درحالی که رسانه های غربی-عربی این گونه القا می نمودند که اسلام ترکیه ای می تواند جوابگوی نیازهای سیاسی و اقتصادی کشورهای منطقه درمقابل مدل حکومتی مردم سالاری دینی باشد اما با اعتراضات وسیع مردمی سیاست تقویت “اسلام آمریکایی” با سد امتناع میلیونی مواجه شد.
روزهای پس از انقلاب در تونس و مصر بود که یک سوال اساسی ذهن مردم این کشورها و تمامی جهان را به خود مشغول کرد، مدل حکومتی پس از انقلاب چه خواهد بود؟
این سوال به سرعت در محافل خبرنگاری و دانشگاهی جهان اسلام به خصوص شمال آفریقا مطرح می شد و جواب های گوناگونی به آن داده می شد. در مجموع دو نوع حکومت برای این کشورها می توان متصور بود نظام سکولار و نظام دینی.
تقابل مردم سالاری دینی با لائیسم و سکولاریسم
در نظام سکولار دو نوع حکومت مطرح بود: اول نظام لائیک با حاکمان غیر دینی و حتی ضد اسلامی و دوم نظام اسلام سکولار (اسلام آمریکایی) با حاکمان دینی و نظام حاکم با اسلام حداقلی و فردی.
در نظام دینی نیز تنها نظام جمهوری اسلامی با مدل حکومتی مردم سالاری دینی خود را به مردم این کشورها معرفی کرد.
برای نظام سلطه، ایجاد لیبرال دموکراسی براساس لائیسم مطلوب ترین نوع حکومت بود ولی به دلیل حمایت طولانی مدت کشورهای دموکراتیک غربی از نظام های استبدادی در منطقه این مدل حکومتی مورد اقبال مردم قرار نمی گرفت.
در نتیجه غرب به سرکردگی آمریکا با همراهی سران کشورهای مرتجع با استفاده از نظام رسانه ای خود به تبلیغ نظام اسلام سکولار پرداختند و سعی کردند با معرفی مدل حکومتی ترکیه به عنوان نوع حکومت مطلوب اسلام سکولار به مقابله با جمهوری اسلامی بپردازند.
سفرهای مکرر مقامات ترکیه به کشورهای شمال آفریقا و تلاش های آشکار و پنهان مقامات اروپایی و آمریکایی برای حمایت از اسلام سکولار در آن روزها را می توان در همین راستا ارزیابی کرد.
شکست اسلام سکولار پس از یک سال
در مجموع به دلیل تلاش رسانه های عربی و غربی در القای شیعه هراسی و ایران هراسی و همچنین عدم تبیین درست ابعاد جمهوری اسلامی برای مردم، کشورهای مسلمان شمال آفریقا به دامن نظام اسلام سکولار غلتیدند. به بیان دیگر احزاب وابسته به اخوان المسلمین (به عنوان نماد اسلام حداقلی) از صندوق های رای خارج شدند.
اما پس از گذشت تنها یک سال امروز اعتراضات مردمی در ترکیه، مصر و تونس نشان از ناکارآمدی سکولاریسم و لائیسم دارد و درواقع آنچه که آمریکا و غرب درصدد تبلیغ آن بودند امروز با اعتراض میلیونی مردم مسلمان منطقه مواجه شده است.
چرا غرب در برابر سقوط اسلام سکولار سکوت کرد؟
اما سوالی که امروز مطرح می شود این است که چرا غرب و آمریکا که در حوادثی کمتر از این در آفریقا دست به مداخله نظامی می زدند این بار ساکت ماندند و نظاره گر تحولات شدند؟
جواب این سوال در این است که همچنان یک نظام مبتنی بر لائیسم و حاکمان غیردینی در صدر خواسته های نظام سلطه به خصوص آمریکا است.
در واقع آمریکا و غرب امروز دیگر حتی نمی توانند یک نظام با اسلام حداقلی را بپزیرند. نمونه های دیگر این رویکرد غرب را می توان به حملات رسانه ای اروپایی ها و آمریکایی ها به دولت اردوغان در اعتراض اخیر ترکیه دانست.
امروزه گفتمان نظام سلطه آن قدر نزول پیدا کرده است که دیگرحتی یک نظام سکولار مانند نظام بشار اسد که رابطه خوبی با اروپا دارد، را هم نمی تواند تحمل کند و تنها یک دولت کاملا وابسته و گوش به فرمان آن هم به طور کامل غیراسلامی را می تواند در غرب آسیا و شمال آفریقا بپذیرد.
سخن آخر
امروز کشورهای منطقه نیاز به مدل حکومتی جدیدی دارند تا با استفاده از دولت و مجلسی برآمده از رای مردم ضمن احترام به ارزش های اسلامی، مشکلات اقتصادی را حل نمایند.
درسی که همه باید از این مساله بگیرند آن است که در همه کشورهای عربی، طیف های متنوعی وجود دارد و برای حاکمیت در این کشورها، به نظام حکومتی نیاز است که بتوانند با همه این طیف ها کنار آمده و کشور خود را به ساحل امن برسانند.
انتهای پیام/5696 https://www.asrehamoon.ir/vdcf.1dmiw6dvvgiaw.html
asrehamoon.ir/vdcf.1dmiw6dvvgiaw.html
منبع : بوتیا
