دانش آموزان دختر و پسر منطقه محروم میرآباد جلگه چاه هاشم شهرستان دلگان سیستان و بلوچستان در مدرسه ای بدون میز، صندلی و شیشه و به صورت مختلط مشغول به تحصیل هستند.
گزارشی از روزهای مدرسه در جغرافیای محرومیت؛
تحصیل در مدار صفر درجه/ مشق محرومیت در مدارس جنوب شرق+ تصاویر
7 آبان 1396 ساعت 7:15
دانش آموزان دختر و پسر منطقه محروم میرآباد جلگه چاه هاشم شهرستان دلگان سیستان و بلوچستان در مدرسه ای بدون میز، صندلی و شیشه و به صورت مختلط مشغول به تحصیل هستند.
به گزارش سرویس عصرهامون به نقل از دلگان پرس، اول مهر که میشود، دانشآموزان مناطق محروم کشور نیز همانند سایر کودکان این سرزمین شور و شوق آموختن و رفتن به مدرسه در وجودشان لبریز میشود حتی اگر سهم آنها از روزهای شیرین مدرسه دلچسب و خوشایند نباشد.
با گذشت دو ماه از آغاز سال تحصیلی برخی مدارس شهرستان دلگان حال و روز مناسبی ندارند؛ وضعیت نامناسبی که به طور قطع شرایط را برای دانشآموزان و معلمان سخت کرده است.
مشکلاتی از قبیل نبود پنکه، کولر و نیمکت تا تعمیرات تمام نشده و سقفهایی در حال آوار! تحصیل در کلاسهایی که بیش از آنکه شبیه مدرسه باشند، مخروبههایی بی شیشه ای که دانشآموزان درس را با سر وصدای که از آن دور دست ها به گوش می رسد الفبای زندگی را مشق میکنند تا آیندهسازان فردای این کشور باشند؛ اما آیا مشق زندگی در این مخروبهها، فردای این دانشآموزان و آینده آنها را روشن خواهد کرد؟
صحبتکردن از وضعیت نامناسب برخی مدارس جنوب سیستان وبلوچستان چیز جدیدی نیست و بارها این مشکل از سوی رسانهها، مردم مطرح شده است؛ مدارسی که به نظر میرسد وضعیت اسفبار آنها یکی از دلایل افت تحصیلی و پایینبودن انگیزه تحصیل در میان دانشآموزان استان است.
روستای پرجمعیت میرآباد از توابعبخش جلگه چاه هاشم در شهرستان دلگان با وجود تعداد زیاد دانشآموزان مقطع ابتدایی و راهنمایی از داشتن یک ساختمان در شآن و جایگاه دانش آموزان این روستا محروم است.
مدرسهای با ساختمان قدیمی
نکته جالب ساختمان این مدرسه است که انگار اصلا در آغاز سال های تحصیلی هم رنگ کاری نمیشود و فضای کاملا بی نظمی دارد. فضایی به شدت بی سروسامان و دلگیر؛ اینکه چگونه معلم و حتی دانش آموزان سال تحصیلی را در آن سپری می کنند؛ جای تعجب و بسی تاسف دارد.
این محرومیت برای 200 دانش آموز مقطع ابتدایی و راهنمایی میرآباد بخش جلگه چاه هاشم شهرستان دلگان شاید رنگ و بویی دیگر دارد و دسته و پنجه نرم کردن با محرومیتی که از ابتدا گریبانشان را گرفته قطعاً تصویر آینده را برای آنها خدشهدار میکند.
روستای محروم میر آباد در 80کیلومتری مرکز شهرستان دلگان قرار دارد و رنگ محرومیت برجبینش خود نمایی می کند.
برخی از این دانش آموزان محروم برای رفتن به مدرسه باید 2الی 3 کیلومتر راه بروند؛ هیچوقت از مدرسه و درس خواندن خسته نیستند.
دانشآموزان مناطق محروم و معلمانشان به این باور رسیدهاند که حق آنها از روزهای تحصیل و عدالت آموزشی همین حد است و شاید به همین خاطر در سختترین شرایط باز هم درس و مدرسه را شیرین میبینند.
محروم بودن از مکان مناسب جهت تحصیل و نبود فضای بازی و سرگرمی از دغدغه هایی است که در نگاه همه دانش آموزان میر آبادی هویداست.
شاید آنها هم مانند سایر دانش آموزان دیگر شهرهای کشور رویاهای، خود را در قامت یک دانشجو، مهندس، پزشک، معلم و کارمند تصور می کنند که با تلاش و پشتکار بخواهند فقر و محرومیت را به زانو درآورند اما یک جای کار میلنگد و هر چقدر هم تلاش میکنند، جغرافیای فقر و محرومیت نمیگذارد به پیشرفت برسند و در آخر تمام رویاهای کودکانه شان به دلیل فقر و محرومیت بر باد میرود و با رها کردن درس و مدرسه و رفتن به دنیای کار چه زود از همان کودکی مرد میشوند.
علی ای حال با توجه به اینکه روستای میرآباد یکی از جرم خیز ترین مناطق در شهرستان دلگان سیستان و بلوچستان می باشد می طلبد که مسئولان آموزش و پرورش برای مقابله با ناهنجاری ها اجتماعی در این منطقه اقدام به ساخت مدرسه ای با فضای شاداب و امکانات در خور شأن محرومان کنند.
زمان برای نوشتن اندک است و قلم ما ناتوان تر از آن است که احساسات قلبی این دانش آموزان را از ناعدالتی آموزشی را بیان نماییم و یا گوشه ای از آلام آنها را به روی صفحه بیاوریم ولی ای کاش چند قدمی از خودمان دور می شدیم تا می توانستیم بزرگترین آرزوهای کودکان روستایی را برآورده کنیم.
انتهای پیام/
کد مطلب: 99297