استاندار سیستان و بلوچستان گفت : بافراهم شدن زیرساختهای لازم درمنطقه گردشگری تفتان بویژه دشت دقال که محل مناسبی برای سرمایه گذاری در بخش گردشگری و تفریحی است، گام موثری در زمینه فعال شدن این صنعت برداشته می شود.

به گزارش سرویس اجتماعی عصر هامون به نقل از تفتان ما،علی اوسط هاشمی درجریان بازدید از جاذبه های تفتان، اظهار داشت : بسیاری از زیرساخت های صنعت گردشگری برای بهره برداری از جاذبه ها و چشم اندازهای طبیعی دیدنی و زیبای حاشیه کوه آتشفشان نیمه فعال تفتان ایجاد شده است.
وی بیان کرد:دره زیبای جم چین،دشت دقال و روستای تمندان به عنوان عالی ترین مناطق گردشگری تفتان تلقی می شوند که بستر مناسبی را برای سرمایه گذاری و توسعه گردشگری استان فراهم می کند.
استانداراظهارداشت: سنگان، کوشه، تمندان، کوته، ولان، تمین و دشت دقال از جمله روستاها و مناطق کوهپایه ای و مناطق ییلاقی و سرسبز رشته کوه تفتان هستند که با باغ ها و مزارع و دیگر جاذبه های دیدنی و تاریخی فراوانشان، توجه هر گردشگری را به خود جلب می کند.
هاشمی افزود: اطلاع رسانی ناکافی و کمبود امکانات رفاهی و همچنین بعد مسافت باعث شده هموطنان سایر نقاط کشور از این نعمت بزرگ و جذابیت های ویژه آن بی اطلاع باشند.
وی یادآورشد:ارتفاعات تفتان مملو از پوشش گیاهان دارویی از جمله بادام تلخ، پونه، درمنه، آویشن خار گلک و گرمونه است و گهگاه حیواناتی چون روباه، شغال، گرگ و کبک در این ناحیه دیده می شوندکه درهمین راستا حفاظت ازعرصه های طبیعی وگونه های منحصربه فرد گیاهی و جانوری ضروری است.
استاندارگفت : ساکنان این منطقه زندگی عشایری توام با روستایی دارند و معمولا برای چرای دامهایشان تابستان به دامنه های تفتان کوچ کرده و در چادرهایی به نام پلاس که جنسشان از موی بز و کرک بوده، زندگی می کنندکه این موضوع نیزبسیارباارزش وجذاب است.
باقرکرد معاون هماهنگی امورعمرانی استاندارهم به خبرنگار ما گفت : وسعت حوزه آبریز اطراف تفتان جمعاً متجاوز از ۸۰۰۰ کیلومتر مربع است که در حدود ۳۶۰۰ کیلومتر آن را دشتهای هموار و اراضی زراعتی تشکیل می دهند و ۴۴۰۰ کیلومتر بقیه جنبه کوهستانی داشته و یا از تپه ماهور تشکیل شده اند در این حوزه هیچ رودخانه دایمی و قابل ذکری وجود ندارد و فقط در قسمتهای مرتفع آبریز تفتان مانند کوشه، تمین و سیاه جنگل تعدادی چشمه سار دائمی دیده می شوند.
وی افزود : از رودخانه های سیلابی این حوزه می توان از رودخانه های سیلابی لادیز و انده در میرجاوه را نام برد این رودخانه فقط در مواقع بارندگیهای شدید، برای مدت کوتاهی آب دارند که همین آبها منشاء اصلی تغذیه آبهای زیرزمینی دشتها محسوب می شوند و صرف نظر از رودخانه ترش آب سیلاب بقیه رودخانه های مذکور به دشت تهلاب جمعا در حدود ۵۰ میلیون متر مکعب برآورده شده است که در تغذیه آب زیرزمینی این دشت نقش مهمی را دارا می باشد.
کرد اذعان داشت: طبق گزارش سازمان آبیاری در منطقه پشتکوه خاش امکان احداث یک سد مخزنی در روی رودخانه گزو وجود دارد و احتمال می رود از این طریق سالیانه در حدود ۱۰۰ میلیون مترمکعب آب ذخیره نمود، و در دشت تهلاب به مصرف رسانید.

وی تصریح نمود: این موضوعات در خور بررسی جدی می باشد و جا دارد که به عنوان اولین اقدام نسبت به نصب یک ایستگاه اندازه گیری آب در روی این رودخانه اقدام و آمار لازم جمع آوری گردد.
وی گفت: در این حوزه بیش از ۹۰ درصد از آب مشروب و زراعی از منابع زیرزمینی به وسیله ۲۲۰ رشته قنات، ۱۵ حلقه چاه عمیق و معدودی چاه موتوری کم عمق تامین می شود و میزان آب مورد بهره برداری به وسیله قنوات در حدود ۵۹ میلیون متر مکعب و آب مورد بهره برداری به وسیله چاهها در حدود ۱۲ میلیون مترمکعب در سال می باشد.
معاون هماهنگی امورعمرانی استاندار در پایان اظهارداشت :از این مقدار در حدود ۲۴ میلیون در خاش، ۱۶ میلیون در پشتکوه و سنگان، ۱۶ میلیون در آبریز گوهرکوه و ۱۱ میلیون در لادیز و در حدود ۴ تا ۵ میلیون در تهلاب مورد استفاده قرار می گیرد.