وقتی مورخان، نویسندگان و چهرههای سیاسی غربی در مغناطیس حسین علیه السلام گم می شوند، مگر میشود مسلمان بود و این جاذبه را حس نکرد؟
به گزارش عصرهامون، مگر می شود قلبی باشد که وقتی درباره کربلا سخن می شنود آغشته به اندوه نشود؟ حتی غیر مسلمانان نیز نمیتوانند پاکی روحی را که در این جنگ تحت لوای اسلام انجام گرفت انکار کنند.
"ادوارد براون" مستشرق معروف انگلیسی این سخن را گفته است، همانطور که بسیاری از نویسندگان، مورخان، خاورشناسان و رهبران سیاسی دنیا به این باور رسیدند.
آری حسین علیه السلام فقط مربوط به دنیای اسلام نیست، آزادمردی است که جهانیان وقتی به قیام عظیم او آشنا میشوند غبطه می خورند به اسلام برای داشتنش.
"آنتون بار" نویسنده دیگری است که گفته: اگر حسین علیه السلام از آن ما بود در هر سرزمینی برای او بیرقی و در هر روستایی برایش منبری برپا میکردیم و مردم را با نام او به مسیحیت را میخواندیم.
"موریس دوکبرى" مورّخ اروپایى هم درباره عزاداری برای امام خوبی ها گفته است: اگر تاریخ نویسان ما حقیقت روز عاشورا را درک مى کردند، این عزادارى را غیر عادى نمى پنداشتند.
پیروان امام حسین(ع) به واسطه عزادارى براى امام مى دانند که زبونى، پستى، زیردستى، استعمار و استثمار را نباید قبول کنند، زیرا شعار امام و پیشواى آنان تن ندادن به ظلم و ستم بود.
حسین علیه السلام در راه شرف، ناموس، مردم و بزرگى مقام و مرتبه اسلام از جان و مال و فرزند گذشت و زیر بار استعمار و ماجراجویى هاى یزید نرفت.
آن ها که دور از مرزهای تشیع و اسلام هستند اینگونه امر به معروف و نهی از منکر ثارالله (ع) را شناختند و با تاسی از آن عزاداری برای امام خوبی ها را حق مسلم پیروانش می دانند.
چرا که عزای امام حسین علیه السلام فقط سوگواری برای عزیز از دست رفته نیست، بلکه برپا داشتن مقابله با ظلم، استبداد و استعمار و احیای شعائر اسلام است.
این جاذبه اباعبدالله (ع) است، جاذبه ای که ۱۴ قرن از آن میگذرد و اثرش کم که نشده هیچ پرقدرت تر از گذشته عمل کرده است.
جاذبه ای که تنها به مرز شیعه و اسلام ختم نشده، بلکه فراتر از آن در فرهنگ ها دورتر خود را نشان داده است.
آری جاذبه حسین علیه السلام رسوخ به قلب هاست که در طول هزار و چهارصد سال نسل به نسل حفظ شده و حالا به ما رسیده است.
وقتی مورخان، نویسندگان و چهرههای سیاسی غربی در مغناطیس حسین علیه السلام گم می شوند، مگر میشود مسلمان بود و این جاذبه را حس نکرد؟
مگر میشود محرم برسد و دل ها برای حسین حسین گفتن پر نکشد؟ مگر میشود غصه های یک ساله را با خود به محرم نیاورد و با جان و دل از امام خوبی ها استمداد نگرفت؟
امسال هم جاذبه اباعبدالله (ع) نه فقط هیات ها، که خانه ها و دل ها را هم فراگرفته است، عزای ثارالله علیه السلام عمیق تر و تازه تر از گذشته است و دل ها حسینیه شده و خانهها هم رستاخیز محرم را به ماتم نشسته نشستهاند، چرا که امسال بیش از هر سال دل ها برای کربلا بین الحرمین پر می کشد.