تاریخ انتشار :شنبه ۲ خرداد ۱۳۹۴ ساعت ۰۹:۱۵
پانزدهم بهمن سال 1385 روز بسیار غم باری بود برای همه ی کسانی که سادات بیگم داوودی را می شناختند. او پس از بازگشت از همایش بسیج در دفتر کارش بر اثر عارضه قلبی ناباورانه تمامی دوستان و همکارانش را تنها گذاشت و به دیار باقی شتافت.
اولین بانوی نمونه ی پاسدار که بسیج خواهران سیستان را پی ریزی کرد
اولین بانوی نمونه ی پاسدار که بسیج خواهران سیستان را پی ریزی کرد
به گزارش سرویس اجتماعی عصرهامون به نقل از خط اول ،سادات بیگم داوودی در بیستم شهریور سال ۱۳۴۵ در خانواده ای مذهبی دیده به جهان گشود. پدرش از کشاورزان و دامداران سیستان بود ، مادرش زنی با ایمان که فرزندانش را با زیارت عاشورا و روضه ی امام حسین(ع) بزرگ کرده بود.
دوران کودکیش همانند کودکان دیگر گذشت،تحصیلات ابتدائی را با موفقیت به پایان برد و دوره ی راهنمایی همزمان با ایام انقلاب و امام(ره) بود که به همراه خانواده در راهپیمایی ها حضور فعال داشت،خانم داوودی با دوستان همکلاسی اش مثل خانم ناهید پروین، خانم جمیله شهریاری و خانم سیما ستوده همیشه در راهپیمایی ها و توزیع اعلامیه های امام(ره) در مدرسه ی هفده شهریور فعالیت می کردند.
با پیروزی انقلاب یکی از فعالان انجمن اسلامی مدارس بود و تابستان ها در برپایی کلاسهای قرآن در مساجد شرکت فعال داشت.
در سال ۱۳۵۹ سیده بیگم داوودی به همراه توران بندانی و قمر پودینه به عنوان عضو افتخاری در سپاه مشغول به کار می شوند و اولین خواهران بسیجی بودند که پا به پای مردان،در تمام عرصه های سپاه از تعاون شهدا گرفته تا واحد تبلیغات، انتشارات و ستاد پشتیبانی همکاری تنگاتنگ داشته اند.
آن روزها جنگ بود و مردان به جبهه ها می رفتند و خانواده ها تنها بودند و کسانی را نیاز داشتند تا از آنها دلجویی کنند در سل۱۳۶۰ موفق به دیدار امام شد و از همانجا با آرمانهای امام خمینی(قدس سره) پیوندی ناگسستنی بست.
این سه خواهر فداکار و ایثارگر از صبح زود کارشان را آغاز می کردند و تا پاسی از شب به دیدار خانواده های شهدا و رزمندگان و حل مشکلات و نیاز های این خانواده ها می پرداختند با خودشان نذر می کردند که تعداد زیادی از نامه های رزمنده ها را هر روز به دست خانواده هایش برسانند آن روزها امکانات کمی بود و این خواهران هیچ وسیله ی نقلیه ای در اختیارشان نبود تا بتوانند از آن برای برنامه هایشان استفاده کنند خواهر داوودی به همراه دوستانش(قمر و توران) پای پیاده مسافت ها را طی می کردند و نامه ها را بدست خوانوده هایشان می رسانند.
در سال ۱۳۶۲ تغییر عضویت داد و به عنوان پاسدار خدمتش را ادامه داد او عاشق کارش بود و به آن عشق می ورزید.
روزگار به سختی اما با امید به خدا می گذشت تا اینکه با قبول قطعنامه جنگ تمام شد با بازگشت همسرش به کانون خانواده دوباره شور و نشاط در زندگی پیدا شد بعد از آن صاحب سه فرزند دختر به نام های محبوبه ،فاطمه، و زهرا شد.
خانم داوودی از اولین کسانی بود که بسیج خواهران سیستان را پی ریزی کرد در سال ۱۳۷۱ بسیج خواهران زابل را افتتاح کرد و به عنوان مسئول بسیج خواهران زابل انجام وظیفه می کرد سال ۷۹ به عنون مسئول بسیج خواهران استان منسوب شد و با روحیه خستگی ناپذیر فعالیت هایش را همچنان ادامه داد.
با توجه به اینکه مسئولیت زندگی و فرزندان را داشت اما هیچگاه باعث کوتاهی در کارهای بسیج اش نشد گویی به الهام شده بود که رفتنی است طوری که یک هفته قبل آماده ی رفتن شده بود حتی کفن و ملزومات تدفینش را تهیه کرده بود .
خواهر داوودی اسوه ی از ایثار و فداکاری بود که تمام زندگی اش را وقف سپاه و بسیج کرد.
انتهای پیام/4382

https://www.asrehamoon.ir/vdcb58b0.rhbwspiuur.html
نام شما
آدرس ايميل شما