تاریخ انتشار :سه شنبه ۲۸ مهر ۱۳۹۴ ساعت ۱۱:۰۹
گزارشی از عدم توجه به سوابق مدیریتی مسئولین در شهرستان چابهار:

تخصص، تعهد و یا بومی بودن کدامیک؟/ از مدیریت اتوبوسی احمدی نژاد تا قطار انتصابات روحانی

روند انتصابات در شهرستان چابهار حاکی از عدم توجه دولت به سوابق مدیریتی، تخصص و تعهد افراد است.
تخصص، تعهد و یا بومی بودن کدامیک؟/ از مدیریت اتوبوسی احمدی نژاد تا قطار انتصابات روحانی
تخصص، تعهد و یا بومی بودن کدامیک؟/ از مدیریت اتوبوسی احمدی نژاد تا قطار انتصابات روحانی
به گزارش سرویس اجتماعی عصرهامون به نقل از چهاربهاران، عزل و نصبهای بی شمار در دولت یازدهم در سطح کلان و شهرهای کوچک و بزرگ موجب شده تا دکتر روحانی قطار انتصابات خود را هر روز با سوار و پیاده کردن مسافران جدید کماکان به پیش براند.
انتصابات وجابجایی های متعدد در بین مسئولین و نیروهای اداری چابهار در دوسال اخیربیشترین دغدغه دولت در این منطقه بوده است.
استان سیستان وبلوچستان به عنوان پهناورترین استان کشور در دولت یازدهم تغییرات زیادی در این زمینه داشته است و ویژگی های قومیتهای و مذهبی موجب شده تا در خصوص انتصابات حساسیتهای موجود دوچندان شود.
علی اوسط هاشمی استانداراستان سیستان وبلوچستان در گفت و گو با یکی از رسانه ها گفت: هرگز در انتصاباتش تاثیری نداشته و تلاش کرده است تا براساس شایستگی افراد معتقد به تفکر دولت، افراد آنها را به کار گیرد؛ استاندار سیستان‌ وبلوچستان تاکید می‌کند سیاستش در انتصاب افراد، سیاست مرز‌بندی نیست و هرگز نگاه قومی و مذهبی نداشته است.
حال اگر نگاهی سطحی به روند انتصابات در استان وشهرستان چابهار بیندازیم پی می بریم استاندار وفرمانداران نه تنها نگاه قومی مذهبی برای انتصابات داشته اند بلکه باعث شده عزل ونصبهای در سطح های پائینتر و اعطای امتیازات و واگذاری پیمانکاران نیز فدای این نوع نگاه شود.
بومی و غیر بومی بودن، مسئله این است؟
تغییر وجابجایی در ادارات واژه ای است که چند صباحی است روند صعودی به خود گرفته وهر روز شاهد انتقال و رفتن مدیران غیر بومی هستیم که این تغییران نشان از برنامه ریزی غیر علمی دولت برای اجرای سیاستهای خود در این منطقه است.
نکته قابل تامل اینکه تا مدیر غیر بومی مسئولیتی را در شهر بدست می گیرد موجی از انتقادهای مغرضانه نصیبش می شود وبه محض تغییر و جابحایی به نفع مدیر بومی
آیا براستی پس از جایگزینی معلمان غیر بومی در منطقه بخصوص در منطقه دشتیاری چه اتفاقی در آن منطقه افتاد؟ آیا کیفیت آموزش افزایش یافت؟ آمارها خود بیانگر این حقیقت هستند.
تا این نگاه در دولت و مردم باشد انتظار هیچ تحولی در سطح شهرستان نخواهیم بود کما اینکه چندین پروژه پیمانکاری در منطقه نیز سرنوشتش با سپردن به پیمانکار بومی به بد ترین وجه ممکن اجرا شد.
به راستی بومی کیست؟
واژه بوم بهرای چه کسی استفاده می شود؟ بومی به چه کسی اطلاق می شود؟ به متولدان آن شهر،استان ویا کشور براستی کدامیک؟ اگر در شهرستان چابهار اتفاقی بیافتد مردم سایر نقاط میهن عزیزمان نظاره گر خواهند بود؟ آیا در جنگ تحمیلی فقط استانهای غربی کشور با دشمن جنگیدند؟یا باید از واژه عامیانه بومی عبور کنیم و برسیم به یک نظر واحد وآن دلسوز و تخصص بودن و شایستگی در انتصاب مدیران ملاک باشد؟
مسئولینی که جدای از بومی یا غیر بومی بودن، تخصص و تعهد چاشنی کارشان باشد و مردم ومشکلاتشان را درک کنند و مادامی که شایسته سالاری محور گزینش افراد باشد نوید جامعه ای پویا و سالم را خواهیم داشت.
بی‌شک‌ هیچ‌‌کس‌ از شایسته‌سالاری‌ و داشتن‌ توان‌ و مهارت‌ انجام‌ کارها، بدش‌ نمی‌آید؛ بلکه‌ برعکس‌ هر کس‌ به‌ نوعی‌ خودش‌ را برای‌ انجام‌ کاری‌ خاص‌ شایسته‌ می‌داند و حتی‌ ناشایسته‌ترین‌ افراد وقتی‌ به‌ مقامی‌ می‌رسند و یا به‌ پستی‌ منصوب‌ می‌شوند، خودشان‌ را لایق‌ و سزاوار آن‌ می‌دانند. بنابراین‌ از این‌ افراد نباید هیچ‌ انتظاری‌ داشت‌.‌
باید با برنامه‌ریزی‌ درست و صحیح، قوانینی را در جهت به‌کار گماردن افراد صالح و شایسته در سازمان‌های‌ دولتی‌ تصویب‌ و با انتصاب افراد و مدیران‌ نالایق‌ به ‌شدت‌ مخالفت‌ کرد؛ به‌ نوعی‌ که‌ این‌ برنامه‌ رفته‌رفته‌ به‌ یک‌ فرهنگ‌ در سازمان‌ها تبدیل‌ شود.
امیدواریم شاهد روزی‌ باشیم‌ که‌ مثلاً اگر به شخصی گفتند شما مدیرکل‌ فلان‌ قسمت‌ شدید، در صورت‌ نداشتن‌ تجربه‌، توان‌، مهارت‌، دانش‌ و به‌طور کلی‌ نداشتن‌ شایستگی‌، بگوید‌ بنده‌ معذورم‌ و نمی‌توانم‌ این‌ پست‌ را قبول‌ کنم‌.
انتهای پیام/4382 https://www.asrehamoon.ir/vdchqmnq.23n-xdftt2.html
نام شما
آدرس ايميل شما