حضرت امام خمینی رحمه الله آزادی را بالاترین نعمتی می دانستند که از سوی خالق باری تعالی به بشریت عطا شده است. انسان را مختار و آزاد آفرید تا او را در بستر حیات و زندگی بیازماید. آزادی به عنوان ارمغانی بزرگ از سوی دین مبین اسلام به انسان های آزاداندیش پیش کش شده است.

به گزارش سرویس سیاسی عصرهامون به نقل از زاهدانه، در زمینه آزادى و نقش آن در ارتباط با اخلاق، مطالب زیادى در آثار امام خمینى وجود دارد. از منظر ایشان، اساساً با تحقق آزادى و به ویژه آزادى هاى سیاسى در جامعه و فقدان نظام سیاسى استبدادى، اخلاق معنا و مفهوم مى یابد. در گستره و سپهر آزادى است که مى توان دریافت که جامعه از اخلاق بهره اى برده و یا عناصر اخلاقى از آن جامعه رخت بربسته و مفاسد و رذائل سر برآورده است.
به یک معنا، آزادى به گونه اى آشکار کننده و کاشف زوایاى مفاسد پنهانى و ضد اخلاقى است که در درون جامعه وجود داشته است و به دلیل غیبت آزادى و گستردگى دامنه استبداد، خودش را نشان نمى داده و حتى گمان مى شده است که جامعه کاملاً اخلاقى است و مردم از فضائل اخلاقى برخوردار و بهره مندند، غافل از این که نظام استبدادى و ذهنیت استبداد زده موجود در جامعه که باز هم بازتولید شده ساختار استبدادى است اجازه بروز و ظهور شخصیت واقعى جامعه را نمى داده است و هر چه بوده، تملق، دورویى، ریا، چاپلوسى، دروغ، تهمت و کج روى، و در یک کلام، سیطره رذائل و مفاسد اخلاقى بوده است و نه اخلاق و فضائل و ارزش هاى اخلاقى.
در چنین وضعیتى و در صورت تحقق آزادى، کارى که آزادى انجام مى دهد، صرفاً آشکار ساختن این گونه مفاسد و رذائل اخلاقى است و حداقل اینکه، جامعه و حاکمان را متوجه ساخته و احتمالاً به چاره جویى وادار مى سازد. آزادى در این صورت به مثابه روش و نورافکنى است که با ابزارى شدن خود و روشنایى بخشیدن به تاریک ترین لایه هاى اجتماع، مى تواند همه ابعاد و زوایاى جامعه را به ما نشان دهد و واقعیات موجود را بازتاب دهد.
آزادى، شرایط و زمینه پرورش اخلاق را در جامعه فراهم مى آورد و اساساً پختگى فضایل اخلاقى و تحقق جامعه اخلاقى در گرو تجربه اندوختن آزادانه است. از این رو، آزادى نقشى با اهمیت در پیشرفت مادى و تعالى معنوى جامعه انسانى دارد و مهم ترین مصادیق آزادى در دنیاى کنونى، آزادى هاى سیاسى، همانند آزادى بیان، احزاب، اجتماعات، عقیده و تفکر و امثال اینها است، که در قانون اساسى جمهورى اسلامى ایران نیز پذیرفته شده است. امام خمینى نقطه مقابل سعادت بشر را که سقوط و انحطاط است، نتیجه سلب آزادى از انسان و تسلیم شدن او در برابر سایر انسان ها مى داند.
تأمین آزادی در حوزه زندگانی اجتماعی و سیاسی و همچنین حفظ آزادی در حریم خصوصی زندگی، یکی از بزرگ ترین آرزوها وآرمان های انسانی تلقی می شود و تحقق این امر، در گرو ضمانت های کارآمد و نهادینه شده ای است که توانایی حفظ و تأمین آزادی را به صورتی کامل و همه جانبه داشته باشند.
انتهای پیام/4382