع شده است.
به محض ورود به روستا دنبال تابلوی نام روستا در ورودی آن می‌گردم تا مطمئن شوم درست رفته‌ام، اما خبری نیست، روستا نه تابلویی دارد و نه نام و نشانی، شاید فقر و محرومیت تنها نام و نشان این روستای محروم از امکانات و زیرساخت ها برای یک زندگی اولیه است.
چهره روستا محرومیت را فریاد می‌زند، دیدن کپرها و ساکنان روستا شاید بیشتر از تابلویی که بر سر درِ روستا نبود؛ نام «هیت کلیر بالا» را در ذهنمان تداعی کند، اینجا «فقر» در قاب تصویر روستا کنار هر خانه و صاحب‌خانه‌ای ایستاده است و خبر از نداری مردمانش می‌دهد.
تنها عکسی که در یکی از کپرها دیدم، پوستر تبلیغاتی یکی از نمایندگان بود که یکی از وعده هایش آب و برق رسانی به روستاهای محروم جنوب سیستان و بلوچستان بود، شاید این پوستر را روستاییان برای چهار سال آینده نگه داشته که به آن نماینده بگویند، چهار سال شما تمام شد، اما محرومیت در این منطقه ریشه کن نشد.
خوب که نگاه کردم نفت و فراآورده های نفتی را هم آنجا در سفره هایشان دیدم، آنجا که دبه روغن موتور دیزلی را به عنوان سطل زباله استفاده می کردند، تازه معنی برخی از شعارها را درک کردم.
یک کودک هیت کلیری در فقر و سختی به دنیا می آید در دشواری و بی آبی زندگی می کند و در سخت ترین شرایط موجود دنیا را ترک می کند و با همه مشکلات چشمان مسئولین بر همه مصائبشان بسته است.

یکی از ساکنان هیت کلیر بالا در گفتگو با خبرنگار دلگان پرس با بیان اینکه ساکنان این روستا به امید بهتر شدن اوضاع زندگی روستا را رها نکرده اند، گفت: در چهره هر کدام از روستاییان حس امیدی می بینیم که شاید وضعیت اهالی این منطقه محروم بالا روشن شود.
این مرد روستایی که دائم از بی توجهی مسئولان به این روستا حسرت می خورد، افزود: زنان روستای هیت کلیر بالا آب آشامیدنی مورد نیاز خود را با طی کردن مسافت طولانی به روستاهای همجوار مراجعه می کنند و آب آشامیدنی خانواده خود را تهیه می کنند.
وی با تاکید بر اینکه با توجه به اینکه درآمد اصلی اهالی روستای هیت کلیر کشاورزی و دامداری است، اضافه کرد: ولی هیچ حمایتی از آنها نمی شود.
این پیرمرد کم کم نیم نگاهی به اهالی روستا که از بالادست روستا ما را مشاهده می کردند انداخت و عنوان کرد: اهالی این روستا به دلیل مشکلاتی نظیر نبود برق، نبود آب آشامیدنی سالم و بهداشتی، نبود حمام، نداشتن سرویس بهداشتی مناسب، نداشتن درآمد کافی و فقر مالی در مضیقه هستند.
این مرد روستایی خاطرنشان کرد: در حالی که ما در گرمای طاقت فرسا و بالای پنجاه درجه شهرستان دلگان در بی برقی به سر می کنیم که تیرهای برق از فاصله سی متری خانه های ما عبور می کنند.

با تمام این تفاسیر آنچه در روستای هیت کلیر دیدیم نشان می‌دهد که رفع محرومیت در این روستا نیازمند اقدامی جهادی از سوی مسئولان به‌ صورت مستمر و مداوم است چراکه عمق محرومیت در این منطقه محروم به حدی است که ساکنان روستا نه برق نه آب و نه مسکن و....دارند.
به‌ هر روی توجه به روستاها در اجرای برنامه‌ها و طرح‌های «فقرزدایی و رفع محرومیت» ضروری به نظر می‌رسد و بر همین اساس انتظار می‌رود مسئولان امر در سطح استان سیستان وبلوچستان و شهرستان دلگان رسیدگی جدی به وضعیت روستاها را در دستور کار خود قرار دهند، چراکه استمرار کم‌توجهی به روستاها منجر به افزایش مهاجرت و خالی شدن روستاها از سکنه خواهد شد.