تاریخ انتشار :شنبه ۳۱ خرداد ۱۳۹۳ ساعت ۰۸:۰۰
با توجه به نامگذاري سال جاري و تاكيد مقام معظم رهبري در زمينه فرهنگ واهميت فرهنگ و نقش آن در كاهش آسيب هاي اجتماعي مي توان گفت در واقع مساله فرهنگ، امور گوناگون جامعه را شكل مي دهد.
شان فرهنگ و اجتماع و اقتضای جدیت و عقلانیت در داربست وحدت در استان
بنابراين اگر سبك زندگي را بخشي از فرهنگ جامعه بدانيم با مفهومي ژرف مواجه ايم.بررسی و ریشه یابی انحرافات اجتماعی از اهمیت زیادی برخوردار است. انحرافات و مسایل اجتماعی، امنیت اجتماعی را سلب و مانعی برای رشد و توسعه جامعه محسوب می شود.
به طور کلی هر نوع رفتارشخصی در اجتماع ، متأثر از مجموعه ای از عوامل است که به طور طبیعی در طول زندگی سر راه وی قرار دارد و وی را به انجام عملی خاص وادار می کند. عوامل به وجود آورنده انحرافات و کجروی در جوامع مختلف یکسان نیست و مناطق از نظر نوع جرم، شدت و ضعف، تعداد، و نیز از نظر عوامل متفاوتند. این تفاوت ها را می توان در شهرها، روستاها و حتی در مناطق مختلف و محله های یک شهر مشاهده کرد.
استان سیستان و بلوچستان با حدود ۱۸۷٬۵۰۲ کیلومتر مربع وسعت که حدودا 11 درصد وسعت کشور را شامل میگردد و ۱۱۰۰ کیلومتر مرز با کشورهای پاکستان و افغانستان و ۳۰۰ کیلومتر مرز آبی با دریای عمان و دو و نیم میلیون جمعیت با تنوع خاص قومی و مذهبی ، سلسله عواملی همچون شرایط جغرافیایی، اقلیمی و بعضا قهر طبیعت و پراکندگی ، وضعیت اجتماعی، اقتصادی، مرز و تاثیر همسایگان مرزی ، بیکاری ، عدم وجود زیرساختهای اقتصادی ، مسایل تربیتی، شغلی و طرز فکر و نگرش ها ، عدم طراحی مناسب فرهنگی و توجه به ذائقه بومی و بافت درونی مردم ، تعصبات بیجا و احساسات آنی و زودگذز و بسیاری عوامل دیگر در بروز ناهنجاری ها موثر بوده است .
در استان متنوع سیستان و بلوچستان با رویکردهای مختلف فرهنگی و خرده فرهنگ های موجودش ، هر چقدر هم که سهم عوامل مذکور بالا را در اسیبهای اجتماعی و فرهنگی پررنگ در نظر بگیریم و بررسی عوامل مذکور را به مجالی دیگر بسپریم نباید از غفلت نخبگان ، طراحان و مهندسان فرهنگی استان در گذشته ان هم نه در یک دوره بلکه غفلتی طولانی غافل شویم .
از مهمترین عوامل و دلایلی که برای آسیبهای اجتماعی استان میتوان بر شمرد، عدم وجود برنامه‌ریزی درست در حوزه‌ی فعالیتهای فرهنگی بوده است . به نظر میرسد نهادها، دست‌اندرکاران و مدیران فرهنگی، که در این زمینه مشغول فعالیت بوده اند در عین علاقه و شاید تلاش های پراکنده برای ارتقای شاخصهای اجتماعی و فرهنگی در جهت توسعه و کاهش اسیبهای جدی امنیتی ، از یک برنامه‌ی مدون و نقشه‌ی راه برای نیل به اهداف پیش رو برخوردار نبوده اند . متاسفانه این عدم برنامه‌ریزی در بلندمدت ریشه‌ی حرکت‌های اصیل فرهنگی و اجتماعی را خشکانده است و اجازه‌ی بارور شدن و رشد حرکتهای فرهنگی خلاقانه را نیز کند نموده است .
باید توجه نمود کم‌رنگ شدن روح فرهنگ در جامعه میتواند زمینه‌ساز رشد و بروز آسیبهای گوناگون اجتماعی باشد. داشتن برنامههای هدفمند و عملی در مباحث فرهنگی ( که بارها و موکدا رهبر معظم انقلاب ان را از جامعه مطالبه نموده اند ) چشم‌انداز روشنی در جامعه ترسیم خواهد کرد.

در صورت وجود یک برنامه‌ی مشخص در پیشروی تمامی نهادها و دستگاههای استان در حرکت هماهنگ با سیاستهای کلان فرهنگی و اجتماعی دولت در سال اقتصاد و فرهنگ به منظور رسیدن به یک نقطه‌ی از پیش تعیین شده در تمام زمینه‌ها به ویژه مباحث فرهنگی، روحیه‌ی حرکت و تکاپو در جامعه تزریق میشود و این حرکت هماهنگ میتواند در کاهش آسیبهای اجتماعی و در نهایت رشد شاخصهای توسعه یافتگی و امنیتی تأثیر داشته باشد.
علی رغم کمبود فضاهای فرهنگی از جله سینما و فرهنگسرا و موزه و .. در سطح استان پهناورمان اما در صورت استفاده‌ی صحیح و با حداکثر ظرفیت از همین فضاهای فرهنگی موجود در سطح استان، میتوان از ایجاد بسیاری از آسیبهای اجتماعی جلوگیری نمود.
شأن فرهنگ اقتضای آن را دارد که با جدیت و به‌عنوان یک بخش اولویت دار بالاخص در مناطق مرزی بدان نگریسته شود و از سویی اهمیت فرهنگ و تأثیر قابل توجه آن بر سایر بخشها حکم می‌کند که شأن آن را در حد یک کار تشریفاتی، موسمی و مناسبتی نبینیم و دقت داشته باشیم به روابط ریاضی مستقیم بین فرهنگ و اجتماع از یک سو و امنیت و سیاست از سوی دیگر .
با اعتقاد به اصل پیشگیری بهتر از درمان باید اذعان داشت ، پیشگیری فرایندی است که باید برنامه و ابزار قابل اعتماد و استواری داشته باشد، یکی از این ابزارها رسانه‌ها هستند، رسانه‌های تصویری و نوشتاری و فضای مجازی در سطح استان می‌توانند نقش قابل توجهی در پیشگیری از آن داشته باشند، انتقال آموزه‌های فرهنگی ، کالبد شکافی حوادث در کنار بیان اخبار آنها و نشان دادن راهکارهای تربیتی و استفاده از ظرفیت نخبگان و معتمدین برای ایجاد بسترهای مقابله با این آسیب‌ها یکی از نقش‌های اساسی رسانه‌ها است.
به نظر میرسد با تقویت برنامه‌های مبتنی بر نشاط اجتماعی و امید ، تقویت هماهنگی بخش‌های مختلف دولت در راستای پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی
در استان ، فضازدایی در حوزه آسیب اجتماعی از طریق توسعه رویکرد مداخلات روانی- اجتماعی قبل از مداخلات قضایی- انتظامی - توجه کافی به هویت فرهنگی افراد- توسعه رویکرد اجتماعی به آسیب اجتماعی به‌جای رویکرد سیاسی و امنیتی- تقویت و توسعه مشارکت سازمان‌های مردم‌نهاد در کنترل آسیب‌های اجتماعی و... میتواند در تعدیل اسیبهای اجتماعی و به سمت کاهش ان حرکت نمود.
انتهای پیام/
https://www.asrehamoon.ir/vdca6onm.49nyu15kk4.html
نام شما
آدرس ايميل شما