علم پزشکی می گوید نزدیک به نیمی از بیماریهای انسانی به دلیل فقدان آب گوارا کمبود آب در بدن است.
به گزارش عصر هامون، علم پزشکی می گوید بیش از نیمی از بیماریهای انسانی به دلیل فقدان آب گوارا کمبود آب در بدن است. بدین سان ثابت می گردد که اب تازه و پاکیزه چه تأثیر قاطعی در تأمین تندرستی و ادامهی حیات انسان دارد. در پزشکی امروزه نوشیدن مقادیر زیادآب نه تنها به عنوان بخشی از رژیم غذایی در پاره ای از بیماریها به کار می رود. بلکه توصیه می شود هر روز دست کم سه لیوان آب به منظور تأمین نیازهای بدن و شستشوی کلیه ها، جلوگیری از یبوست و بسیاری خواص پیشگیری از بیماریها و خاصیتهای درمانی غیر قابل رقابتی است. در مواردی که داروی بیهوشی در دسترس نیست پزشکان توصیه می کنند که می توان از آب سرد یا برف یا یخ برای ایجاد بیهوشی موضعی و کرخ کردن یک عضو دردمند سود جست. پزشکان نظامی آلمان طی جنگ جهانی دوم از این شیوه در مناطق سردسیر شوری بسیار استفاده کرده و چگونگی اجرای آن به عنوان بخشی از آموزشهای کمکهای اولیه به سربازان آموخته بودند.
گرم کردن یا سرد کردن اندامها و اعضای دردمند نیز به نوبهی خود یکی از شیوه های درمان یا تسکین موقت درد است.
در این دو حالت چنانچه آب به تعداد کافی در اختیار نباشد می توان از حوله استفاده کرد و با فرو بردن حوله در آب (داغ یا سرد، بسته به مورد) و قراردادن حوله برروی عضو مورد نظر به نتیجه ی دلخواه رسید. این عمل را در اصطلاح پزشکی کمپرس میگویند.
به کاربردن یک قطعه اسفنج نیز می تواند بسیار کار ساز باشد. برای این منظور عضو دردمند (دست یا پا) را باید در قسمت فوقانی یک لگن یا طشت پر از آب (گرم یا سرد، بسته به مورد) قرارداد و به دفعات اسفنج را از آب انباشته کرد و برروی عضو مورد نظر فشار داد. این شیوه به ویژه در شرایطی که دسترسی به آب فراوان وجود ندارد بسیار مفید و کارساز است و می توان از مقدار کمی آب و حداکثر استفاده را کرد.
معالجه و مدارا با آب، موضوعی نیست که صرفاً در روزگار کنونی مورد توجه قرار گرفته باشد. قرنها پیش از این که هیدروتراپی به عنوان یک شیوهی پذیرفته شدهی علمی در پزشکی به کار گرفته شود، مردم در نقاط مختلف زمین از خواص شفابخش آب ها معدنی به صورت تجربی آگاه شده و این قبیل آبهای معدنی را به نام «آبهای بهشتی» می شناختند. حتی در آئین های مذهبی استانی، مردم برای تطهیر خود تن به آبهای معدنی میسپردند و اعتقاد داشتند که بدینسان روح خود را از آلودگیها پاک و مطهر می کنند!
در یونان و روم باستان، حمامهای مخصوصی برای مداوای بعضی از دردهای وجود داشت که افراد دردمند به این قبیل حمامها مراجعه نموده و به کمک آب گرم و بخار شفا می یافتند.
در خلال قرن هیجده میلادی، استفاده از آب در پزشکی رواج بسیار یافت و اصطلاح هیدروتراپی تقریباً از همان زمان رفته، رفته بر سرزبانها افتاد.
در اوایل قرن بیستم، دلایل علمی کافی در اثبات خواص آب و مداوا توسط آب گرم یا آب سرد به دست آمد در واقع، نتایج حاصل شده از آب درمانی به قدری هیجان انگیز و قانع کننده است که می توان با قدرت کامل حکم کرد. آب وسیله ای بسیار مناسب و مؤثر و قطعی در بهبود برخی بیماریها یا تخفیف و حتی ریشه کن کردن دردهای عضلانی و مفاصل، مداوای نارسائیهای جسمانی، سرعت بخشیدن به کاهش طول دوران نقاهت ناشی از صدمات استخوانی، تقویت عضلات، به کارگیری عضلات غیرفعال، تسریع گردش خودن در عروق و … حتی تسکین بیماریهای روحی و روانی باشد.