پیروزی انقلاب اسلامی سختی‌ها، مرارت‌ها و شکنجه‌های زیادی را به دنبال داشته است .
تاریخ انتشار :پنجشنبه ۲۲ بهمن ۱۳۹۴ ساعت ۱۱:۰۴
گزارشی از ناگفته های انقلاب در سیستان؛
بازخوانی روزهای بیزاری از جور و ستم که مشق انقلابیون بود / انقلابی که نفس استکبار جهانی را به شماره انداخت
پیروزی انقلاب اسلامی سختی‌ها، مرارت‌ها و شکنجه‌های زیادی را به دنبال داشته است و مبارزان آن اعم از زن و مرد، پیر و جوان شب‌ها و روزهای سختی را برای رسیدن به پیروزی پشت سر نهاده‌اند و امروز این انقلاب نفسٍِِِِ استکبار جهانی را به شماره انداخته و او را به زانو درآورده است
نسل امروزی که فقط خاطرات آن روزهای سرد و سخت را می‌شنود یا می‌خواند شاید به دشواری بتواند آن همه مشقت هایی که برای به ثمرنشستن انقلاب کشیده شده را درک کند. ولی دراین میان رسالت عظیمی برای بیان واقعیت‌های آن روزها بر دوش رسانه‌های مکتوب، دیداری و شنیداری است و علاوه برآن رسالتی بزرگ تر بر دوش جوانان برای پاسداشت آن همه ارزش‌های که به سختی به دست آمده است، می‌باشد.
چهره شهرها و روستاهای سیستان هر ساله در دهه فجر با برگزاری مراسم های مختلف رنگ و بوی انقلاب می گیرد، اما دلهای مردم حکایت از چیز دیگری دارد، حکایت از درد و دل ها و ناگفته هایی از آن روزها...
در این فضا خاطرات آن روزها در ذهن افرادی که سن و سالی از آن ها گذشته است یکبار دیگر تداعی می شود.
به سراغ چند نفر از اهالی شهر زابل رفته ایم و خاطرات روزهای انقلاب را بار دیگر ورق می زنیم.
دهباشی 72 ساله، میوه فروشی
در یکی از خیابانهای زابل جلوی درب مغازه میوه فروشی پیرمردی با موهای سپید را می بینم که نشسته و با تسبیحی در دست ذکر می گوید، کمی جلوتر رفتم و از او درباره خاطرات انقلاب می پرسم.
او می گوید: دوران انقلاب خاطرات تلخ و شیرین زیادی در خود نهفته دارد، هیج کجای دنیا چنین انقلابی به خود ندیده است.
وی گفت: یادم می آید، مردمی که دنبال کارهای انقلابی بودند از آیت الله شریفی و طباطبایی تبعیت می کردند.
دهباشی از آن دوران به خوبی یاد می کند و می گوید: خودم چند بار در راهپیمایی ها شرکت کردم، مردم از ظلم شاه دیگر خسته شده بودند.
او که در آن دوران یک جوان 30 ساله بوده به خاطره ای از روزهای ظلم و بیداد پهلوی اشاره می کند: به همراه دوستانم در سالهای 56 و 57 که تظاهرات و راهپیمایی ها به اوج رسیده بود در خیابانها راه می افتادیم و در کنار دیگر انقلابیون شعار مرگ بر شاه می دادیم.
وی ادامه داد: رفت و آمد در شهر به شدت از سوی ژاندارمری و نیروهای ساواک کنترل می شد.
احمدی 67 ساله / چای فروش
او که در مغازه اش مشغول کشیدن چای برای یکی از مشتریان است، خاطرات انقلاب را اینگونه آغاز می کند: تجمع مردم در مسجد حکیم زابل هیچگاه از خاطرم محو نمی شود و همینطور چهره نورانی آیت الله شریفی و طباطبایی و روشنگری آنها برای افشای چهره پلید شاه و دست نشانده هایش از جمله خاطراتی است که واقعا فراموش نشدنی است.
آقای احمدی ادامه می دهد: خوب خاطرم هست، زمانی که آیت الله طباطبایی صحبت می کردند مردم از روی دل و جان ایشان را مقتدا و راهنمای خودشان می دانستند، واقعا انسانی باخدا و مردم شناس بودند.
این کاسب بازار درباره شخصیت امام خمینی(ره) گفت: این انقلاب را مدیون امام خمینی(ره) هستیم، اگر ایشان نبودند حکومت پهلوی همچنان به ظلم و ستم خود ادامه می داد.
او که در اوایل انقلاب اسلامی در برخی از تظاهرات و راهپیمایی ها شرکت کرده است، می گوید: در آن زمان به همراه پدرم در راهپیمایی ها حضور داشتم و با برنامه ریزی های قبلی به همراه گروهی به خیابان ها می رفتیم و شعار می دادیم.
احمدی افزود: جوانان در آن سالها با غیرت و شجاع بودند و حاضر به تسلیم در برابر خواسته های زورگویان نمی شدند.
وی از روز پیروزی انقلاب می گوید: خیلی نفس گیر بود، همه خانواده دعا می کردیم که این پیروزی به یاری خدا و مقاومت مردم به ثمر برسد.
رقیه خانم 71 ساله /خانه دار
رقیه خانم به همراه پسر بزرگش در حال پایین آمدن از پله های مطب دکتر بود که به سراغش رفتم، سرماخوردگی خفیفی داشت اما حاضر به گفتگو شد.
از روزهای حضور همسرش در راهپیمایی ها و کارهای انقلابی در زابل گفت: آن روزها همسر مرحومم علاقه خاصی برای کارهای انقلابی داشت و بعضی اوقات بصورت پنهانی حتی بدون اطلاع خانواده تا چند روز شب ها به خانه نمی آمد و برای راهپیمایی آماده می شدند.
این بانوی خانه دار از شجاعت و دلاوری جوانان دیروز می گوید که چگونه با دست خالی جلوی شیاطین زمان ایستادند و با لبیک به ندای خمینی بت شکن انقلابی عظیم و الهی را پدید آوردند.
انتهای پیام/4382 https://www.asrehamoon.ir/vdcbfgbw.rhb59piuur.html
asrehamoon.ir/vdcbfgbw.rhb59piuur.html
