تاریخ انتشار :سه شنبه ۱۵ آذر ۱۴۰۱ ساعت ۱۳:۰۰
یک پزشک گفت:حیثیت حرفه مقدس پزشکی نباید قربانی رفتار غیرحرفه‌ای و چه بسا جنایت گونه برخی افراد شود.
لکه‌های تیره و سیاه از لباس سپید پزشکان باید زدوده شود
به گزارش عصرهامون به نقل ازباشگاه خبرنگاران؛ سوگندنامه بقراط متنی است منسوب به بقراط ، پزشک یونانی سده پنجم پیش از میلاد که از قدیم الایام دانش‌آموختگان رشته پزشکی سوگند می‌خورند به آن وفادار باشند. لازم به ذکر است که متن این سوگند نامه بر اساس مقدسات و دین کشورهای مختلف تغییراتی داشته اما مضمون آن در همه جا و همه زمان‌ها پایبندی به اصول اخلاقی و احترام به حقوق بیماران است.
بر اساس متون و مستندات تاریخی متن سوگند نامه بقراط به شرح زیر بوده که اصل آن به زبان یونانی نوشته شده است.
" من به آپولون، پزشک آسکلیپوس، هیژیا و پاناکیا سوگند یاد می کنم و تمام خدایان و الهه ‌ها را گواه می‌گیرم که در حدود قدرت و بر حسب قضاوت خود مفاد این سوگند نامه و تعهد کتبی را اجرا نمایم . من سوگند یاد می کنم که شخصی را که به من حرفه پزشکی آموخت مانند والدین خود فرض کنم و در صورتی که محتاج باشد درآمد خود را با وی تقسیم کنم و احتیاجات وی را مرتفع سازم. پسرانش را مانند برادران خود بدانم و در صورتی که بخواهند به تحصیل پزشکی بپردازند بدون مزد یا قراردادی حرفه پزشکی را به آنها بیاموزم.
اصول دستورهای کلی، دروس شفاهی و تمام معلومات پزشکی را جز پسران خود ، پسران استادم و شاگردانی که طبق قانون پزشکی پذیرفته شده و سوگند یاد کرده‌اند به دیگری نیاموزم. پرهیز غذایی را بر حسب توانایی و قضاوت خود به نفع بیماران تجویز خواهم کرد نه برای ضرر و زیان آنها و به خواهش اشخاص به هیچ کس داروی کشنده نخواهم داد و مبتکر تلقین چنین فکری نخواهم بود. همچنین وسیله سقط جنین در اختیار هیچ یک از زنان نخواهم گذاشت. با پرهیزگاری و تقدس زندگی وحرفه خود را نجات خواهم داد. بیماران سنگ دار را عمل نخواهم کرد و این عمل را به اهل فن واگذار خواهم نمود. در هر خانه‌ای که باید داخل شوم برای مفید بودن به حال بیماران وارد خواهم شد و از هر کار زشت ارادی و آلوده کننده به خصوص اعمال ناهنجار، با زنان و مردان ، خواه آزاد و خواه برده باشند ، اجتناب خواهم کرد.
آنچه در حین انجام دادن حرفه خود و حتی خارج ازآن درباره زندگی مردم خواهم دید یا خواهم شنید که نباید فاش شود ، به هیچ کس نخواهم گفت زیرا این قبیل مطالب را باید به گنجینه اسرار سپرد. اگر تمام این سوگند نامه را اجرا کنم و به آن افتخار کنم از ثمرات زندگی و حرفه خود برخوردار شوم و همیشه بین مردان مفتخر و سربلند باشم ، ولی اگر آن را نقض کنم و به سوگند عمل نکنم از ثمرات زندگی و حرفه خود بهره نبرم و همیشه بین مردان سرافکنده و شرمسار باشم."
متنی هم که درحال حاضر دانشجویان پزشکی در ایران پس از فارغ التحصیلی به آن سوگند می خورند معمولا بدین شرح است:
" اكنون كه با عنایات و الطاف بیكران الهی در شرف پذیرفتن مسئولیت خطیر پزشكی قرار گرفته ام ، در برابر قرآن كریم به خداوند قادر متعال ، خدایی كه بر همه امور آگاه است و تمامی موجودات در قبضه قدرت اوست سوگند یاد می كنم كه به احكام مقدس اسلام و حدود الهی با دیده احترام بنگرم ، از خیانت و تضییع حقوق بیماران به طور جدی پرهیز كنم  و سلامت و بهبود آنان را بر منافع مادی و امیال نفسانی خود مقدم بدارم. در معاینه و معالجه حریم عفاف را رعایت کنم و اسرار بیماران خود را ، جز به ضرورت شرعی و قانونی ، فاش نسازم.
خود را نسبت به حفظ قداست حرفه پزشکی و حرمت همکاران متعهد بدانم و از آلودگی به اموری که با پرهیزگاری و شرافت و اخلاق پزشکی منافات دارد ، اجتناب ورزم. همواره برای ارتقای دانش پزشکی خویش تلاش کنم و از دخالت در اموری که آگاهی و مهارت لازم را در آن ندارم، خودداری کنم و خدا را در همه حال حاضر و ناظر شئون خود بدانم .
یک پزشک گفت: پزشکی را به درستی و به قدمت تاریخ، رشته‌ای محترم بلکه مقدس می‌دانند، این موضوع در تمامی جوامع و فرهنگ‌ها با تفاوت‌هایی اندک قابل مشاهده است. یکی از عواملی که طبابت را در فرهنگ‌ها و کشور‌های مختلف به هم شبیه نموده است، جهان شمولی اخلاق پزشکی و حرفه‌ای است. این امر در آموزش پزشکی نهادینه شده و در بسیاری از دانشگاه‌های جهان به دانشجویان پزشکی آموزش داده و ممارست می‌شود.
به گفته وی بی شک حرفه‌ای گری در هیچ شغلی به اندازه طبابت نهادینه نشده است، سوگند نامه منسوب به بقراط که در ادوار مختلف تکامل یافته شرط ورود هر دانش آموخته طب به این وادی است، دانشجویان پزشکی در حین تحصیل مفاد آن را می‌آموزند و پیش از فراغت از تحصیل بدان سوگند یاد می‌کنند.اخلاق، منشأ رفتار انسان‌ها بوده به عبارتی، ساختار وجودی انسان است.
او ادامه داد: در سوگند نامه بقراط ۲۵۰۰ ساله طبیب سوگند یاد می‌کند که حتی پرهیز غذایی را بر حسب توانایی و قضاوت خود به نفع بیماران تجویز خواهم کرد نه برای ضرر و زیان آن‌ها و به خواهش اشخاص به هیچ کس داروی کشنده نخواهم داد و مبتکر تلقین چنین فکری نخواهم بود.در سوگندنامه بین المللی مشهور طبابت پزشکان صراحتا سوگند یاد می کنند که «دین، ملیت، نژاد، عقاید سیاسی و موقعیت اجتماعی هیچ گونه تأثیری در وظایف پزشکی من نسبت به بیمارانم نخواهد داشت. من در هر حال به زندگی بشر کمال احترام را مبذول خواهم داشت و هیچگاه معلومات پزشکی ام را برخلاف قوانین بشری و اصول انسانی به کار نخواهم برد.
این پزشک افزود: در متن سوگندی که طبیبان هموطن ما یاد کرده اند آمده است: همواره حدود الهی و احکام مقدس دینی را محترم شمارم، از تضییع حقوق بیماران بپرهیزم و سلامت و بهبود آنان را بر منافع مادی و امیال نفسانی خود مقدم دارم.
او گفت: در این بین علاوه بر مسئولیت‌های عرفی و اخلاقی مترتب بر جامعه پزشکی، قانونگذار نیز در قانون مجازات خودداری از کمک به مصدومین و رفع مخاطرات جانی مصوب ۱۳۵۴.۳.۵ هرکس شخص یا اشخاصی را در معرض خطر جانی مشاهده کند و بتواند با اقدام فوری خود یا کمک طلبیدن از دیگران یا اعلام فوری به‌مراجع یا مقامات صلاحیتدار از وقوع خطر یا تشدید نتیجه آن جلوگیری کند و با‌وجود استمداد یا دلالت اوضاع و احوال بر ضرورت کمک از اقدام به این امر خودداری کنند، به ویژه اگر مرتکب از کسانی باشد که به اقتضای حرفه خود می‌توانسته کمک مؤثری بنماید را جرم انگاری کرده و مستحق حبس جنحه‌ای و جریمه دانسته است.
این پزشک افزود: در چنین زمینه‌ای شنیدن خبر یا دیدن فیلمی از یک پزشک متخصص در صحنه قتل فجیع یک جوان بسیجی به دست گروهی جنایتکار آزاردهنده است چه رسد به احتمال مشارکت ولو مختصر یا تصویربرداری از این صحنه با خیال راحت!
او ادامه داد:قدر مسلم قاطبه جامعه پزشکی ما این صحنه‌ها به دور و منزه اند، اما در مقابل موارد نادری ازاین دست که حتی از سوی برخی هم لباس‌ها توجیه یا حمایت شده یا می شود باید گریست!
وی گفت:به نظر می‌رسد دستگاه‌های مسئول اعم از وزارت بهداشت و سازمان نظام پزشکی و دانشگاه‌های علوم پزشکی نمی‌توانند و نباید در مقابل چنین رفتار‌هایی سکوت کنند کما این که بسیاری از فرآیند‌های آموزشی و نظارتی و گزینشی در مسیر اعطا و تمدید مجوز طبابت نیازمند بازنگری است.
او ادامه داد: حیثیت حرفه مقدس پزشکی نباید قربانی رفتار غیرحرفه‌ای و چه بسا جنایت گونه برخی افراد شود و این لکه‌های تیره و سیاه از لباس سپید پزشکی در هر جامعه و فرهنگی باید زدوده شود و این امر به طریق اولی از وظایف و مسئولیت‌های خطیر نهاد‌های آموزشی و نظارتی سلامت است و ادای دینی است به اکثریت اخلاق مدار و قشر محترمی که فارغ از زبان و اندیشه و نژاد و دین و مذهب در سخت‌ترین شرایط و دورترین نقاط در تلخ و شیرین حوادث و در خطرات و مخاطرات به عنوان حافظان سلامت در کنار مردم خود بوده اند و دهه‌ها بلکه قرن‌ها برای این لباس نزد مردم خود احترام و افتخار آفریده اند.

انتهای پیام/ https://www.asrehamoon.ir/vdcezx8zvjh8noi.b9bj.html
نام شما
آدرس ايميل شما