انتخابات و سیستان و بلوچستان در چهار سکانس

سکانس اول

سیستان و بلوچستان: پهناورترین استان کشور و دارای مرزهای وسیع خاکی با کشورهای افغانستان و پاکستان و مرزهای دریایی با کشورهای عربی، با مردمانی متعد، ساده زیست و صادق، مردمانی که صداقت در کردار و گفتارشان هویداست؛ از سیاست بازی و مناقشه بدورند و گمان می برند هر کس در جمعی چند صد نفره ادعایی کردو شعاری داد محال است پای آن نایستد.این مردمان بیش از ۵۰۰۰ سال است که با کشاورزی و خاک خو گرفته اند، همنشین خاک، خود، خاکی ست انسان خاکی فروتن و بی الایش و ساده و صادق است.کذب نمی گوید و انتظار شنیدن کذب را هم ندارد؛ با احساس است اما با احساسات کسی بازی نمی کند. دلخوش به وعده های مسئولان است اما دل به کسی جز خدا نمی سپارد. در تمام سالهای پس از انقلاب در سختی ها و فراوانی ها جز شکر و الحمدالله برزبان نرانده و هیچ گاه گلایه شکایتی نداشته است اما نسل جدید این قوم به مدد دنیای ارتباطات و اطلاعات و فرصت های تحصیلی و دانشگاهی اندکی پیش از پدران خود به موضوعات کشوری و بین المللی رغبت نشان می دهد. لیکن درگرما گرم بازار سیاسی و فضای انتخاباتی احتمال این می رود که نا پختگی و بی تجربه بودنشان اینان را به انتخابی عجولانه ترغیب نماید.

سکانس دوم:انتخابات: بزرگترین حماسه سیاسی مردم پس از پیروزی انقلاب اسلامی، و دارای اثرکردی به وسعت شرق تا غرب، حماسه ای که جهانیان چشم به نتیجه آن دارند. چرا که ایران صحنه گردانی با اهمیت در صحنه جهانی است. انتخابات ریاست جمهوری برای ۴ یا ۸ سال فرد دوم یک قدرت بین المللی را تعیین می کند و طبیعی ست که از حساس ترین گذرگاه های تاریخ انقلاب و جهان باشد؛ تجربه هایی که در دوره های پیش از این داشته ایم اثبات این ادعاست که با تغییر افراد، نظام سیاسی کشور نیز در سطوح پایینی و متوسط دگرگون می شود، بدین معنا که هرگاه در ایران رئیس جمهوری پای در میدان نهاده است، تلاش نموده ساختارهای کشور را در تمامی جهات طبق رای خود بازسازی می کند این یکی از مهمترین دلایلی است که جهان غرب هر ۴ سال یا ۸ سال یکبار برنامه هایش را در مواجه با ایران بازسازی می کند، غربیان پی برده اند، ساختار بروکراتیک ایران پتانسیل حرکت در جهات متنوعی را دارد و یکی از با اهمیت ترین اهرم های تعییر جهات روءسای دولت هستند، در واقع کسی که به صندلی ریاست دولت تکیه می زند این اختیار را دارد که تحت لوای اصول و مبانی اسلام و انقلاب در صحنه های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی جهان ایفای نقش تاثیر گذار داشته باشد؛ از این رو بدون تردید دست یافتن به این صندلی آرزوی هر سیاستمداری است.

سکانس سوم:

نامزد های انتخاباتی : مردمانی از جنس سیاست تجربه اصول طلبی اصلاح طلبی محافظ کاری تند روی مسلمان و ایرانی مردمانی که کودکی را در خانواده های فقیر یا ثروتمند مذهبی یا روشنفکر گذرانده اند، جوانی و میانسالی را درگیر با شاه واستبداد سر کرده اند و پختگی را در مدیریت انقلاب؛ آنان هر چه دارند از مردم است و هرچه می کنند برای مردم است هرکدام ایده نظر برنامه و استراتژی مختصی به خود را دارد و گمان می برد طرح او بی نقص ترین طرح در کل هستی است البته این دلسوزان متدین و کاردان گاهی فراموش می کنند مردم تنها ابزار هایی برای رسیدن آنان به اهدافشان نیستند و جز در کوران مسائل انتخاباتی نیازها درددل هایی دارند تا در سایر روزهای سال گوشزد کنند

سکانس چهارم: نامزد ها در صف بلیت برای سفر به استان؛ هر چند روز یکبار یک نامزد احتمالی انتخابات ریاست جمهوری در استان و بالاخص زاهدان حضور می یابد، به سخنرانی می پردازد و وعده های می دهد و البته متقابلا وعده هایی از مسئولین ستاد انتخاباتی اش می گیرد، و عده هایی چون رسیدگی به آب سیستان مسئله لوله کشی گاز در تمامی شهر های استان ، سرو سامان دادن به مرزها و بازارچه های مرزی و مواردی از این قبیل ؛ براستی چند در صد از این شعارها و وعده ها در آینده عملی خواهد شد؟ حقیقتا نامزدها برای یک یک این وعده ها برنامه ای جامع و راهبردی دارند یا تنها گزینه است برای تمرکز آراء آنچه بیش از همه توجه ام را به خود جلب کرد، اتفاق نظر همه نامزدها در این موضوع است که سیستان و بلوچستان تفاوت شگرفی با سایر استان ها دارد تفاوت هایی در ظرفیت تولید سازی، استعدادهای کشاورزی وقابلیت های مرزی؛ به نظر می رسد هر شهری و هر استانی در این کشور قابلیت و ظرفیت های مختص به خود را دارد و نامزدها سعی می کنند در هر استان با تکیه بر این قابلیت ها آن استان را مجزا از سایر بخش های کشور بداند؛ لیکن کل بدون اجزایش کل و کامل نیست، حتی اگر یکی از اجزاء ناقص گردد کارکرد همه اجزای کل بهم می ریزد، کشور نیز یک کل واحد است، نمی توان با دست گذاشتن بر روی یک قابلیت سایر قابلیت ها را کمرنگ کرد؛ نمی توان به هر شهر و استانی سفر کرد و با تاکید بر قابلیت های آن استان آراء خود را در صندوق های رای تضمین کرد. کشور ایران یک کل یکپارچه است، هر چند از هر قوم و نژاد و زبانی در سرتاسر آن یافت می شوند اما همه مردم تحت سرپرستی اسلام، قرآن و رهبری عظیم الشان جهان تشیع هستند اگر چه ادیان و مذاهب صدرنگ و متفاوت در آن یافت می شود، لیکن همگان معتقد به قانون اساسی هستند و به آن عمل می کنند.
حسین.ب
انتهای پیام/5696

https://www.asrehamoon.ir/vdca1.ni449nokk5.html