بارها بر در ودیوار شهر این جمله امام خمینی را دیده یا از زبان بزرگان شنیده ایم که معلمی شغل انبیا است اما متاسفانه در بسیار موارد از این جمله ثواب استفاده ناثواب شده است برهیچکس جایگاه وارزش معنوی مقام معلم پوشیده نیست اما این دلیل برکتمان دغدغه ونیازهای مالی آن نمی شود.
تاریخ انتشار :سه شنبه ۲ تير ۱۳۹۴ ساعت ۱۳:۴۳
با توجه به میزن پایین پرداختها در وزارت آموزش وپرورش نسبت به سایر ارگانها و در نظر گرفتن اینکه به طور معمول حقوق و دستمزد همواره کمتر از نصف تورم سالانه رشد داشته است، همیشه معلمان در تامین درامد کافی برای حداقل زندگی ناتوان بوده اند که این موضوع زمینه ساز سوق معلمان به سمت شغل دوم بوده است.
امروزه با نگاهی گذرا به جامعه معلمین می توان دریافت بیش از ۹۰% معلمان جهت تامین مخارج زندگی از شغلهای دوم و سوم استفاده می کنند که این موضوع از دو منظر قابل بررسی است:
نخست آنکه به دلیل افزایش قدرت مالی این گروه از معلمان حداقل جایگاه خود را در خانواده حفظ کرده وامکان حضور در مجامع اجتماعی را پیدا می کنند اما در نگاه دیگر پدیده شغل دوم برای جامعه عواقب واثرات جبران ناپذیری دارد.
همانگونه که در قانون استخدام کشوری بیان شده بود معلمان برسایر کارکنان دولتی از جهت رتبه استخدامی وزمان ترفیع برتری دارند اما متاسفانه باتصویب قوانین جدید دراین بینش خلل وارد شده و دیدگاهی که هدف آن فراهم آوردن تامین مالی برای معلم وایجاد آرامش خاطر به منظور زمینه سازی رشد و تعالی علمی آن را فراهم می سازد به فراموشی سپرده شد وشرایط به گونه است که میانگین دستمزد یک معلم از حداقل دستمزد قانون کار نیز کمتر است.
در این شرایط معلمی که وظیفه آن آموزش وتعلیم دانش آموزان می باشد در ساعات استراحت ناگزیر از شغل دوم بوده که گاه خستگی آن به کلاس های درس کشیده می شود .در این شرایط است که بجای پویایی و رشد در سیستم آموزشی با نظامی ساکن کم اثر وبی رمق مواجه هستیم که با تمامی تغییرات درآن بازده مناسب ودر خور توجهی را حاصل نمی کند.
ابراهیم زاده
انتهای پیام/4382 https://www.asrehamoon.ir/vdceon8p.jh8opi9bbj.html
asrehamoon.ir/vdceon8p.jh8opi9bbj.html
