تاریخ انتشار :جمعه ۳۱ مرداد ۱۳۹۳ ساعت ۰۰:۳۱
آنچه می توان در زمینه دغدغه های جوانان گفت و بشتر مورد توجه است مساله اشتغال است. همان طوری که می دانیم اشتغال در ادارات و نهادها دولتی امکان پذیر نیست...
دغدغه جوانان و راهکارهای ارتقاء آموزش
دغدغه جوانان و راهکارهای ارتقاء آموزش
به گزارش سرویس اجتماعی عصرهامون،قبل از اینکه دغدغه های جوانان را بررسی کنیم ارتقاء در آموزش را در یک مثلث از خانواده – نظام تعلیم وتربیت و فرد مورد بررسی و برای اینکه بتوانیم وضعیت آموزش را ارتقاء دهیم ودر واقع بتوانیم به آن هدف اصلی که شهروندان خوبی تربیت و تحویل جامعه نماییم باید موضوع را بصورت ریشه ای تحلیل نماییم.
۱-خانواده = اهمیت وتوجه ویژه والدین نسبت به آموزش فرزندان ومقید بودن به اعتقادات دینی نقش بسزایی دارد. خانواده با نظارت مستمر بر وضعیت درسی وتربیتی ،ارتباط موثر با مربیان ،فراهم آوردن امکانات ونیازهای ضروری وتغذیه، مقدمات رشد و ارتقاء را برای فرزندان خویش فراهم نمایند.
همچنین فرزندان خویش را در مرحله نوجوانی وجوانی که مرحله بحران نامیده می شود و ممکن است دچار آسیب های مختلفی به علت ارتباط با دوستان ناباب ومحیط نامناسب ویکسری نا هنجاریها باشند، تحت کنترل خود قرار دهند. زیرا تساهل دراین زمینه ممکن است آسیب ها ومشکلاتی را ایجاد نماید که جبران آن سخت وگاه غیر ممکن باشد. والدین باید خود مقدم در امر اجرا و رعایت قوانین ومقررات وانجام فرایض دینی باشند تا ما شاهد نظم، انضباط اجتماعی و رعایت قوانین ومقررات شهروندی باشیم .آنچه هویداست در منطقه ما به علت کم توجهی والدین، شاهد بعضی از معضلات هستیم که نیاز است این امر در محافل عمومی، تریبونهای مساجد و رسانه ها بعنوان یک هشدار به اطلاع والدین رسانده شود.
۲-نظام تعلیم وتربیت= ضمن اینکه بعضی از مدیران و مربیان مدارس واقعا دلسوزانه کار وفعالیت دارند یکسری نقایص از قبیل عدم وجود مدیریت ایده آل، کمبود امکانات آموزشی در بعضی از مدارس وعدم کارایی، تخصص ، تعهد، انگیزه و علاقه در بعضی از مدیران وجود داشته و فقط برای برخورداری از حق مدیریت (درحکم کارگزینی) و دریافت مزایای آن پیگیر ابلاغ مدیر آموزشگاه هستند که این امرباعث شده که رضایت عمومی از وضعیت و نتایج آموزش برقرار نباشد.
برای رفع این مشکل مدارس، خصوصا مدارس خاص بدون از هر گونه تبعیض از افراد متخصص، لایق، شایسته وکارآمد استفاده گردد که به فرموده مقام معظم رهبری مدیر جهادی که تمام وقت خود را صرف تعلیم و تربیت ، نسبت به ارتقا مدیریت مدارس همت گمارد.
بعد دیگر نظام تعلیم وتربیت کمبود نیروهای متخصص در مناطق محروم میباشد که متاسفانه بعلت عدم برنامه ریزی و اشکالات وارده به سیستم استخدامی باعث شد که نیروهای غیربومی به استخدام و ردیف استخدامی مناطق تکمیل گردید و این افراد پس از استخدام و خدمت چند سال حتی کمتر از تعهد خویش به هرنحوی از آنجا منتقل شدند و عملا انتقال این نیروهای متخصص از یکطرف موجب کمبود نیرو و افت آموزشی دردروس پایه و بعضی رشته ها در مناطق محروم و از طرفی تراکم بیش از حد نیرو در مرکز استان شدند که پیشنهاد می گردد در این زمینه با یک یرنامه اصولی و مدون به جذب نیروهای ماندگار با اولویت بومی و از سایر مناطق با اخذ تعهدات رسمی و استخدام رسمی مشروط بر خدمت حداقل۱۰ ساله نسبت به حل این معضل اقدام گردد.
۳-فرد= اگر نظام تعلیم وتربیت در حد عالی باشد یعنی داشتن مدیران خوب نیروهای متخصص ومجرب و تلاشگر و والدین پیگیر امورات فرزندان باشند اما خود فرد انگیزه جهت فراگیری علم را نداشته باشد این امکان وجود ندارد که بتوانیم در امر تعلیم وتربیت موفق باشیم.
ما زمانی می توانیم در تعلیم وتربیت موفق باشیم و حرفی برای گفتن داشته باشیم که فرد ، خانواده ونظام تعلیم و تربیت در کنار هم و مانند زنجیر بهم متصل ومرتبط باشند تا بتوانیم آنچه که مراد ما یعنی تربیت شهروند خوب و تحویل به جامعه است دست یابیم.
آنچه می توان در زمینه دغدغه های جوانان گفت و بشتر مورد توجه است مساله اشتغال است. همان طوری که می دانیم اشتغال در ادارات و نهادها دولتی امکان پذیر نیست . باید زیر ساختهای لازم توسط والدین نظام تعلیم وتربیت وخود جوانان فراهم گردد که بتوانیم بجای اشتغال در ادارات وسازمانهای دولتی که آنهم برای همه امری غیر ممکن است ، اشتغالی مفید، مولد و خداپسندانه ایجاد و از الگوهای برتر داخل وخارج کشور به بهترین نحواستفاده نماییم.

——————————-
نویسنده: داود براهوئی – فرهنگی و استاد دانشگاه https://www.asrehamoon.ir/vdcfevdt.w6dcxagiiw.html
نام شما
آدرس ايميل شما