رژیم صهیونیستی ادعا می کند به امنیت احتیاج دارد درحالیکه می خواهد این امنیت را به قیمت ناامنی همیشگی فلسطینیان فراهم کند.
تاریخ انتشار :چهارشنبه ۲۰ آذر ۱۳۹۲ ساعت ۱۰:۳۰
در غزه، چیزهای زیادی برای ترس هست: حملات بالگردهای آپاچی اسرائیلی و جت‌های جنگنده اف۱۶، انزوای روزافزون نوار غزه، قطعیِ معمول برق، آب‌های آشامیدنی بسیار آلوده و رودخانه‌ای از فاضلاب که بر خیابان‌های شهر جاری است.
با این همه، وحشتناک‌ترین خطری که زندگی آنها را تهدید می‌کند، صدای همیشگی هواپیماهای بدون سرنشینی است که بر بالای سر آنها پرواز می‌کنند. برای فلسطینیان، که قربانیان اصلی این هواپیماها هستند، این سوت گوشخراش حاکی از مرگ و کنترل مداوم است اما از دید اسرائیل این حملات کاملاً حساب شده‌ای (!) هستند.
به گفته حمدی شکور، معاون مرکز حقوق بشر فلسطین واقع در غزه، «وقتی صدای هواپیماهای بدون سرنشین را می‌شنوید، احساس بی‌پناهی می‌کنید. شنیدن سوت این هواپیما یعنی شنیدن صدای مرگ. هیچ جای فراری نیست. هیچ جا؛ امن نیست. این یعنی ادعاهای اسرائیل و جوامع بین‌المللی هرچه که باشد، اشغال فلسطین هرگز خاتمه نیافته است. ما همچنان تحت کنترل کامل اسرائیل هستیم و آنان سرنوشت ما را از پایگاهشان در آسمان رقم می‌زند».
ارتش اسرائیل در این باره از پاسخ به خبرگزاری الجزیره امتناع کرد.
***شکنجه کودکان
طبق گفته کارشناسان، احساس ناامنی توأم با ترس از اشتباه هدف قرار گرفتن، زخم‌های روانی عمیقی بر غیرنظامیان فلسطینی، خصوصاً کودکان، وارد کرده است. «هیچ محلی برای کودکان فلسطینی امن نیست و آنها حتی در پناه خانواده نیز احساس امنیت نمی کنند.»
به بیان شکور، «از دیدگاه سیاسی، تناقض بسیاری در باب رفتار اسرائیل هست؛ رژیم صهیونیستی ادعا می‌کند به امنیت احتیاج دارد درحالیکه می‌خواهد این امنیت را به قیمت ناامنی همیشگی ما فراهم کند.»
آمار دقیقی از تاثیر هواپیماهای بدون سرنشین بر فلسطینیان غزه ارائه نشده اما پژوهشگرانی که تحقیقات میدانی در غزه انجام می‌دهند، اعلام کرده‌اند که تاثیر استفاده از این هواپیماها مستقیماً با منابع دیگرِ ایجاد نگرانی و وحشت در ارتباط است زیرا این هواپیماها خود موشک شلیک می‌کنند، حملات اف۱۶ها و بالگردها را کنترل می‌کنند و بر مرزها نظارت کامل دارند.
براساس پژوهشی که در زمستان ۲۰۰۹-۲۰۰۸ در غزه صورت گرفت آشکار شد که کودکان به سبب وحشت از هواپیماهای بدون سرنشین دچار عوارض جبران‌ناپذیری شده‌اند: ۵۸درصد از تاریکی می‌ترسند، ۴۳درصد کابوس می‌بینند، ۳۷درصد دچار شب ادراری شده‌اند و ۴۲درصد گریه‌های عصبی دارند.
والدین برای در امان ماندن کودکانشان آنها را در خانه نگه می‌دارند اما مشکل دیگر اینجاست که پارازیتی که این هواپیماها روی تلویزیون می‌اندازند باز هم ترس مرگ را در کودکان و بزرگسالان تداعی می‌کند.
*** نفع اسرائیل از هواپیماها
اسرائیل برای اولین بار در دهه ۱۹۸۰ در طی اشغال جنوب لبنان از هواپیماهای بدون سرنشین استفاده کرد تا بدون درخطر انداختن خلبانانش به جاسوسی اطلاعات بپردازد.
بهانه اسرائیل برای استفاده از این هواپیماها این است که با استفاده از آنها اطلاعات دقیق‌تری به دست می‌آید و از تعداد تلفات کاسته می‌شود. اما طبق گزارش تحلیلگران، این هواپیماها از لحاظ اطلاعاتی هیچ برتری نسبت به دیگر هواپیماها ندارند. اسرائیل تنها برای اعمال فشار روانی بر مردم غزه و همچنین از دست ندادن خلبانانش از هواپیماهای بدون سرنشین استفاده می‌کند.
*** اشتباهات، اجتناب‌ناپذیر هستند
طبق گزارش المیزان، گروه حقوق بشر در غزه، اسرائیل پس از انتفاضه سال ۲۰۰۰میلادی برای امور نظارتی خود از هواپیماهای بدون سرنشین استفاده کرد. در سال ۲۰۰۴ اسرائیل برای محکومیت و اعدام غیررسمی از این هواپیماها بهره برد و دو فلسطینی در این جریان کشته شدند. این عملیات از سال ۲۰۰۶ همزمان با قدرت گرفتن جنبش حماس به طور گسترده افزایش یافت.
در سال های ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷، هواپیماهای بدون سرنشین پیش قراول سلاح نظارتی اسرائیل شدند و ۱۸۰ فلسطینی به شهادت رسیدند. در سال ۲۰۰۹ رقم کشته شدگان به ۴۶۱ نفر رسید و در سال ۲۰۱۲ در طی جنگ هشت روزه اسرائیل علیه مردم غزه، ۱۹۹ فلسطینی توسط این هواپیماها کشته شدند.
اسرائیل ادعا می‌کند که با این هواپیماها میتواند "تروریستها" را هدف قرار دهد درحالیکه شواهد نشان می‌دهد غیرنظامیان غزه هدف اصلی این حملات هستند. در حملات سال ۲۰۱۲، دو سوم کشته شدگان غزه غیرنظامی بودند.
هفته گذشته در سالگرد حمله ۲۰۱۲ اسرائیل به غزه، یک فرمانده رژیم صهیونیستی که سربازانش از تل آویو کنترل هواپیماهای بدون سرنشین را دست دارند، به روزنامه هاآرتص اعلام کرد که «بیشتر» حملات آن سال توسط هواپیماهای بدون سرنشین صورت گرفته بوده: «بالاخره ما در وضعیت جنگ هستیم. تلاشمان بر این است که حملات دقیق باشند اما اشتباهات ناگزیر روی زمین یا در آسمان اتفاق می‌افتند(!)»
انتهای پیام/۵۰۸۲ https://www.asrehamoon.ir/vdcc1xq0.2bqex8laa2.html
asrehamoon.ir/vdcc1xq0.2bqex8laa2.html
