تاریخ انتشار :شنبه ۲۸ آذر ۱۳۹۴ ساعت ۱۰:۴۶
سود کلان اقتصادی پروژه اقتصادی خط لوله صلح اما می توانست مرهمی کارساز بر جراحت های اقتصادی مردم ایران اسلامی در شرق و جنوب شرقی کشور باشد ولی با جایگزینی خط لوله تاپی همه چیز دگرگون شد.
خط لوله تاپی رسما جایگزین خط لوله صلح شد/  سرانجام درآمد دهها میلیارد دلاری خط لوله صلح برای شرق و جنوب شرق کشور چه شد؟
خط لوله تاپی رسما جایگزین خط لوله صلح شد/ سرانجام درآمد دهها میلیارد دلاری خط لوله صلح برای شرق و جنوب شرق کشور چه شد؟
به گزارش سرویس بین الملل عصرهامون، هند اکنون به عنوان یکی از بزرگترین اقتصاد های دنیا مطرح، و به گزارش داده های بانک جهانی در سال 2010 حتی هند چهارمین قدرت اقتصادی دنیاست. این کشور بعد از چین دارای بیشترین جمعیت انسانی در کره زمین نیز می باشد. هندوستان علاوه بر موارد فوق الذکر پس از چین با داشتن رشد اقتصادی سالانه 8 درصد دومین نرخ رشد اقتصادی در دنیا را نیز به خود اختصاص داده و بر اساس پیش بینی های مراجع بین المللی در سال2020 هندوستان به رتبه سوم اقتصاد بین الملل بدل خواهد شد. هندوستان با اینکه وسعت جغرافیایی قابل توجهی دارد اما به دلیل کمبود منابع انرژی همواره توسعه و رشد اقتصادی این کشور با تهدید تامین منابع انرژی رو به رو بوده و این تهدید مبنای گرایش این کشور برای تامین منابع انرژی به سایر ملل همسایه بوده است. هندوستان برای دستیابی به نفت و گاز منطقه آسیای میانه هیچ مرزی با کشورهای این حوزه ندارد و باید برای دستیابی به این حوزه از منابع انرژی با همسایگان خود از جمله پاکستان و افغانستان ارتباط برقرار کرده و با گسترش امنیت در این مناطق در حقیقت امنیت انرژی خود را تامین کند. وزیر انرژی هندوستان اعلام کرده است تا سال 2020 نیاز انرژی هندوستان 40 درصد افزایش پیدا خواهد کرد و هیچ چاره ای جز روی آوری به حوزه های انرژی خارجی برای این کشور وجود ندارد.

مذاکرات خط لوله صلح از چه زمانی کلید خورد؟

از سال 1990 میلادی پروژه خط لوله صلح وارد فاز مذاکره شد و اما پس از بیش از یک دهه و قریب به 12 سال قراردادش به امضاء رسید.این خط لوله که بیش از 2700 کیلومتر مربع طول جغرافیایی را در بر می گرفت قرار بود با احداث 1100 کیلومتر در ایران، 780 کیلومتر در پاکستان و 600 کیلومتر در هندوستان به پایان برسد. این پروژه همانطور که کاملا از ظاهر ماجرا پیداست به دلیل استراتژیک بودنش دارای ارز آوری بسیار بالایی بود، و از طرفی هم برای طرف ایرانی علاوه بر منافع اقتصادی، فرصت های بی شمار ژئوپلیتیکی فراهم می آورد و خصوصا در منطقه شرق و جنوب شرق کشور تحولات مرزی، امنیتی، اقتصادی قابل توجهی به همراه داشت. اما پس از آغاز عملیات اجرائی با چالش های بسیاری رو به رو شد و اکنون تقریبا به حالت تعلیق در آمده است.
تحریم های اقتصادی شورای امنیت تاثیراتی را بر این پروژه به همراه داشته، اما به عقیده برخی کارشناسان اقتصادی متوقف شدن عملیات اجرائی این پروژه عملا پس از روی کار آمدن دولت یازدهم آغاز شده و اکنون پس از دو سال و نیم همان وضع ادامه دارد. این دسته از کارشناسان اقتصادی بر این عقیده اند که عدم توجه لازم از سوی دولت به کشورهای منطقه و تجمیع انرژی وزارت خارجه در حوزه کشورهای اروپا و آمریکای شمالی عامل بسیار مهمی در تحلیل این ضرر هنگفت اقتصادی است. تمام هم و غم دولت را طی این دو سال در پرونده هسته ای و بازگشت سرمایه گذاری خارجی- اروپایی می توان خلاصه کرد و البته طبق شواهد عینی هیچ کدام از این اهتمام ها به نقطه مطلوب نرسید. این دو حوزه آنقدر انرژی وزارت خارجه را به خود مشغول داشت که سرانجام حوزه مسائل منطقه ای تقریبا به طور کامل از توجه دیپلمات های وزرات خارجه دور و مهجور ماند و پروژه خط لوله صلح به سرانجام خود نرسید.

خط لوله تاپی چگونه جایگزین خط لوله صلح شد؟

ارزآوری ده ها میلیارد دلاری این پروژه نه تنها به داخل کشور منتقل نشد بلکه امروز و با نقش آفرینی برخی قدرت ها از طرفی، و از سویی دیگر با غفلت غیرقابل اغماض تیم وزارت خارجه دولت یازدهم مسیر تامین انرژی هندوستان به سمت ترکمنستان منتقل و خط لوله تاپی جایگزین خط لوله صلح شد.
خط لوله تاپی نام پروژه ای است که جایگزین خط لوله صلح می شود و با شروع از ترکمنستان و عبور از افغانستان و پاکستان سرانجام به صنایع هندوستان سرازیز می شود. بر اساس گزارش رسانه های بین المللی این خط لوله قرار است با سرمایه گذاری قریب به 7 میلیارد دلاری به سرانجام برسد و سالانه 33 میلیارد متر مکعب گاز را از ترکمنستان به هنوستان منتقل کند در حالی که کل نیاز سالانه هندوستان 58 میلیارد متر مکعب می باشد و این میزان گاز انتقالی یعنی دو سوم نیاز سالانه هندوستان.
سود کلان اقتصادی این پروژه اما می توانست مرهمی کارساز بر جراحت های اقتصادی مردم ایران اسلامی در شرق و جنوب شرقی کشور باشد. این پروژه کلان در صورت اجرا به همراه خود هم اقتصاد را ترمیم و هم امنیت شرق و جنوب شرق ایران را تحکیم می بخشید. اما در سایه غفلت دستگاه دیپلماسی دولت تدبیر و امید چیزی که عاید مردمان این خطه شد هیچ کدام از این دستاوردهای مهم نبود و در حقیقت باز هم چرخ اقتصاد این منطقه نچرخید. https://www.asrehamoon.ir/vdcjahea.uqehozsffu.html
نام شما
آدرس ايميل شما