پایگاه خبری تحلیلی عصر هامون 17 مرداد 1394 ساعت 10:10 https://www.asrehamoon.ir/news/72318/چند-سطر-خودمان-هیچ-گاه-درشتی-رقم-قلم-خم-نکرد -------------------------------------------------- به بهانه روز خبرنگار: عنوان : چند سطر برای خودمان که هیچ گاه درشتی رقم ها قلم ها را خم نکرد -------------------------------------------------- راه راه سختی است باید دل شیر داشته باشی که وسط راه کم نیاوری، بودند دوستان بسیاری که دم از علاقه زدند و در وسط راه پا پس کشیدند، دوستانمان می دانند چه می گویم! متن : به گزارش سرویس سیاسی عصرهامون، باید کفشی از آهن ساخته باشی و اهل دل باشی که در این راه قدم بگذاری راهی سخت که گوش های تیز، دست های تند و دلی رئوف می خواهد که اگر دل خون هم کردنت همه ناملایمات را به جان بخری و خم به ابرو نیاوری! باید در تک تک کلمات متنت واژگانی صادقانه و عادلانه نقش بندد کلماتی که از دل برآید تا رسالتت در تک تک واژگان برق بزند البته گمان مبر هرچه از دل برآید به دل هم می نشیند، قلم است دیگر گاهی به گوشه قبای برخی ها گیر می کند و گیر می دهند که فلان می کنیم! اما عادت کرده ایم گاهی کر باشیم و گاهی چنان سخت دل که زخم خنجرهای ناروا را به جان بخریم و دم نزنیم. البته این چماق های بزرگ و کوچک گاهی قلم برخی ها را خم می کند و علاقه آنها را له می کند باید فراموش کنی راهی را که طی کرده ای تا به اینجا رسیده ای راهی که با جماعتی عظیم شروع کردی اما اين جماعت امروز محدود شدند چرا كه راه را با شوق تمام آغاز كردند اما به نيمه راه كه رسيدند، زير فشار همین چماق ها عطای نوشتن واقعیت را به لقایش بخشیدند. نمی شود به آنهایی که رفتند خرده گرفت جماعتی که درشت و خردی رقم ها قلم ها را پیچ و خم می داد جماعتی که جناحی قلم می زدند امثال گنجی و علی نژاد که دلشان با نظام نبود آنهایی که خوردند و بردند و در رفتند. در روزگاری که خم ابرو برخی ها، افراد را جابه جا می کند، خوشا به حال آنها که ماندند و عاشقانه قلمشان را رقص دادند و هنوز هم دم از مردم می زند و هیچگاه حاضر نیستند ظالم را به مظلوم ترجیح دهند و قلمی به ناحق روی کاغذ بکشند. خوشا به حال ما که در سختی ها برای احقاق حق مردم سینه چاکیم و به آب آتش می زنیم پیشگامان مبارزه با ظلم و بی عدالتی در جامعه هستیم اما آخر متهم هم می شویم برچسب می خوریم تا دیگر سینه چاک کسی نباشیم و سنگ کسی را به سینه نزنیم اما در این سالها یاد گرفته ایم که این ناملایمات را به جان بخریم و در برابر مشکلات سرو قامت بایستیم. تمام خاطراتمان یک قلم و دفتر است که گاهی قلم نقادانه می زنیم و تهدید می شویم و گاهی قلمی تمجیدی که می شویم سوگلی! اما حاضر نیستیم آرمان خود را فدای جناحی خاص کنیم. خبرنگارانی که بدون ترس، سهل انگاری و بی مسئولیتی مسئولان را به رخ آنها می کشد و بدون هیچ چشم داشتی آبادانی جامعه را خواهانیم. همین جفاها به ما یاد داده است مطالبه گر باشیم. امروز روز خبرنگار است روزی که بهانه ای می کنیم تا چند خطی از خودمان بنویسیم خودمان که ثانیه به ثانیه سال را خبرنگارم، اما تنها یک روز در تقویم سهم ما است و باز هم در پس شادی یک روزه‌اش تمام دغدغه‌ها و نداشته‌هایم را به باد فراموشی می‌سپارم خودمان که هنگامی که رخت سفر بستیم فقط تیتر یک شدیم! محسن نظری انتهای پیام/ 7250