رویایی که بعد از 14 سال محقق شد

به گزارش عصرهامون، طی روزهای اخیر گزارشی بر روی این پایگاه خبری با عنوان "قطع دوپا آرزوی دختر 14 ساله زابلی/ لیلاها چشم انتظار یاری خیرین هستند" منتشر و در آن عنوان شدکه لیلا سارانی در آرزوی قطع دوپا به سر می برد و چشم انتظار یاری خیرین است.

مادر این کودک در گفت وگو با خبرنگار ما با بیان اینکه برای کودکانی که در این منطقه با فقر و بیماری به دنیا می آیند زندگی تنها در حسرت خلاصه می شود، گفت: پدر لیلا پس از تولد دخترمان با زن دیگری ازدواج و ما را ترک کرد تا بار مسئولیت بزرگ کردن فرزندم را به تنهایی به دوش بکشم، در تمام این مدت حتی یک لحظه از سختی زندگی و مشکلات ناشی از بیماری دخترم گلایه نکرده و نخواهم کرد و تنها آرزویم سلامتی لیلا است.
 

 

وی با بیان اینکه تنها منبع درآمد زندگی آنها دریافت یارانه یک نفره است، افزود: اینجا بسیاری از مردم به دلیل مشکلات فرهنگی و عدم توجه والدینشان از داشتن شناسنامه محروم هستند من نیز همچون بسیاری دیگر از ساکنین این دیار، اوراق هویتی ندارم و تنها لیلا و خواهرم شناسنامه دارند و یارانه نقدی دریافت و زندگی ما نیز با همین یارانه اداره می شود.

این بانوی سیستانی بیان کرد: برای قطع پای دخترم به هرجا توانستم مراجعه و حتی التماس کردم، تا اینکه چندی پیش با کمک "رامین ریگی" یکی ازمعلمان دلسوز سیستانی برای قطع پاهای لیلا به دکتر مراجعه کردیم اما در زابل این کار انجام نشد تا همچنان شاهد رنج کشیدن فرزندم و قطره قطره آب شدنش باشم.
 

بنابراین گزارش روز گذشته در پی تماسی که خبرنگار ما با این معلم دلسوز داشت، وی از بستری شدن لیلا در یکی از بیمارستان های تهران خبر داد و گفت: لیلا سارانی از بدو تولد با بیماری عجیبی دست و پنجه نرم می‌کرد ، او از همان ابتدا فلج به دنیا آمد و تا ۱۴ سالگی بر روی زمین می خزید.

وی بیان کرد: درد و سیاهی پاهای لیلا آنقدر این روزها به وی فشار وارد کرده بود که آرزوی لیلا قطع هر دو پایش بود؛ لیلا قربانی فقر و بی توجهی مسئولین شد و از آنجایی که درد بزرگی را تحمل می کرد و پاهایش روز به روز سیاه تر از دفعه قبل می شد خوشبختانه پاهای فلج وی قطع تا کمی از دردهایش کم شود.

ریگی تصریح کرد: امید است مسئولینی که در راس بهداشت و درمان قرار دارند اینگونه بیماران را شناسایی و برای درمان آنها اقدام کنند تا شاهد قطع پای لیلاهای دیگر نباشیم.

انتهای پیام/