پایگاه خبری تحلیلی عصر هامون 1 تير 1396 ساعت 10:28 https://www.asrehamoon.ir/report/95804/بار-زندگی-دوش-۹۰۴-کودک-کار-سیستان-بلوچستان-اعتیاد-نداشتن-پشتوانه-مالی-والدین-عامل-کودکان -------------------------------------------------- معاون اجتماعی اداره کل بهزیستی سیستان و بلوچستان: عنوان : بار زندگی بر دوش ۹۰۴ کودک کار در سیستان و بلوچستان/ اعتیاد و نداشتن پشتوانه مالی والدین عامل کار کودکان -------------------------------------------------- معاون اجتماعی اداره کل بهزیستی سیستان و بلوچستان با اشاره به اینکه برخی والدین به علت اعتیاد به مواد مخدر و نداشتن پشتوانه مالی کودکان بیگناه را مجبور به کار در خیابانهای ناایمن شهر می کنند، گفت: سیستان و بلوچستان به سبب بافت قومیتی، مذهبی، فرهنگی و همچنین هم مرز بودن با کشورهایی همچون پاکستان و افغانستان در وضعیت نامناسبی در خصوص کودکان کار قرار دارد. متن : به گزارش عصرهامون، سرما و گرما تاثیری بر حضورشان در خیابان های شهر پشت چراغ قرمز، پیاده روها، پارک ها و غیره ندارد یکی مشغول گل فروختن است، دیگری فروش جوراب، آدامس، واکس زدن کفش، فروختن نان خشک و غیره. التماس می کند "خانم، آقا، گل بدم خدمت‌تون؟ چسب زخم نمی‌خرید؟ لواشک‌های خوش‌مزه دارم، کفش‌هاتون رو واکس بزنم؟ تو را بخدا فقط یک جفت جوراب بخر، دیگری از آن سو پیله ات می شود یه دونه آدامس بخر بخدا امشب خواهرانم گرسنه هستند..." وقتی به آنها نگاه می کنی معصومیت در چهره هایشان موج می زند، لباسهای مندرس، کفشهای پاره و نگاه مهربانی که دنیاها حرف دارد؛ به راستی سهم کودکان کار از زندگی چیست؟ کودکانی که آرزوهای شیرین و دست نیافتنی بسیاری دارند اما حاضرند بازهم زندگی کنند حتی به قیمت لذت نبردن از دوران کودکی و سرگرم شدن به کارهایی که برای آنها دشوار است. کودکانی که در نگاهشان پیداست دوست دارند همچون سایر کودکان به بازی و تفریح بپردازند یا به همراه پدر و مادر به پارک و شهر بازی بروند و در آغوش گرم آنها ساعتها آرامش بگیرند اما افسوس که روزگار به آنها یاد داده برای زنده ماندن باید گلیم خود را از آب بکشند؛ این دسته از کارها دختر و پسر نمی شناسد چرا که کودکان کار بزرگ مردان کوچکی هستند که در سخت ترین شرایط برای فراهم کردن لقمه نانی سخت و مردانه تلاش می کنند. «مریم لکزایی» معاون اجتماعی اداره کل بهزیستی سیستان وبلوچستان در گفتگو با خبرنگار عصرهامون با بیان اینکه واژه کودکان کار به تمام کودکان زیر ۱۸ سالی که جهت ادامه بقا و مجبور به کار در خیابان هستند اطلاق می شود، اظهار داشت: این دسته از افراد پیش از رسیدن به سن قانونی، ناگزیر وارد بازار کار شده زیرا درآمد خانواده وابسته به کار آنها است. وی با بیان اینکه این گونه کارها مانع از تحصیل و برخورداری کودکان از امکانات و رشد فردی و اجتماعی آنها می شود، گفت: از آنجایی که این کارها با بهره کشی از کودکان همراه است مانع رشد طبیعی در عرصه اجتماعی، روانی و حتی جسمانی کودکان شده و باعث می‌شود از آموزش و بازی محروم بمانند. معاون اجتماعی اداره کل بهزیستی استان اهم اقدامات انجام شده در راستای رسیدگی به وضعیت این کودکان را شناسایی خانواده های کم درآمد و فاقد پشتوانه مالی جهت حمایت و ارجاع به سازمان های حمایتی همچون بهزیستی کمیته امداد عنوان کرد و افزود: حساس نمودن ارگان‌های مرتبط با آسیب کودکان کار مانند استانداری، فرمانداری و صدا و سیما، ارائه خدمات مالی جهت توانمندسازی خانواده کودکان با ایجاد اشتغال خانگی، ارائه خدمات آموزشی، فرهنگی، بهداشتی و مذهبی در خصوص کودکان، جمع‌آوری کودکان و شناسایی و جذب از طریق خدمات اجتماعی سیار، ارجاع از مراجع قضایی انتظامی، ارجاع از سایر نهادهای دولتی و غیردولتی و ارجاع از مراکز مداخله در بحران از دیگر اقدامات انجام شده می باشد. وی با اشاره به اینکه برخی والدین به علت اعتیاد به مواد مخدر و نداشتن پشتوانه مالی کودکان بیگناه را مجبور به کار در خیابانهای ناایمن شهر می کنند، ادامه داد: ۹۰۴ کودک کار در سال ۹۵ تحت حمایت سازمان بهزیستی قرار دارند که طی سال‌های گذشته رشد نسبتا​ چشمگیری داشته است. لکزایی بیان کرد: سیستان و بلوچستان به سبب بافت قومیتی، مذهبی، فرهنگی و همچنین هم مرز بودن با کشورهایی همچون پاکستان و افغانستان در وضعیت نامناسبی در خصوص کودکان کار قرار دارد. این مسئول خاطر نشان کرد: سود جویی بزرگسالان، نا کافی بودن تسهیلات، امکانات آموزشی و تحصیلی و نیاز خانواده منجر به کار کودکان شده است به گونه ای که در خانواده های بزرگ که کار والدین هزینه ها امرار معاش خانواده را تامین نمی کند کودکان مجبور به کار می شوند که این مهم باعث شده از تحصیل و بازی های دوران کودکی خود دور بمانند. انتهای پیام//