سهم اندک پهناورترین استان کشور از بودجه صنایع دستی/ خسارت‌ کرونا به کسب و کار هنرمندان چگونه جبران می‌شود؟

به گزارش عصرهامون، سیستان و بلوچستان از شمال تا جنوب دارای صنایع دستی متنوعی است، دست ساخته هایی که به پیشینه و قدمت پنج هزار ساله این استان بازمی گردد.

این هنرهای بومی اصالت و توامندی مردمان جنوب شرق کشور را نشان می دهد، ساکنانی که میراث دار اولین ها، همچون اولین چشم مصنوعی، اولین جراحی مغز، اولین خط کش و ... در جهان بودند، آن ها که تمدن و دانش خود را به رخ جهانیان کشیدند و بدون شک صنایع دستی شان هم می تواند در زمره بهترین ها در ایران و جهان قرار گیرد.

مردمان این دیار با خامه دوزی و سیاه دوزی سیستان، خلک و توتن بافی حاشیه تالاب هامون، سوزن دوزی و بلوچی دوزی بلوچستان و سفال کلپورگان شناخته می شوند، هنرهایی که سبب شده است برخی از شهرها و روستاهای این استان در فهرست آثار جهانی و ملی قرار گیرد.

اگرچه سیستان و بلوچستان دارای پتانسیل ویژه ای در زمینه دست ساخته های بشری است، اما آن طور که باید این هنرهای بومی مورد لطف قرار نگرفتند.

 به طوری که اعتبارات و بودجه های لازم برای جهش تولید و حمایت از صنایع دستی، پرورش صنعتگران ماهر و تبلیغ و فروش این ساخته ها تخصیص نمی یابد و همین امر سبب می شود ساکنان سرزمین صد گنج نتوانند به درستی از هنر خود در توسعه فرهنگ و بهبود معیشت استفاده کنند.

هنرهای بومی بی نظیر سیستان و بلوچستان نیازمند حمایت بیشتر مسئولان استان و کشور است، زیرا این استان عنوان اولین روستای جهانی صنایع دستی را یدک می کشد و بدون شک نیازمند اعتبارات در خور این عنوان است.

در این میان اگرچه صنعتگران سیستان و بلوچستان راه طولانی معرفی و فروش محصولات خود را آغاز کرده بودند، اما کرونا ضربه های سهمگینی بر پیکره صنایع دستی استان وارد کرد و بسیاری از راه های فروش از جمله نمایشگاه ها، بازارچه ها و فروش حضوری را بست.

بدون شک، با شیوع کرونا پیکر نحیف صنایع دستی استان نیازمند حمایت بیشتری است و باید برای حمایت از صنعتگران استانی اعتبارات بیشتری هزینه شود تا معرفی و بازاریابی برای آن ها در سایه کووید 19 امکان پذیر شود.

ضربه های سهمگین کرونا به کسب و کار صنعتگران صنایع دستی

سمیه ایرندگانی مالک یک شرکت سوزن دوزی در ایرانشهر است در این خصوص به خبرنگار ما گفت: پیش از شیوع کرونا و با حضور مسافران و گردشگران امکان فروش محصولات و معرفی فرهنگ بومی منطقه برایمان وجود داشت، اما با شیوع این بیماری تعداد مسافران و گردشگران به ایرانشهر و به تبع آن مشتریان حضوری ما کاهش یافت.

وی بیان کرد: اگرچه برای فروش محصولات از طریق فضای مجازی اقدام کردیم، اما به عنوان یک تولیدکننده فروش حضوری را بیشتر ترجیح می دهم زیرا دردسرهای فروش مجازی را ندارد.

به گفته این صنعتگر، زی آستین، سکه دوزی، کراوات در عکس با نمونه واقعی زمین تا آسمان تفاوت دارد، به علاوه بسته بندی و پست آن به شهرستان ها زمانبر است، در این میان به دلیل تفاوت عکس با نمونه اصلی ممکن است نارضایتی مشتری را در پی داشته باشد و سبب مرجوع کردن کالا شود.

 

بازارچه های دائمی بستر فروش صنایع دستی و حمایت از صنعتگران

وی گفت: بازارچه های عرضه صنایع دستی فرصت بسیار خوبی برای صنعتگران است تا بتوانند تولیدات خود را در آنجا به فروش برسانند.

وی ادامه داد: با توجه به این که ساکنان استان های دیگر با محصولات صنایع دستی سیستان وبلوچستان آشنایی چندانی ندارند بهتر است بازارچه های دائمی در پایتخت یا دیگر شهرستان های کشور با اولویت آثار سیستان و بلوچستان دایر شود.

به گفته این تولیدکننده، وجود بازارچه های صنایع دستی در شهرهای استان هم خوب است، زیرا گردشگران و مسافران ورودی به سیستان و بلوچستان از آن ها بازدید و خرید می کنند.

وی اظهار کرد: بازارچه های دائم صنایع دستی در فروش آثار صنعتگران منطقه بسیار مفید است و می تواند محلی برای درآمد این هنرمندان باشد.

این صنعتگر تصریح کرد: حمایت های مسئولان می تواند در بازاریابی و افزایش بستر برای فروش محصولات باشد، پیش از شیوع کرونا صنعتگران استان تا حدودی توانستند از فرصت های ایجاد شده در نمایشگاه های داخل استان و کشور استفاده کنند و صنایع دستی خود را به فروش برسانند که با شیوع کرونا این امکان از بین رفت.
 

 

فرهنگی که به واسطه صنایع دستی معرفی می شود

بلال دادگر، صاحب شرکت صنایع دستی و گردشگری در چابهار در این خصوص به خبرنگار ما گفت: با شیوع کرونا همه کسب و کارها دچار رکود و تعطیلی شدند.

وی ادامه داد: کسب و کار ما هم رو به منفی رفته است و کاری انجام نمی شود، 80 درصد سکه دوزی و سوزن دوزی نیاز به دورهمی و تجمع دارد و به دلیل حفظ سلامت افراد بسیاری از صنعتگران در این دورهمی ها شرکت نمی کنند.

این صنعتگر که 15 تا 20 نیروی کار در مجموعه خویش دارد اضافه کرد: بر این اساس آینده بدی را برای کسب و کارم پیش بینی می کنم و نمی دانم شرایط به سمت بهبودی پیش می رود یا نه.

صاحب شرکت صنایع دستی و گردشگری در چابهار اظهار کرد: در شرایط کنونی باید حمایت های بیشتری از صنعتگران و تولیدات آن ها شود، زیرا علاوه بر اینکه عامل درآمدزایی است می تواند فرهنگ سیستان و بلوچستان را به دیگر مردم کشور معرفی کند.

دادگر تصریح کرد: در ماه های اخیر و با شیوع کرونا بازار فروش محصولات بی رونق شده که به ضرر مردم است و اگرچه برای فروش به فضای مجازی روی آوردیم اما آن چنان که باید در این عرصه موفق نبودیم.
 

سهم اندک صنایع دستی پهناورترین استان کشور از بودجه

بهروز عیسی زهی، معاون صنایع دستی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری سیستان و بلوچستان در این خصوص به خبرنگار ما گفت: در زمینه آموزش، بازرگانی وحمایت از تولید بودجه صنایع دستی بسیار اندک است و علاوه بر آن از لحاظ نیروی انسانی در معاونت صنایع دستی بسیار ضعیف هستیم.

وی ادامه داد: در کل شهرستان های سیستان و بلوچستان که بیش از 20 شهرستان را شامل می شود نیروی متخصص صنایع دستی نداریم زیرا نمی توانیم جذب نیرو داشته باشیم و این یکی از مشکلات بزرگ ماست.

این مقام مسئول تصریح کرد: امیدواریم در سال های آینده برای این موضوع چاره اندیشی شود و بتوانیم حداقل نیروی متخصص صنایع دستی با توجه به ظرفیت و پتانسیل خوب استان داشته باشیم و تا حدی مشکلمان در این زمینه حل شود.

معاون صنایع دستی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری سیستان و بلوچستان خاطرنشان کرد: بودجه ملی و استانی سال 98 برای صنایع دستی سیستان و بلوچستان در مجموع 2 میلیارد و 70 میلیون تومان را شامل می شد که 40 میلیون تومان نقدی و 680 میلیون تومان بودجه ملی در قالب اسناد خزانه و سهم ما از بودجه استانی تقریبا یک میلیارد و 350 میلیون تومان بود.

عیسی زهی ادامه داد: بخشی از این بودجه ها مربوط به آموزش، تجهیزات و مواد اولیه بوده و چون در قالب اسناد خزانه است تقریبا 80 درصد آن جذب شده و 20 درصد باقیمانده را نتوانستیم جذب کنیم.

ثبت ملی و جهانی 4 شهر و روستا در سیستان و بلوچستان به واسطه صنایع دستی

این مقام مسئول افزود: روستای کلپورگان به واسطه صنایع دستی ثبت جهانی و روستای تنگه سرحه و شهرهای ایرانشهر و ادیمی نیز به همین دلیل ثبت ملی شده اند.

وی ادامه داد: از سال 96 برنامه ای در معاونت صنایع دستی سازمان وقت با عنوان ثبت شهرها و روستاهایی که در یکی از رشته های شاخص بومی استان سرآمد باشند، آغاز شد و این مناطق از جهت تعداد صنعتگران، میزان تولید و کیفیت محصول و سابقه تولید مورد بررسی قرار گرفتند.

معاون صنایع دستی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری سیستان و بلوچستان اظهار کرد: سال 96 کلپورگان به عنوان اولین روستای جهانی در حوزه آسیا و اقیانوسیه در فهرست یونسکو ثبت شد.

عیسی زهی گفت: سال 97 ایرانشهر در حوزه سوزن دوزی و سال 98 هم روستای تنگه سرحه در زمینه حصیربافی ثبت ملی شد، امسال هم از پرونده شهر ادیمی به عنوان شهر ملی خامه دوزی دفاع کردیم و با توجه به اینکه پرونده خوب و کاملی ارائه شد امیدواریم به زودی موافقت با ثبت ملی آن اعلام شود.

وی افزود: بنا داریم سال های آینده مناطق دیگری از استان را که قابلیت دارند به عنوان شهر یا روستای ملی پیشنهاد دهیم و از پرونده آن ها دفاع کنیم و در گام های بعدی اگر شرایط لازم را داشته باشند برای ثبت جهانی هم اقدام کنیم.
 

ضرورت افزایش اعتبار برای رونق صنایع دستی و اقتصاد مقاومتی

معاون صنایع دستی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری سیستان و بلوچستان تصریح کرد: با تحریم های بسیار شدیدی مواجه هستیم که سبب شده بسیاری از کسب و کارها از رونق بیفتند و کرونا هم مزید بر علت شده است.

عیسی زهی اظهار کرد: اقتصاد مقاومتی و افزایش صنایع دستی می تواند تا جایی که امکان داشته باشد برای برون رفت از وضعیت فعلی مفید باشد، برای رونق صنایع دستی و افزایش اقتصاد مقاومتی اقداماتی انجام شده است از جمله خانه خلاق صنایع دستی که با همکاری پارک علم و فناوری راه اندازی کردیم.

وی تصریح کرد: بازارچه هایی هم در دستور کار است که اگر اعتبارات لازم برسد می توانیم آن ها را آماده کنیم و به بهره برداری برسانیم.
 
انتهای پیام/